Your Voice (Rivamika)

Son

İlk önce uyarayım lütfen ben söylemedikçe şarkıyı açma

Taksiden indim okulun tam önündeydim ne yapmam gerektiğini bilmiyordum levi'nin kaldığı odaya mı gitseydim? Hala bana kırgınsa? Ne söylemem gerek? Bunları düşünürken hem ağlıyor, hemde kendimden nefret ediyordum. Ağlamamı durduramıyordum gözlerimdeki yaşlar görüşümü etkiliyordu ve bir anda birine çarptım sendeleyerek yere düştüm biraz canım acımıştı ama abartılcak bir şey yoktu. Gözlerimdeki yaşları silerek kime çarptığıma baktım. Çarptığım kişi o.. o levinin yanındaki kızdı o yere düşmemişti ayaktaydı ama o da çarpmanın etkisiyle sendelemişti. Ikimizde biraz kendimizi düzelttik bana ayağı kalkmam için elini uzattı aslında elini tutmak istemiyordum ama nezaket gereği tutup ayağı kaktım onla konuşmak istrmiyordum bu yüzden yine yürümeye başladım ama o sesiyle beni durdurdu "sen levi'nin arkadaşı değil misin. Neydi adın hmmm evet buldum mikasa"  onun yüzüne bakabilmek için bir adım geri gittim "evet ben mikasa, sanırım sende levi'nin yeni sevgilisisin?" Ona bakmak istemiyordum bu yüzden yere bakıyordum. Kız küçük bi kahkah attı ne yani sevgini gözüme filan mı sokmak istiyor? "Onun bir kere gözleri senden başkasını görmez" yerden yüzümü kaldırıp onun gözlerine dikmiştim şaşkındım yani bu kız onun sevgilisi değil miydi? "Ve ben onun sadece kuzeniyim" bu son dediği her şeyi açıklıyordu gozlerim büyümüştü hızla ona "levi şu an nerde biliyor musun?" Diye sordum kiz kafasını evet anlamında sallayıp "banklarda oturuyor" demesinden sonra hızla o tarafa dogru ilerlemeye başladım. Okulun yanlarındaki bankalara ilerlemeye başladım nedense hala ağlıyordum sanırım bu yaşlar levi'nin benden nefret etmesinden korktuğum içindi.  Bu banklar bana levi ile olan ilk bulusmamızı hatırlattı, okulun önündeki bankalarda buluşacaktık ama onu ekmiştim, oda beni ekmişti en azından öyle sanıyordum. Bana o banklara gitmediğini söylemişti ama eren ve armin onu akşam yurttan çıkarken gördüklerini söylemişti. Bi am durdum bu.. bu beni orda beklemiş olduğunu gösteriyordu.  Kendime biraz daha kizdım, acaba onu ekmesem ne olacaktı şu andan daha iyi bir durumda olacağımız kesindi.

Hala ellerim yüzümde banklara ilerliyordum yüzümü kapattığım için doğru düzgün etrafı görmüyordum ama buraya o kadar çok gelmiştim ki bakmama gerek yoktu. "Mikasa?" Bu.. bu Levi'nin sesiydi ellerimi yüzümden çekip levi'ye baktım bankta oturuyordu elinde telefon ile canlı yayındaki yarışmayı izliyordu.

