I'm Madly In Love With My Gay Bestfriend (editing..)

chapter 18

Nasa bahay na kami hinihintay nalang namin sina tito, mukhang kinakabahan sya ah. Kumusta naman ako diba? Ako na ung naka center dito, ako ung pinag uusapan dito. My feelings is in the center of this issue. Kailangan naming maayos to as soon as possible. Kailangang matanggap ni tito si Jeff, bago ako umalis.

Narinig ko na ung kotse nina tito sa labas. Minutes pass nasa loob na sila. Umupo na sila sa couch, mukhang galit pa rin si tito samin.

"Ano ba talagang problema nyo dalawa?! Sabihin nyo nga samin!" He started

"Tito pa, please don't force him. Hayaan nalang po natin syang sumaya sakanya" i stated

"Dhaff," Jeff hold my hand. Tinignan ko sya, then i smiled bitterly

"What do you mean?" Tita asked

"Diba po sabi nyo samin noon, na if you love someone set him/her free. Let him/her to be happy" i stated

"Dhaff! Tao ka anak, at ikaw ang may pinaka may karapatan kay Jeff!" Tita stated

"I never own him" i answered

Jeff, squeeze my hand. Never syang naging sakin. Kahit minsan hindi sya naging akin.

"No! Hindi kayo mag hihiwalay! Break with that girl!" Tito commanded

"Tito pa, you thought me before that if you love someone you will let him/her be Happy right? Because his/her happiness is your happiness too right? Kaya ko pa sya hinahayaan, i'm willing to set him free, just him to be happy" i stated

Nag simula na naman akong maiyak. Peste naman ung mga luha ko hindi sila marunong maki ride.

"Kaya kahit nasasaktan kana hayaan no lang sya?! Kaya kahit ikaw ung iwan hahayaan  mo pa rin?!" Tita asked

I nodded "kase hindi naman po ako ung mag papasaya sakanya, kahit sakin sya iba pa rin ung iniisip nya. Edi pareho lang po kaming masasaktan" i stated

Hindi pweding ipag sama ang dalawang taong hindi na masaya sa isa't isa. They're just making things more complicated.

"No! Hindi kayo mag hihiwalay! Walang mag hihiwalay!" Tito still insisting what he want

"Kailangan na po nating tanggapin na wala na po talaga, hindi na po ako mahal ni Jeff. Matagal ko nang tanggap un" i stated

"Dhaff! Alam mong hindi totoo yan!" Jeff alomst shout

"Oo alam ko naman na mahal mo ko, pero mas mahal mo sya diba? Masaya ka pag kasama ako, pero mas sumasaya ka pag kasama sya. That's the diffirence Jeff, mas napapasaya ka nya. That's why i'm letting you go" i stated

"Ayusin nyong dalawa yan! Pag hindi nyo naayos, sa ayaw o sa sagusto nyo. Ipapakasal ko kayong dalawa!" Tito shouted then walked out

This can't be! Kailangan naming sabihin sakanila, kailangan na nilang malaman ung totoo. Ayokong itali sya sakin kase hindi naman sya magiging masaya sakin, hindi naman sya magiging masaya sakin kase hindi nya ko mahal. That's why i'm willing to let him go, kung pakakawalan nya rin ako. And mahirap kay Jeff, ayaw nya kong pakawalan kahit na alam na nya sa sarili nya na hindi na nya ko mahal.

He kept on saying na mahal nya ko kahit hindi naman. Let's just say na mahal nya nga ako, pero hindi kagaya ng pag mamahal nya kay timawa, mas mahal nya si James, keysa sakin. At alam ko un from the very first start, kaya alam kong wala na akong laban sakanya. Kaya sumusuko nako.

Minsan ang pag suko ay hindi dahil mahina ka, minsan sumusuko kase, kase ayaw ko nang masakatan, at ayaw mo nang pahirapan ung sarili mo. Hindi ibig sabihin na sumuko kana hindi mo na sya mahal, minsan sumusuko ka kase gusto mo syang makitang mas masaya, un nga lang sa piling nga iba. Diba mas okay na rin keysa nakikita mo syang pinipilit nyang maging masaya kahit hindi naman. Pinipilit nyang ipakita sayo na masaya para hindi ka masaktan, pero nasasaktan ka nya kase hindi nya kayang sabihin sayo na hindi ka nya mahal.

