STAY

CHAPTER 1

ZEINE'S P.O.V.

"Ulol! Sinong may sabi sayo na iiwan kita?" natatawang sabi ko sa boy best friend ko since babies kami

Nalaman niya kasi na ililipat na ako nila dad ng school, house and new life kumbaga

"Anong hindi?! Eh aalis ka nga eh!" sabi niya sabay pout at tumingin sa baba kaya napatawa ako dahilan para mapatingin siya sakin

Magwawalk-out na sana siya pero hinawakan ko ang braso niya

"Sinong may sabi sayo na hindi ka kasama?!" nakangiting sabi ko tapos natigilan siya at nilingon ako na may gulat na gulat na mukha dahilan para mapangiti ako lalo

"Kasama ako?!" gulat niyang bulalas kaya napasmirk ako sa utak ko bago ako tumayo

"Ayaw mo? D wag" pagtatampo ko sabay walk out tapos napangiti ako ng palihim nung maramdaman kong niyakap niya ako sa likuran

"Sorry na, nagulat lang ako eh" paglalambing niya at pinatong ang chin niya sa shoulder ko kaya napangiti ako

"Ikaw talaga, ang dali-dali mo lang talaga mauto" nakangiting sabi ko tapos tumawa ako ng malakas kaya napanguso siya sabay pisil ng dalawang pisngi ko

"Mag-empake ka na, may 10 mins ka nalang" natatawang sabi ko tapos nanlaki yung mga mata niya bago tumakbo papunta sa itaas

Nasa bahay namin si Xyl nakatira dahil once a month lang umuuwi ang parents namin, maraming nag-aakalang boyfriend ko si Xyl pero Best Friend ko lang siya

I'm Zeine Xylt Hawthorne, 15 years old, a Grade 9 student from Lee University, but lilipat na kami ni Xyl sa Clinton University.

Boy Best friend since baby ko naman si Prince Xyl Lee, sila Xyl ang may-ari ng Lee University at sikat na sikat ito dahil 'daw' sa kagwapohan nito at dahil magaling siya sa basketball at marunong mag-guitara kaso hindi siya marunong magpiano

Well.. Ako naman ay ang tinatawag nilang Endowment or Aptitude. I dont know why but I easily learn things that I havent done yet. It takes me 1 day or week to know a certain sport or instrument tapos kapag sa lessons naman or dance steps naman ay agad kong natututunan sa isang tingin lang. Photographic memory atah tawag dun? Basta ganun. Sabi nila masyado daw akong gifted. I have the looks, the fame, the luxury, the talent, the brain, the fashion, I have everything yun ang sabi nila. Isa rin sa mga dahilan kung bakit lilipat ako ng school kasi ayaw kong makareceive ng special treatment.

---

"Welcome to Clinton University Ms. Hawthorne and Mr. Lee!" nakangiting bati nung principal saming dalawa kaya ngumiti kami pabalik sa kanya

"You're one of the Top students in this school, thats why you are wearing a black coat instead of a white one. Dont worry, wala namang special treatment sa school na ito but iba lang talaga ang coats niyo" pag-eexplain nung principal at binigay samin ang susi, paper at ID

"Yan na lahat na kakailanganin niyo kung may kailangan pa kayo or tanong dumiretso lang kayo sa opisina ko, mauuna na ako" nakangiting sabi niya at umalis na kaya nagkatinginan kaming dalawa tapos sinuot niya sakin ang ID ko bago niya inayos iyon at ganun din ang ginawa ko sa kanya

Pumasok na kami sa loob ng campus kasi nasa gate palang kami kanina

"New students? But October na diba?"

"Makaka-catch up kaya sila?"

"Oo nga, nasa Top section pa naman sila"

"Siguro nakapasok lang sila dun kasi may itsura sila"