Dream Traveler | 윤민

十

Το επόμενο πρωί στο σχολείο πήγα προς το ντουλαπάκι μου. Εκει βρήκα μερικά λουλούδια. Τα πήρα και τα κράτησα στα χέρια μου. Ήταν τα αγαπημένα μου. Τα έφερα κοντά στη μύτη μου και τα μύρισα.

Αφού έφυγα από εκεί κατευθηνθηκα προς την παρέα μου. Ήταν όλοι τους εκεί.

"Παιδιά. Κάποιος μου άφησε λουλούδια. Είναι όμορφα." είπα ενθουσιασμένα.

"Κάποιος σου έστειλε λουλουδια;" είπε ο Hoseok.

"Ναι. Μου άρεσαν. Μακάρι να ήξερα ποιος τα έστειλε."

"Ναι... μακάρι..."

Ο Hoseok συμπεριφερόταν κάπως παράξενα. Κοίταξα προς τα παιδιά και μου έκαναν νόημα πως δεν ξέρουν τι έγινε. Κοίταξα προς το μέρος του Yoongi. Δεν κοιτούσε προς το μέρος μας αλλα από την αντίθετη μεριά.

Τι έπαθαν οι δύο τους σήμερα;

___

Είχε φτάσει το σαββατοκυριακο και είχαμε κανονίσει να βγω μαζί με τον Jin και τον Namjoon. Το θέμα είναι πως οι δύο τους είναι ζευγάρι και νομίζω πως δεν θα δίνουν και πολύ σημασία σε εμένα.

Και λοιπόν αυτό έγινε. Είχαμε φτάσει στην καφετέρια και οι δύο τους μιλούσαν μόνοι τους λες και εγώ δεν υπήρχα εκεί και φιλιοντουσαν μπροστά μου.

"Ω ελάτε τώρα παιδιά! Είμαι και εγώ εδω!"

Ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι να με πιάνει. Έστρεψαν το κεφάλι μου και είδα τον Yoongi.

"Yoongi!"

"Γεια Jimin. Δεν σε πειράζει να σου κάνω παρέα;"

"Οχι καθολου. Έτσι και αλλιώς δεν έκανα και κάτι το ιδιαίτερο."

"Είμαι σίγουρος πως δεν με κατάλαβαν πως έχω έρθει."

"Αυτό είναι το μόνο σίγουρο Yoongi."

Ο Yoongi έμεινε σκεφτικός για λίγα δευτερόλεπτα.

"Το βρήκα! Έχει ένα πανηγύρι εδώ πιο κάτω. Θες να παμε;"

"Φυσικά. Δεν είχα να κάνω και κάτι άλλο. Πάμε."

Και έτσι φύγαμε χωρίς να τους πουμε κάτι.

Υπήρχε πολύς κόσμος στο πανηγύρι. Ανέβηκα με τον Yoongi σε πολλά παιχνίδια. Ανεβήκαμε στη ροδα, στα συγκρουόμενα και στις κούπες. Ήταν πολύ αστεία. Είχα καιρό να περάσω τόσο ωραια.

Το μόνο κακο ήταν πως όταν ο Jin κατάλαβε πως λείπαμε μας βρήκε και μας έδωσε ένα μάθημα ζωής για δύο ολόκληρες ώρες. Δεν μπορούσα να τον πάρω στα σοβαρά και δυστυχως μερικές φορές γελούσα με ότι έλεγε.

___

Την επόμενη μέρα είχα βρεθεί με τον Hoseok επειδή ήθελε να μου μιλήσει για κάτι.

Μου είπε πως δεν του άρεσε που μου έστειλε κάποιος λουλούδια και τα υπολοιπα δώρα. Έλεγε πως μου τα στέλνει ο Yoongi μιας και κάνω τελευταία πολύ παρέα μαζί του. Δεν ήθελα να μαλώσω μαζί του για ασήμαντο λόγο αλλα με προκαλούσε.

Αυτή η διαμάχη που είχα μαζί του με στεναχώρησε λίγο διότι δεν ήθελα να μαλώσω μαζί του. Το ξερω πως είναι υπερπροστατευτικος επειδή τα έχουμε μαζί αν και εγώ δεν νιώθω κάτι γι'αυτόν αλλα δεν θέλω να μαλώνουμε.

Λόγω αυτού του συμβάντος, όλη την επόμενη ημέρα ήμουν σε χάλια κατάσταση και λίγο λυπημένος. Όσες φορές και αν ερχόταν δίπλα μου ο Yoongi δεν του μιλούσα. Τον απέφευγα και ένιωθα άσχημα που δεν του έδινα σημασία.

Το απόγευμα ο Hoseok με πήρε τηλέφωνο. Δεν ακουγόταν και πολύ καλά. Μου είπε πως θα πρέπει να μετακομίσει και να φύγει. Δεν ξερω, ένιωσα κάπως εκείνη τη στιγμή. Ένιωθα πως φεύγει επειδή εγώ φταίω για όλα. Τα έκανα θάλασσα και σε αυτό το χαζό όνειρο.

Πήγα μια βόλτα για να ξεσκασω. Έκατσα σε ένα παγκάκι. Ήρθε και έκατσε δίπλα το μοναδικό άτομο που θα ηθελα να ηταν αυτη τη στιγμή μαζί μου.

"Γεια σου Jimin." μου είπε ο Yoongi.

"Γεια σου Yoongi. Πώς με βρήκες;" τον ρώτησα.

"Ήμουν στο πανηγύρι, που είχαμε πάει, μαζί με τον Tae και τον Jungkook. Αλλά τους άφησα μόνους. Δεν θα πάθουν κάτι."

Υπήρχε ησυχία για λίγα λεπτά.

"Γιατί είσαι θλιμμένος; Τι επαθες;" με ρώτησε.

"Τίποτα. Βασικά... πριν λίγο μου είπε ο Hoseok πως μετακομίζει. Και νομίζω πως φταίω εγώ γι'αυτό. Επειδή είχαμε μαλωσει χθες."

"Ωω. Λυ-λυπαμαι γι'αυτό που συνέβη Jimin."

"Δεν πειράζει Yoongi. Συγγνώμη κιόλας που σου λέω τα προβλήματα μου. Έχεις και εσύ τα δικά σου, δεν πρέπει να σε επιβαρυνω και εγώ με τις βλακείες μου."

"Δεν υπάρχει πρόβλημα Jimin. Είναι ένας τρόπος για να ξεσπάσεις και να τα πεις σε κάποιον." Μου έδωσε ένα από αυτά τα καθησυχαστικά χαμόγελα του.

Πώς γίνεται αυτός ο άνθρωπος να είναι τελείως διαφορετικός από τον δολοφόνο Yoongi;

Yoongi. Σε ευχαριστώ που στα δύσκολα μου συμπαραστέκεσαι. Ακόμη και αν όλα αυτά είναι ένα απλό όνειρο.