Palmtrees & Tears

Hoofdstuk 2 - dag Nederland

We stappen de auto uit.

Ik kijk op het grote bord bij de ingang. "Schiphol" geeft het aan. De rest van de autorit wat rustig verlopen. We hadden haast geen woord uitgewisseld.

Ik loop met mijn grote roze trolley koffer richting de ingang. Ik kijk op één van de vele klokken en zie dat het half acht 's avonds is. Over twee uur vliegen we al.
We lopen naar de incheck balie, checken in en droppen onze koffers.
Mijn grijze met studs op de voorkant rugzak houd ik bij me. Mijn iPhone 5s, oortjes en het boek The Fault In Our Stars zijn mijn life savers voor in het vliegtuig.

"Ik ga even naar het toilet" mompelt mijn vader en weg is hij. Ik blijf alleen achter.
Ik pak mijn iPhone en ontgrendel hem. Op de achtergrond staat een foto van Lily, Vlinder, Matthijs en ik. Ik slik. Ik ga ze zo erg missen als ik eenmaal in California ben. Ik mis ze nu al!

Mijn gedachten worden onderbroken door mijn vader die intussen alweer terug is van het toilet. Hij glimlacht naar me en ik glimlach scheef terug.
"Zullen we naar dat cafeetje gaan daar?" hij wijst een richting op. Ik knik.
We lopen er naartoe. We gaan zitten en wachten tot de ober komt. Dan komt er een jonge jongen van ongeveer tweeëntwintig jaar onze kant oplopen. "Zeg het maar?" hij pakt zijn notitieblokje en pen erbij. "Doe mij maar een biertje en Ariana, wat wil jij?" "Doe maar een cola" zeg ik en de ober schrijft het op. "Ik kom het zo brengen" glimlacht hij en loopt weer weg. Het cafeetje is klein maar gezellig. We zitten op houten stoeltjes en er staat een houten tafeltje voor ons. Rond de tafeltjes heen staan grote bloempotten met kleurige en vrolijke bloemen. Het maakt het cafeetje knus en gezellig. Dan zie ik de ober weer met een dienblad aankomen. Hij lacht vriendelijk en zet het glas bier en de cola op het tafeltje. "Dank u wel" hij glimlacht en hij is weer weg. Zwijgend drinken we ons drinken tot mijn vader plotseling kucht. Ik kijk vragend zijn kant op.

"Heb je zin om Lucy in het echt te ontmoeten?" vraagt hij met een glimlach.

Mwah. "Ja hoor" en ik probeer vrolijk terug te lachen. Waarschijnlijk zie ik er nu uit als een boer met kiespijn.

Ik zie er eigenlijk best wel tegenop om haar te ontmoeten. Op Skype leek ze best aardig, maar wie weet is ze in het echt een monster.
"Hee" ik schrik op en kijk naar mijn hand, waar mijn vader zijn hand op heeft gelegt. "Waar zat je met je gedachten?" hij lacht naar me. Snel antwoord geven. "Oh, nee niks. Dacht gewoon aan ... mama" lieg ik.
Zijn blik veranderd en kijkt bezorgd naar me. "Lieverd, het komt echt goed met mama, geloof me. Ze gaat naar tante Meria en blijft daar gezellig een paar maandjes." hij wrijft over mijn hand heen. Ik knik en hij glimlacht naar me. Oké, nu voel ik me schuldig.

-~-

"Vlucht HG 1451 naar California stijgt over één uur op. Zorg dat u uw bagage heeft afgeleverd bij de balie en bij de vertrekhal bent." wordt er omgeroepen. We lopen naar de vertrekhal en blijven bij de rijen staan. Het is zo ongeveer 14 uur vliegen, dus we hebben -logisch- een groter vliegtuig dan normaal.

"Zullen we gaan zitten op de bankjes?" zegt mijn vader opeens. Ik knik en loop achter hem aan naar een bankje. We hebben vaste plekken in het vliegtuig dus we hoeven ons niet te haasten. Ik pak mijn iPhone en oortjes uit mijn rugzak en stop de oortjes in mijn oren. Ik klik op "start" en Ed Sheeran vult mijn oren. Ik sluit mijn ogen en ga een beetje onderuit gezakt zitten.

-~-

Ik word door elkaar geschud en met schrik open ik mijn ogen. Ik haal snel mijn oortjes uit mijn oren en zie dat mijn vader me doordringend aankijkt. Blijkbaar was ik in slaap gevallen. "Kom je? We gaan het vliegtuig in."

Ik sta op en wrijf in mijn ogen. We lopen samen naar de ingang van de hal die naar het vliegtuig leidt. We laten één voor één onze paspoorten en bewijs zien en lopen dan door de hal. Ik kijk naar buiten.

Dag Nederland, zeg ik in mezelf.

Ik ga je missen.

Heleuw people! Dit was hoofdstuk 2 alweer! Hoe vinden jullie het? :) Laat het weten, ik hoor het graag! Xxx Paulien.

Vote/comment/follow? :)