Ikimizde birbirimizin gözlerinin içine bakıyorduk o mavi-gri gözlere bakmayı özlemiştim ayrılalı ne kadar olduğunu bilmiyordum ama onu özlemiştim bana sarılaşını, o gülüşünü, kokusunu kendine has her şeyini özlemiştim. Uzun bi süre bakıştıktan sonra levi hızla ayağı kalkıp yanıma geldi iki elini omuzuma koyup hafif bir şekilde salladı şaşkınlığım yüzünden gozlerimden akan yaşlar durmuştu "mikasa ne yaptığını sanıyorsun, belki yarışmaya geri dönüp özür dilersen seni yine sahneye çıkarırlar? Bu senin hayatını değiştirebilecek bir fırsat, burda olmaman lazım" onla kavga edip yüzüne bakmadığım halde o beni önemsiyordu bu çoğu kişinin başına gelebilecek bir şey degildi. Ağlamama az kalmıştı, sesim titriyordu "b..Ben özür dilerim bunu bilmiyordum, ben tam bi aptalım kendimden nefret ediyorum. Bencilliğim yüzünden seni kırdım seni yalnız bıraktım sadece kendimi düşündüm özür dilerim" gözlerim kızarmıştı onun yüzüne bakıcak cesareti kendimde bulamıyordum bana kızgın mıydı? Yoksa affedicek miydi? Ondan bir kelime duymayı bekliyordum ama onun yerine kolumdan tutup kendine çekti ve bana sarıldı a.. artık dayanamıyacaktım bağırarak ağlamaya başladım. Iki elimide yavaşça kaldırıp onun belini sardım. Onun kokusunu içime çekiyordum bir daha ondan ayrılmak istemediğime emindim, göz yaslarim levi'nin omuzunu ıslatıyordu *evet gençler levi bu hikayede 1.80* biraz daha öyle kaldıktan sonra levi yavaşça kendini benden ayırdı gözlerimdeki yaşları silip ağlamamı durdurdum levi'nin yüzüne hala bakamiyordum ve anlaşılan ilk konuşan o olmak istemiyordu bu yüzden ben konuşmaya başladım. " seni kırdım, üzdüm hep kendimi düşündüm bencillik ve şöhret gözümü kör etti senden nefret etmeye bile başlamıştım ama.. Ama sen asla beni birakmadın beni hep destekledin yanımda oldun bu yüzden kendimden nefret ediyorum seni kırdığım için kendimden nefret ediyorum. Biliyorum bu zor ama b.. beni affedebilir misin?" Leviden olumlu bi cevap bekliyordum "hayır" bunu demesi sonucu gözlerimi yerden alıp ona verdim bana üzgün ve duygusuz gözlerle bakıyordu kendi aklımdan ne? Diyip duruyordum. Levi konuşmasına devam etti "sana affettim demeyi isterdim ama yalan söyliyemem evet seni affetmedim beni o kadar çok kırdın ki bu.. bu zaman alıcak. Seni yeniden sevmemi bekler misin? Dediğini anlamıştım, benden ayrılmıyordu sadece kendimi ona yine sevdirmek için zaman istiyordu. "Beni geri sevmen ne kadar sürücek bilmiyorum ama kalbim sonsuza dek senin olacak" bana buruk bir şekilde gülümsedi ona son kez sarıldıktan sonra odama gittim ona seni bekleyeceğim demiştim ama yapabilir miydim bilmiyordum beni yeniden sevmesi ne kadar sürecekti? Ağlamak istemiyordum ama dayanamadım onu hemen yanımda istiyordum içimdeki bencillik yine ortaya çıkmıştı göz yaşlarımı silip yatağa geri uzandım

3 Ay Sonra

Ikimizde sahnedeydik finallere kalmıştık sıra bizdeydi şarkımızı söyledikten sonra yarışmanın kazananı belli olacaktı. O günden sonra olanları kısaca özetlemek gerekirse; bir gün sonra your voice binasına gidip sahneyi terk ettiğim için özür dileyip olanları anlattım ilk başta bana kızgındılar ama olanları anlattıktan sonra yumuşayıp "yine birbirinize aşık olduktan sonra yine yarışma kapılarımız size açık olacak" demişti. O günden 1.5 ay sonra levi ile yine sevgili olmuştuk birbirimizi yeniden sevmeye başladık bu iyi bir şeydi. Levi şarkı yarışmasına yine katılmak istediğini belirtti bunu onla uzun uzun konuştuk levi'Yi hiç zorlamamiştım, levi o günden sonra biraz değişmişti olumlu anlamda. Yarışmaya katıldıktan sonra finale kadar yükseldik hayran kitlelerimiz bile olmuştu. Ve şimdi finalde şarkı söyliyecektik yavaşça yüzümü ona çevirip tedirgin bi ifade ile ona baktım o ise bana güçlü olmamı söyler bir biçimde bana bakıp elimi tuttu. Derin bir nefes alıp şarkıyı söylemeye başladık. *şimdi yukarıdaki şarkıyı açabilirsiniz*

Şarkımızı bitirmişik seyirciden alkış ve ıslık sesleri yükseliyordu nefes nefese kalmıştık. Juriler biraz düşündükten sonra bize döndüler kazananı açıklayacaklardı derin bi nefes adım "kazanan.. mikasa ackermen ve levi ackermen" seyirci bu sefer daha çok alkışlamaya başladı leviye dönüp ona sarıldım o kadar mutluydum ki anlatamam. Levi ile hayallerimi gerçeğe dönüştürmuştük. Onu çok seviyorum

Son

Bu hikayeyi de bitirdik bu son bölüm arkadaşlar ama isterseniz ikinci kitabı yapıp yayınlıyabilirim. Eğer 2. Kitabın olmasını istiyorsanız yorumlara yazın lütfen. Sizce bu hikaye nasıldı beğendiniz mi?

(Şimdi yazar kapanış konuşması yapacak)
Bu benim 2. Kitabımdı, bu kitabı bitirmek gerçekten beni üzüyor umarım okurken beğenmişsinizdir en iyi şekilde yazıp anlatmaya çalıştım. Burdan bütün rivamika hayranlarına görüşürüz demek istiyorum.