Dream Traveler | 윤민

十五

Ενώ περπατούσαμε, ένιωθα λίγο κουρασμένος. Ο Yoongi με είδε πως νύσταζα και με πήρε πίσω στην πλάτη του. Ελπίζω να μπορούσε να με σηκώσει.

Δεν κατάλαβα όμως για πότε φτάσαμε σπίτι. Το μόνο που θυμάμαι είναι πως ξάπλωσα το κεφάλι μου στον ώμο του Yoongi.

Όταν φτάσαμε σπιτι, με ξάπλωσε στο κρεβάτι και ένιωθα να μου βγάζει το καπέλο και την ζακέτα που φορούσα.

Εκείνη τη στιγμή έβλεπα όνειρο. Ναι. Έβλεπα όνειρο στο όνειρο μου. Έβλεπα πως ο Yoongi με εγκατέλειπε. Όχι. Μην φύγεις. Μεινε. Μεινε μαζί μου Yoongi. Θέλω να είμαι μαζί μου.

Ένιωσα δύο χέρια να με αγκαλιάζουν. Κατάλαβα πως ήταν ο Yoongi. Χωρίς δεύτερη σκέψη τον αγκάλιασα και εγώ αμέσως. Ετσι, μπόρεσα να κοιμηθώ καλύτερα.

___

Το επόμενο πρωί ξύπνησα χωρίς να είναι ο Yoongi δίπλα μου. Σηκώθηκα και τον βρήκα στο σαλόνι.

"Καλημέρα Yoongi."

"Καλημέρα Jiminie. Πώς κοιμήθηκες χθες;"

"Καλά αν και είδα έναν εφιάλτη. Και γιατί με αποκαλείς Jiminie;"

"Έτσι. Μου αρέσει αυτό το υποκοριστικό." ήρθε κοντά μου και χτύπησε απαλά την μύτη μου.

Πολύ περίεργα συμπεριφέρεται σήμερα.

"Έλα τώρα να φάμε." με φώναξε ο Yoongi.

Ακούστηκε από έξω από το μπαλκόνι μια γνώριμη φωνή. Ο Yoongi βγήκε έξω και μου είπε να μην βγω.

Όταν επέστρεψε τον ρώτησα τι ήθελε η Sujin. Την κατάλαβα αμέσως. Τίποτα μου απάντησε. Δεν ήθελα να το συνεχίσω και έτσι το αγνοησα.

"Yoongi;" τον ρώτησα "Θα πεις για εμένα στους αλλους; Εννοώ στα παιδιά όχι στην Sujin."

"Νομίζω πως ναι. Πρέπει να μάθουν και αυτή κάποια στιγμή."

"Αλήθεια; Ωραια."

___

Το βράδυ έφτασε. Για να περάσει η ώρα σκέφτηκα πως θα ήταν καλή ιδέα να παίξουμε θάρρος ή αλήθεια. Ο Yoongi διαφωνούσε αλλα στο τέλος έπαιξε.

Το παιχνίδι το συνεχίσαμε για πολυ ώρα αλλα είχε βγει λίγο εκτός ορίων. Είχαμε πάρει μερικά ποτα αλλα εγώ ήπια λίγο παραπάνω και ... μέθυσα... λιγάκι. Όσο πατάει η γάτα. Δηλαδή εγώ.

Ο Yoongi προσπαθούσε να μου πάρει το ποτό από τα χέρια αλλα δεν τον άφηνα μέχρι που μου έπιασε πάλι την ουρά μου. Φώναξα.

"Συγγνώμη Jimin. Ξέχασα πως δεν σου αρέσει."

"Δ-Δεν πειράζει." κοκκινισα.