Illegally Inloved ♥ (Hiatus)

# 1

Illegaly Inloved.

Ako si Alyanna Cruz. I have a boyfriend, but it's not legal.

Matagal ko na siyang boyfriend. Since matagal na nga kaming mag-boyfriend, matagal na rin namin tinatago relationship namin. Matinding kaaway ng magulang ko yung mga magulang niya. Bakit? Simply because mas umuunlad kami kesa sakanila. Winarningan na ko ni Daddy na wag daw ako lalapit at makikipag-laro dun sa anak nila, pero nung time na winarn ako ni daddy, hindi ko pa siya kilala non and actually 5 years old palang ako non, nacurious ako non di ko alam kung bakit ayaw niya ko makipaglaro don sa lalaki, hanggang sa kinewento nalang ni daddy na they have a rival business nga and they are totally madly crazy rivals.

Nakilala ko yung anak ng kalaban naming kompanya. Nakakainis siya. Ang yabang. Ang kulit. Di masabihan. Pilit ko siyang nilalayuan dahil bilin na rin yun sakin ni Daddy. Pero ang kulit nya talaga.

•-• Alyanna's POV •-•

"Dad, pasok na po ako." sabi ko habang nagmamadali bumaba.

"Teka anak, kumain ka muna!" hinabol ako ni mommy pero pinigilan ko siya.

"Mommy okay lang po ako, wala po akong gana and may baon naman po akong pera eh."

"Sure ka ha?" pag-aalala ni mommy. "Yes Mommy."

---

* Skool *

"Yanna, antagal mo ha!" ginulo niya buhok ko. Ah oo nga pala, kaya ako nag mamadali kasi meron kaming kasunduan ni Sean Gomez boyfie) na magkikita kami sa likod ng school eh since late ako nagising hindi na ko kumain. Hindi kasi ako ginigising nila Mama, pag hindi talaga ako nagising wala na kong magawa kundi umabsent. Sabi nila kasi dapat daw matuto na akong bumangon mag-isa. and yeah. 3rd year na ko.

"Ah, sorry. Na-late kasi ako nagising eh."

Wait, naikwento ko na ba sainyo na model si Sean kaya sikat siya dito sa school, habang ako binubully lang ng mga girls. Kilala kasi nila yung mga parents namin ni Sean kaya alam rin nila na may rival business yung family namen that's why they call me "LOSER" pero hindi nila alam na we're in a relationship. Pero ito ha, I met Sean in a very embarassing moment.

*^^ FLASHBACK ^^*

I was walking alone on my way home. I'm so excited to go home cos' my parents promise me that they will bring me in EK.

"Lalalalalalalala" haaaaa relaxed walking through the road.

But wait... O___O

"Kyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah! Huhuhuhuhuhu! Mommmyyyy!"

"HAHAHAHAHAHAHA" I heard somebody laughs and I yell at him.

"Sino ka, anong ginagawa mo dito?!"

"HAHAHAHAH! Mag-ingat ka kasi sa susunod. Ang ganda mo panaman."

"Gusto mo bang ipahid ko to sa mukha mo?! Ikaw kasi eh! Wag kang tatae sa kalsada, meron naman kayo sa bahay niyo eh!"

"HAHAhAHAHA! Pasensya na! Ako nga pala si Sean"

"I don't care! Lumayas ka na dito!"

"Bakit mo ko pinapalayas? Sayo ba tong kalsada? HAHAHAHAHAHAHA! Atska ano to double layas? Lumayas ako sa bahay namin tapos lalayas pa ko sa kalsada? HAHAHA"

"Ugh! Ihate you! you're so annoying" tinanggal ko sapatos ko and binato ito sa malayo.

"Oh bakit mo binato? Sayang yon!"

"Sayang? Edi kunin mo kung gusto mo!"

Umalis na ko sa harap niya, pero everyday ko siyang nakikita and hindi niya ko tinatantanan. He was so annoying. Hanggang sa malaman ko nalang na siya pala yung lalaking tinutukoy ni daddy na anak ng ka-rival business nila.

*^^ END OF FLASHBACK ^^*

Yeah! 9 years old ako non. and talagang palaban ako that tym. Nalaman ko ren na ka-schoolmate ko siya kaya everyday nagkikita kami and everyday den nag-aasaran kami. Mas matanda lang siya sakin ng 1 year.

