Lionel 'e tam cevap verecekken müdür warg 'ın seslenmesi ile çenemi kapayıp arkamı döndüm ve sürünür gibi zoraki adımlarla en fazla 40 metre uzağımda olan domuzcuğun yanına yürümeye başladım . yanına vardığımda işaret parmağını yüzüme yaklaştırdı .
"Bayan Longwood annenizin başkan olması size her şeyi yapma yetkisi vermiyor , kartınızı o kadar savunmasız oyuncu arena içerisindeyken aktif edemezsiniz."
Bunu zaten beklememe rağmen şaşırmaktan kendimi alıkoyamadım.
Bu haksızlıktı! ben bir şey yapmamıştım bile.
" Bakın müdür warg ben hiçbir şey yapmadım , gerçekten bu şeyin nasıl aktif edildiğini bile bilmiyorum "
" Piper ! buna inanmamı beklemiyorsun değil mi ? Yalan söylemeye devam ettikçe cezanı arttıracaksın. " sustu ve sesini alçaltarak konuşmaya devam etti .
" Bayan Deborah okula bağış yapmayı teklif etmeseydi burada yerin yoktu o yüzden kendine gel , ceza olarak yarın ilk maça sen çıkacaksın hazır olsan iyi olur ."
Sanki ben bundan çok memnunmuşum gibi beni torpilli vasıfsız öğrenci sınıfına koyması sınırı aşmaktı işte . Tamam pek becerikli yada parlayan yıldız sayılmazdım ama burda olmayı ben seçmişim gibi davranması zaten sivri olan dilimi tutmamı daha da zorlaştırıyordu Söyleyecek çok kelimem olsa da bana kendimi savunma hakkı bile vermemişti.
Ağzımı açmama fırsat tanımadan arkasını dönüp giderken , domuzcuk aniden yere yapıştı ve o bir tiz bir pes olan kahkaha sesi duyuldu cebimden. Avcumu sertçe anlıma vurdum . arkamı dönüp uzaklaşırken cebimden joker kartını çıkarıp kısık bir sesle itiraz etmeye başladım
"Kes gülmeyi bunu nasıl yaptığını bilmesem bile senin yaptığını biliyorum , başımı derde soktun bugün zaten yeterince ."
kartta bir kıpırdanma oldu ve iki elini kullanıp kartın kenarlarından destek alarak dışarı çıkıp kartın üzerine bağdaş kurdu . Nefesim kesilecek sandım, hala alışamamıştım buna .
"Hadi mızmız o aptalın güzel bir şakaya ihtiyacı vardı komik olmadığını asla söyleyemezsin "
Bunu nasıl yaptığını soracakken biri benden önce davrandı . Ne ara yanımda bitmişti ki bu , derdim zaten başımdan aşkındı.
" Bunu nasıl başarıyorsun ? Nesin sen böyle kralın soytarısı mı ?"
Lionel elimde ki kartın üzerinde oturan jokere şaşkınca bakmaya devam ediyordu . Joker gerindi ve kafasını 180 derece döndürüp Lionel'e baktı .
" Terbiye nedir bilmez misin sen ? Şurada konuşmaya çalışıyoruz"
Lionel kart ruhunu hiç umursamadan parmağıyla kafasını dürtükledi
"Kendi kendini nasıl aktif edebiliyorsun ? bu çömezin bunu yapabilmesi imkansız . "
burnumu havaya diktim , gün içinde yeterince aşağılanmamışmıydım zaten .
" Hey o çömez hâlâ burda ve sizi duyabiliyor "
Joker bir kahkaha daha atıp tekrar bana döndü . Sonra geldiği gibi kartın içine girip aniden kayboldu . kartları cebime tıkıştırıp Lionelin konuşmasına izin vermeden alandan ayrıldım ve kendimi okulun dışına attım . Gidip biraz pizza yemeye ve aylaklık etmeye ihtiyacım vardı , matematik dersi biraz daha bekleyebilirdi ne de olsa . Büyük adımlar atarak okul yolunun köşesinden döndüm fakat kafamı bir şeye çarpmamla beraber gerilemek zorunda kaldım . Gözlerim sonunda o mavi tuhaf göz rengini bulduğunda Jasmine Kerrigan o güzel yüzüne oturtturduğu samimiyetten uzak gülümsemesini göstermişti bile.