Nasa kwarto na ako ngayon, naka higa iniisip kung paano pa-planuhin ung pag amin sakanila. Kailangan nang matapos to, kailangan ko nang lumaya.

"Dhaff," i heard him from the side of the bed, naramdaman ko din na umupo sya sa tabi ko. "Ayaw mo na ba talaga?" He asked

Tumayo ako at umupo sa mula sa pag kakahiga.

"Kung ako ang tatanungin, gusto ko pa. Gustong gusto. You know how much i love you, pero hindi kana masaya kasama ako diba?" I smiled bitterly

"No, masaya ako pag kasama kita!" He hissed

"Noon, ngayon ba masaya pa rin ba?" I asked directly

Hindi sya nag salita o sumagot sa tanong ko.

"See, hindi ka maka sagot. Please tama na, pagod nako" i begged

"Hindi mo na ba akong mahihintay?" He asked

"I've been waiting for you, for almost 21 years. Pero mukhang wala naman akong hinihintay eh" i sarcsaticlly stated

Tatayo na sana ako nang bigla nya kong hilaiin at yakapin ng mahigit, bigla nalang akong na paiyak dahil sa ginawa nya. He keeps on making me stay, lagi nya akong pinipigilang umalis.

"Please, konti pang time" he begged

"I've spend enough, now that i know and i'm sure na wala na talaga akong hinihintay suko na ko" i push him away

"Be happy, with him" i caresses his face and gave him a brief kiss bago ako lumabas

Pupunta muna ko sa shop, baka dun na rin muna ako matulog ngayon, baka gaya ng dati bukas wala na to. Baka bukas okay na ung lahat, baka bukas maayos na at hindi na masakit.

Bakit kaya hindi nya ko kayang mahalin? Alam kong nag kakagusto din sya sa babae, there's a girl before na niligawan nya pero nagalit ako kaya tinigil nya ung pan liligaw sa babaeng un. Alam ko kahit konti kaya nya pag mag mahal ng babae, pero alam kong hindi ako un, alam kong hindi nya akong kayang mahalin.

Sa loob ng 21 years nakakapagod na rin palang mag hintay sa taong pag mamay ari na ng iba, sa taong akala mo mahal ka. Mahirap mag mahal ng taong hindi mo mahal, pero mas mahirap mag mahal nga taong akala mo ikaw ung mahal. Kaya nga ako nag kakaganito diba? Pinipilit ko na mahal nya ako kahit hindi naman. Kahit na hindi na sya masaya pinipilit ko na masaya sya pag kasama nya ko, kase umaasa ako na magiging masaya pag kasama nya ko. Pero hindi, hinding hindi na sya sasaya sakin.

Pag dating ko sa shop kaagad akong pumasok sa office ko, i-iiyak ko muna lahat, lahat ng sakit. Nung mga bata kami puro fairy tale lahat, sya ung prince ko ako naman ung princess nya, pero inreality sya ung king ko ako ung slave nya, ang hirap nyang abutin sobrang hirap.

Alam kong never na nya akong mamahalin, kase ang sabi nya sakin noon, na kapag na hanap na nya ung lalaking tatanggap sakanya hindi na nya pakakawalan un, hindi na nya pakakawalan si James, kase James is the very first man who accpect him, ung buong buo! Kaya alam kong wala na akong laban sakanya. Alam kong kahit mawala ako hindi ako magiging kawalan. Ayaw lang nya akong pakawalan kase nangako sya sakin noon na hindi nya ako iiwan kahit kailan.

Pero nag bago ang lahat, simula nung nalaman nya na iba sya. Hindi na nya maalala lahat ng mga pangako nya sakin noon, na ako ung mamahalin nya, ako ung pakakasalan nya, ako ung gusto nyang maging ina ng mga magiging anak nya, na ako ung gusto nyang makasama habang buhay, pero anong nangyari? Ginawa ba nya? Hindi! Hindi nya ginawa kase masaya na sya sa iba, kase may taong tumanggap na sakanya ng buong buo. Na hindi nalang ako ung taong pweding sumalo sakanya, na may iba nang taong tatanggapin sya kahit ano pa sya.

Kaya hindi na ako aasa na magiging akin sya, dahil hindi na un mangyayari. Hindi sya magiging akin kase may iba nang nag mamaya ari sakanya.......