----------

(A/N ~ Skip ko na ha! :))

*^^ DISMISSAL ^^*

"Ian (short for SEAN), uwi na ko ha! Bye. I Love you! ♥" sabi ko habang nagwwave yung hand ko sakanya.

"Sige, ingat ka ha! I Love you too bhabes!" Adik talaga tong lalaking to.

"Ugh! I told you not to ca---" I was shocked when he suddenly kiss me. I didn't react. I responded.

Pero tumigil siya bigla at nginitian ako at sabi " TAWAGAN KITA. 9:00 MAMAYANG GABI!" sabay umalis.

Wangya yon! Manghahalik tapos mag wwalk-out! Buti nalang walang nakakita samen. Nasa likod kami ng skool eh. and kami lang naka-discover ng place na to.

Naglalakad na ko pauwi sa bahay nang may biglang..

"AY, SHET!" may biglang humawak sa balikat ko. i looked back.

"Hi Yanna!" sino naman to. "Don't you remember me? Kyle Frances Smith."

O.o Wait, si France? France?

"Kyaaaaaaaaaaaaaah!" I hugged him very tight.

"France, ikaw ba talaga yan? Grabe anlaki mo na den! Musta? May girlfriend ka na ba? I'll support you! Alam mo namang tinuturing kitang kapatid."

"HAHAHA, ano ka ba! Wala pa noh. Kakakita palang naten ayan agad ibubungad mo? Tska kung magkaka-girlfriend man ako gusto ko yung katulad mo."

"Katulad ko? HAHAHA. Yung makulit? Makakalimuten? HAha, sorry nga pala di na kita naalala. Ibang-iba na kasi itsura mo! Lalo kang gumwapo. HAHAHA"

"Okay lang yon, buti nga naalala mo pa ko kahit papano. Oh, siya. Hatid na kita. saan ba bahay niyo? doon pa rin ba?"

"Ah, oo kuya. Doon paren. Sige, hatid mo ko para makita ka na ren nila Mommy at daddy."

Naglakad na kami papunta sa bahay.

Oo nga pala, Si Kyle Frances Smith ay ang aking best friend since I was 5. His Mom is Pinay and His Father is an American. Mas matanda siya saken ng 8 months. Iba naman tong si France. Kilala siya ng parents ko dahil My Parents and his parents has a same business pero hindi katulad nila Ian. Magkakampi yung parents ko and parents ni France. I met France in U.S. when our parents has a sudden problem about their business so my parents decided to go to U.S. to ask for a help sa parents ni France. So yon, dun na rin ako nag-aral for 3 years. Magkasundo yung family namin so sabi nila kailangan daw magtulungan at magkasundo daw kami ni France. After 3 years kaylangan na namin umuwi sa Pinas since 3 years na ren sarado yung company namin. Umiyak ako ng umiyak kasi hindi ko kayang iwan si France. He's doing the same, umiiyak rin siya and hinahabol niya ko. Pag sakay ko non ng kotse mabilis kaming umalis at nakita ko si France na hinahabol yung kotse namen habang hinahabol naman siya ng parents niya. HAHAHAHA nakakatawa pero sweet. Pero ngayong nagkita na kami, I'll never let him go again. Na-miss ko siya ng sobra sobra.

Nakarating na kami sa bahay at pinakita ko narin siya kila mommy. Syempre katulad ko, nagulat din sila. Pinakain namin si France then pagdating ng gabi umalis na din siya. Magaan ang loob nila dad kay France lalo na't alam nilang magkasama kami.

Wait, nawala sa isip ko si Ian, Oo nga pala. Tatawagan niya nga pala ako. Huweyt, anong oras na ba? 9:01. Wait? 9:01 ? Diba sabi niya 9:00. Past 1 minute na eh.

Hininhintay ko siyang tumawag. Pero wala paren...

10:00 wala pren.

12:00... wala paren. Ugh! Baka kung ano nan nangyari saknya. Twagan ko nga..

*calling....*
bakit walang sumasagot?

Hala! Baka kung ano na nangyari. Hindi ko na alam gagawin ko. Gusto kong lumabas para hanappin siya pero hindi pwede, makikita ako ng guard sa gate namin. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH! Di ko na kaya. Magppray nalang ako kay God. Huhuhuhuhu.

to be continued...

------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Author's Note: Yeah! First Chapter.. :) Hopia like this. And enjoy. LOL, first chap. palang may kiss na. HAHA.)