Jij bent dat typische meisje die je op elke school wel hebt. Rijke ouders, goede cijfers, een super lieve vriendin, perfect lichaam, knap koppie en geen last van school drama. Je ouders werken veel en zijn daarom vaak op reis naar andere landen. Wat...
Ja jongens, jullie lezen het goed. Max en ik kwamen er 9 maanden geleden achter dat ik zwanger ben. Nouja, ben? De baby staat op het punt om mijn lichaam te verlaten. Ik zal even kort samenvatten wat er nog allemaal is gebeurd in ons leven.
Op mijn 21e verjaardag vroeg Max mij ten huwelijk, ongeveer net zoals hij mij verkering vroeg op mijn verjaardag, maar dan flink romantischer, het was zo mooi. Ik was die dag dus jarig en ik had een feest georganiseerd bij een groot strandtent. In de avond gingen Max en ik een strandwandeling maken en toen vroeg hij mij ten huwelijk. Inmiddels zijn we dus al getrouwd. Ik zal even een foto laten zien van mijn trouwjurk.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dat was de mooiste dag van mijn leven, tot nu. Want ik sta op het punt te bevallen van onze dochter. 9 maanden geleden ben ik dus zwanger geworden. Het moment dat ik er achter kwam was zo mooi. Toen ik het Max vertelde begon hij zelfs te huilen, ik weet hoe graag hij kinderen wilden. Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld. Verder gaat alles helemaal goed. Max heeft een goede baan in de ICT en ik werk als weddingplanner. Na onze bruiloft kwam ik erachter dat dat iets is wat me een mooi en leuk beroep lijkt, en ik had gelijk. Het is zo'n mooi beroep en ik ga altijd met plezier naar werk. Maar goed terug naar de realiteit.
'Je bent er bijna, kom op! De laatste keer!' Ik pers nog één keer flink hard en daar is ze. Er galmt flink gehuil door de kamer heen. Ik kijk naar Max en bij ons allebei rollen de tranen over onze gezichten van geluk. Onze mooie Sofie, daar is ze dan eindelijk. Er gaat zo veel door mij heen, pijn, verdriet, spanning maar vooral, geluk. Ik ben echt gesloopt. Mijn hele lichaam doet pijn en is helemaal uitgeput. Het is echt iets moois, maar zo vermoeiend en pijnlijk.
'Gezond gewicht, 3304 gram. En de lengte is 50 cm. Alles ziet er dus keurig uit, we gaan zo nog wat testjes doen maar ik zal jullie eerst tijd geven met jullie dochter.'
Ik ben zo blij dat alles goed is en dat ze gezond is. De verloskundige overhandigt mij Sofie die ondertussen in een doek ligt. Ze was net nog aan het huilen maar dat wordt nu een stuk minder. Ik kijk hoe Max de baby allemaal kusjes geeft. Dit is het beste gevoel dat je kan hebben. Moeder zijn, met een fantastische vader. Max legt Sofie weer bij mij en na een poosje geknuffeld te hebben wordt Sofie meegenomen voor wat testjes.
'Ik houd van je Nina. Net zoveel als van onze dochter. Ze is zo mooi, ze lijkt zo erg op jou.' Bij die woorden schiet ik vol. 'Ik houd ook van jou lieverd en ik ben zo blij dat we samen een mooie baby hebben gekregen, ik kan me geen betere vader wensen.' fluister ik zacht.
En met die woorden, is het boek afgesloten.
Jongens, dit was het dan. Mijn boek is nu helemaal klaar. Ik wil jullie zo erg bedanken voor het lezen van mijn boek. Ik zou het echt waarderen als jullie mijn boek zouden willen delen en stemmen op mijn boek. Ik vond het zo leuk om mijn eerste boek te schrijven. Ik wil graag nog een 2e boek beginnen dus als jullie ideeën hebben hoor ik het graag. Waarschijnlijk ga ik dan eerst het hele boek schrijven en als die af is elke dag een hoofdstuk plaatsen. Nogmaals heel erg bedankt voor het lezen van mijn boek!❤️ Xx Mirthe.
