- - - - - - -

44 5 0
                                    

jimin, öğlene doğru ağır uykusundan zorlukla kalkıyor. yatakta oturur hale gelip, sırtını yatak başlığına veriyor. çapaklı gözlerini açtığında, gördüğü görüntü ile kafasında şimşekler çakıyor. yatak odası darmaduman, kahverengi, eski dolaptaki kıyafetlerin her biri yerde, komidinin içindeki eşyalar kırılmış ve dağılmış halde ancak jimin'in yattığı yatakta, tek bir toz taneciği dahi yok. dövmelinin yattığı tarafın yanındaki komidinin üzerinde bir çakmak ve bir paket sigara duruyor.

dövmeli hızla yataktan kalkıyor, evin diğer odalarını geziyor, hepsi yatak odasındaki gibi, dağılmış halde. hiçbir odada beklediği sarışın yok. eşyalar kırılmış bir şekilde, her tarafta. salonda, yeşil koltuğun üstünde, ilk geldiği gün fotoğraf çekildikleri kamera kırılmış bir şekilde duruyor. kameranın ışıklarının içindeki ampul kırılmış, ışıklar artık çalışmıyor.

koridorun sonuna geldiğinde, çerçeve ilişiyor gözlerine. yaşlı adamın aksine kendisiyle çekilmiş fotoğrafı olduğunu görüyor ve asılı olan duvardan ellerinin arasına alıyor. gün boyunca o çerçeveyi yanından hiç ayırmıyor. bazen çerçeveye bakıyor, yoongi'nin hiç yansıtmadığı hislerinin her birini gözlerinde okuyor.

jimin en son mutfağa adım atıyor, mutfak tertemiz. masada yeni yapılmış, sıcak omlet duruyor. yanında cam bir bardakta portakal suyu. mutfak, jimin'in en son gördüğü gibi, hiçbir değişiklik barındırmıyor.

dövmeli soğuk ifadesi ile kendisine yapılmış omleti afiyetle yiyor, yanında sarışın varmış gibi gülümsüyor. portakal suyunu tek dikişte bitiriyor ve sarışının, komidinin üzerinde bıraktığı sigara paketinden bir tane çıkarıyor. sarışının elleri değmiş çakmakla sigarayı yakıyor ve dağılmış manzarayı izlerken dumanı içine çekiyor. bir elinde tuttuğu çerçeveyi, tıpkı canlı bir varlıkmış gibi kucağına özenle yerleştiriyor ve boşta kalan elini, cama atıp, soğuk parmak uçlarıyla yoongi'nin yüzünü şefkatle okşuyor.

o gün, dalgın bakışları ile sigarayı bitirdiğinde dibinde bulduğu notu çıkarıyor ve sarışının öğrettiği gibi, ağlamadan notu sesli bir şekilde okuyor.

'ben sözümü tuttum, öğrenci. sıra sende. bana söz ver, insanlara karşı hep nazik olacaksın. evime iyi bakmayı da unutma.

-yoongi'

o gün ilk defa sarışının adını duyuyor jimin. kafasında aynı cümleler binlerce kez sıralanıyor. 'yoongi sözünü hep tutar.'

jimin, sarışının omzu dışında, hiçbir yerde, asla ama asla ağlamıyor.

Yoongi Sözlerini Hep Tutar - YoonMinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin