Okulun kapısinda armin, eren ve ben içeri girdik tabi girer girmez herkes bize bakıp konuşuyordu dediklerini umursamıyordum bu akşam hayatımı değiştirebilecek yarışma vardı heyecanlıydım. Her şey ayarlanmıştı giyiceğim elbise bile dün hanji ile dışarı çıkıp bir elbise almıştık. Sınıfın kapısını açıp içeri girdim herkes kendi halinde takılıyordu bende masama gidip çantamı bıraktım önümde oturan sasha dönüp "bu gün o yarışmaya çıkıcaksın değil mi?" Elindeki patates cipsini ağzına attı bu kız okul açıldığından beri cips yiyor ama hala zayıf. Kafamı yukarı aşağı salladım sasha bu sefer gülümseyip "elinden geleni yap" dedi bu beni motivasyon etmeye yetmezdi ama ona karşılık olarak gülümsedim. Ve sasha'nın ardından bütün sınıf "elinden geleni yap" diye bağırdı biraz mutlu olmuştum ayağı kalkıp "elimden geleni yapıcağım" diye bağırdım sınıf ve ben mutluyduk
Öğlen tenefüsüydü eren ve armin'le beraber yemek yemiştim sonra onlar basketbol oynamak isteyince yanlarından ayrılıp sınıfa geldim tam sirama oturacakken sıramın üstünde küçük bir dal sakura (kiraz çiçeği) vardı ve yanında da katlanmış bir kağıt vardı. Çiçeği elime alıp burnuma götürdüm her zamanki gibi çok güzel kokuyordu bu bana eski anılarımı hatırlatmıştı ben küçükken babam ile birlikte nehirin karşısında olan sahura ağacının altında otururduk hiç birşey konuşmadan çiçeklerin rüzgar ile dans etmesini izlerdik. Çiçeği geri masaya koyup kağıdı alıp açmaya başladim "mikasa seni destekliyorum lutfen o yarışmayı kazan" yazıyordu ama imza yoktu bu yüzden kimin yazdığını bilmiyordum. Armin yazmıs olamaz, eren zaten beni tebrik etti, jean evet hala benden hoşlanıyo ama o öküzün teki bu romantik şeyi yapamaz, levi ise o.. o yazmamıştır belkide yazmıştır içim onun yazdığına inanmak istiyordu ama o böyle birşey yapmış olamaz kağıt ve çiçeği alıp dikkatli bir şekilde çantama koydum odama gider girmez hemen çiçeği suya koymalıydım
Akşam olmuştu bile odama uğrayıp şarkıyı söylerken giyeceğim elbiseyi de yanıma alıp odadan çıktım beni kapının önünde bekleyen hanji'nin koluna girip ilerlemeye başladım, ve evet hanji, eren ve armin beni desteklemek için onlarda benim ile birlikte binaya gidip şarkıyı söylerken beni sehirci olarak dinleyeceklerdi. Hep beraber your voice binasına gitmeye başladık.
Sıranın bana gelmesine az kalmıştı yarışmacılar için ayrılan bekleme odasında dördümüz beraber oturuyorduk ve bi anda anons duydum "mikasa ackermen sizin sıranıza 20dk kaldı hazırlanıp sahne arkasına geliniz" oturduğum yerden kalkıp yanımda getirdiğim beyaz elbiseyi giymek için soyunma odasına girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*böyle bi kıyafet*
Bu gün sıramda bulduğum çiçeği de saçına taktım herşey hazır gibiydi soyunma odasından çıkıp sahne arkasına ilerlemeye başladık oraya vardığımızda armin ve eren benden ayrılıp seyircilerin oturduğu yere ilerlemeye başladılar bende bir makyaj masasına oturup televizyonda parlamamam için makyajın yapılmasını bekledim. Işim bittikten sonra hanji ile yalnız kalmıştım korkmuş olduğumu anlıyacak ki "mikasa korkma biz yanındayız, bütün sınıf senin arkanda" yüzüme alaycı bi gülümseme kondurup "bundan pek emin değilim levi'nin beni desteklemediği belli" hanji'nin yüzünde şaşırmış bi ifade oluşmuştu buna anlam verememiştim "sana anlatmadı mı?" Bu sefer ben şaşırmıştım "neyi bana anlatmadı?" Hanji gözlerini benden alıp yere dikti "neden yarışmaya katılmadığını biliyorsun sanmıştım" hala şaşkındı bu sefer ayağı kalktım sanki devamını anlat dercesine. "Mikasa bunu anlatmak bana düşmez ama levi 12 yaşındayken annesini kaybetti en son ona şarkı söylemişti ve o zamandan beri hiç şarkı söylemedi tabi sen gelene kadar, ama o kadar insanın içinde şarkı söylemek onu üzüceğine eminim ve seni destekliyordu o sadece yarışmaya katılmak istemedi onu bilirsin biraz kaba bir yanı var". Gözlerim dolmuştu ne kadar bencil davranmısım bu benim başıma da gelse bende şarkı söylemek istemezdim tam birşey soylicekken arkadan beni birisinin ittiğini hissettim bu orda çalışan bir bayandı ben daha bir şey diyemeden elime mikrofonu vermiş hatta sahneye çıkmam için beni ittirmişti. Sahneye yavaşça çıkmaya başladım ve seyircilerden bir alkış yükseldi. Müzik sesi başlayınca bende söylemeye başladım. *yukarıdaki şarkıyı söylüyor*
Şarkının ortasında sesim titremeye başlamıştı elim saçımdaki kiraz çiçeğin gitti kendimi daha fazla tutamıyorum ağlamak üzereydim bu kadar bencil davrandığım için kendime kızıyordum. Ve ağlamaya başlamıştım herkes gözünü kırpmadan bana bakıyordu mikrofonu yere bırakıp çıkışa doğru koşmaya başladım sahneyi terk etmiştim. Çıkış kapısını açıp dışarı çıktım bir taksiyi durdurup bindim "shingeki no kyojin okuluna, lütfen hızlı olun" oraya neden gittiğimi bilmiyordum ama içimden bi ses oraya gitmem gerektiğini söylüyordu ve zaten oraya doğru yola çıkmıştım.
Arkadaşlar üzgünüm sözümü tutamadım yarın atacağım diye söz vermiştim ama iki bölümü de aynı gün attım HAHAHA. Her neyse bu bölümde böyle fazla uzatmaya gerek yok bye
