ASP 2

895 33 0
                                    

Nahiga ako sa malambot kong kama habang nakikinig sa music kung saan siya ang nakanta. I'm addicted to his voice. Is this a symptoms of being pregnant? Simula noong magbuntis ako ay bihira na kong lumabas ng Mansion. Nanonood nalang ako ng TV at live concert ng Dark Deimos at Light Hedone outside the country. Bilyon ang nanonood ng bawat concert nila. They're clash in music industry. Tila nagpapagalingan at nagpaparamihan ng fans all over the world.

"Lady Ellie, narito na po ang inyong gatas at Oreo." Dahan dahan akong tumayo dahil madalas akong mahilo at nanakit ang tagiliran.

"May I come in?" Manang Lala asked. Naupo ako ng maayos sa Kama bago sumagot.

"Yes. Come in." Pumasok naman siya at nilapag sa ibabaw ng lamesita ang tray. I take some Oreo saka ito sinawsaw sa gatas bago isinubo. She look at me with smiles. Kahit papano ay ayos na ako. Manang Lala is a good nurse for me. Hindi niya ko pinababayaan at dahil wala naman si Mom at Dad siya na ang tumatayong second parent ko.

Sinuklay niya ang aking mahabang buhok I continue eating while listening to Dark Deimos.

"Are you okay now?" Manang Lala asked. I nodded. I won't be sad. My baby is a blessing. Saka napatunayan kong nagustuhan ko rin iyon. Though nakakapanghinayang dahil handa na sana akong pagbigyan si Onyx. Is this a fate want? Okay, I deal with it.

But bilang punishment sa ama ng dinadala ko. I won't tell him. About it.

Kaya ko mag isa. At kahit di ko kayanin. Kakayanin ko. Ayokong kunin niya sakin ang anak ko once na mailabas ko na ito. Walong buwan na, isang buwan na lamang ang titiisin ko. Maari na siyang lumabas.

I love my son even if I don't love his father. I hate him. I really do.

Dionysus Rage Flores is mine. Only mine. I won't give him the permission to use his damn surname for my beloved son.

Nakatulog ako matapos kumain ng Oreo. Nagising na lamang ako sa alarm na nagsasabing alasais na ng Gabi. Lumabas ako ng papuntang veranda para pagmasdan ang fish pond sa likod ng aking silid. That's it, a beautiful pond that shine during at night because of the moon.

Marami ring bituin sa langit. Medyo malamig buti na lamang ay suot ko ang aking roba. Kahit papano ay hindi ako nilalamig.
This fascinating view relaxing my confused mind for a while. Maging ang mga pulang Rosas na nakapaligid sa pond ay kumikinang sa Gabi.

"Baby, I'll give you my world. I promise I'll love you with all my heart. I'll take care of you." I whispered and touch my big tummy. When I give birth to you, we will go to London. Doon kita palalakihin, malayo sakanya. I'm sorry baby. If your Mom will be so selfish this Time.

"Where is Ellie? Manang Lala."narinig ko ang malamyos na Boses ni Mommy. They're here. Bumaba agad ako ng hagdan pero dahan dahan lang. Its not safe here baka mahilo ako.

"Mom! Welcome home! I miss you." I hug her. She kiss my cheeks and forehead. Nagbless ako sakanila ni Dad. They look like a 30 years old hindi mukang 40's na malapit ng mag 50's.

"How are you? My dear." Mom asked. I smiled and touch my tummy.

"I'm fine mommy. Kayo po? Kamusta ang buhay sa Vietnam?" She giggled and look at my handsome Dad.

"Of course its good."si Daddy na ang sumagot. Tumango ako at malapad na ngumiti. I love my parents even if they're not on my side when I struggle in pain. I love them, because they know what good for me. What I really want. And it is to be alone in times if hardness. Kaya sila umalis kahit ayaw ni Mommy.

Dumiretso muna sila sa kanilang kwarto bago muling bumaba para kumain ng hapunan. They look tired pero imbes na matulog agad o magpahinga pinili nilang makipagkuwentuhan sakin about my stay here.

A Sweet PunishmentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon