The Airplane Crash ✔

=19=

p.o.v Lexi

Na een paar kinderen ben ik aan de buurt. Een beetje gespannen loop ik naar voor en ga bij de juf zitten.

'vind je het spannend, eerste schooldag hier in Engeland?' vraagt ze vriendelijk. 'jaa, ik voel me gewoon niet op mijn gemak' antwoord ik eerlijk. 'dat komt nog wel. Niemand voelt zich op zijn eerste dag al op zijn gemak en al helemaal niet in een ander land. Deze klas is best open en zullen je echt wel betrekken in alles. Nu is het nog even spannend maar het zal wel goed komen' stelt ze me gerust.

'wat vind je het spannends van alles' vraagt ze door. 'dat ik niet wordt geaccepteerd of dat ik echt niet bij de klas pas. In Nederland was ik helemaal gehecht aan mijn klas want we zaten vanaf kleins af aan bij elkaar en dit zijn allemaal nieuwe kinderen. Niet een vriend die me kan steunen'.

'je kan misschien met Rose praten, ik denk dat die het meest open is voor nieuwe vrienden. Mijn eigen zoon heeft bij hun in de klas gezeten vandaar dat ik de klas ken want deze klas is vanaf de basisschool grotendeels bij elkaar gebleven'. Ze wijst een meisje aan wat er inderdaad aardig uitziet.

'wat zou je graag hier doen op school als keuze. Als het goed is heb je de brief met keuzes opgestuurd gekregen' vraagt ze na een tijdje. 'ik zou graag Dansen als hoofd keuze en als bijkeuze graag muziek' antwoord ik. Ik weet nog dat ik net geen gat in het dak sprong toen ik zag dat dansen als keuze kon worden opgegeven.

'goede keuze, heb je al vaker gedanst' vraagt de juf. 'jaa ik danste op best hoog niveau maar dat deed ik meestal met mijn beste vriend'. 'dat is mooi, hier op school hebben wij ook een dansgroep namelijk die al wat hoger in niveau is, dan kan ik je daar dus bij plaatsen'.

Ze schrijft wat op haar papiertje en kijkt dan de klas weer in. 'ik zal je even bij de kinderen zetten als je dat wil' stelt ze voor. Ik knik, waarna we samen naar het groepje kinderen lopen.

'hee kids, is het goed als Lexi erbij komt zitten. Anders zit ze zo alleen' vraagt de juf aan de groep kinderen. Er zitten 2 groepen kinderen. Een aan de ene kant van de klas, en de ander aan de andere kant. In dit groepje zitten allemaal jongens en meisjes die er vrij normaal uitzien. 2 jongens en 3 meisjes zitten in het groepje. 'natuurlijk' zegt een jongen al snel.

Hij pakt er een stoel bij en zet die tussen hemzelf en het meisje wat Rose zou heten. 'we kunnen ons denk ik eerst beter voorstellen want dat baggere rondje van net zal niet zo veel indruk op je hebben gemaakt' stelt een jongen aan de overkant van de kring voor. Ik knik als teken dat ik het oke vind.

'oke, wij zullen beginnen. Misschien is dat wat fijner'.

Een voor een stellen ze zich voor en vertellen ze wat over zichzelf waardoor ik al snel alle namen van de 5 kinderen weet. Thomas, Vince, Rose, Tess en Evelynn. Dan moet ik iets over mezelf vertellen.

'ik ben dus Lexi, 12 jaar oud. Ik kom oorspronkelijk uit Nederland, maar doordat mijn ouders zijn gestorven dit jaar ben ik in Engeland. Mijn nieuwe vader woont hier en daarom Engeland, hoe graag ik ook in Nederland ben. Ik hou van dansen en mijn vader brengt me op dit moment wat muziek bij waardoor ik dat ook leuker ga vinden. Verder heb ik geen liefde op het oog, en mis ik Nederland echt heel erg' vertel ik.

Een paar kijken me geschrokken aan. 'wow, dat is ook niks dat je ouders dood zijn. Hoe was dat' vraagt Vince. 'heel raar omdat je je dan pas gaat beseffen dat de personen die het meest van je houden weg zijn. Het is raar dat ik niks meer tegen ze kan zeggen. En als ze daar dan liggen heb ik ook gelijk spijt van alle keren dat ik zo rot tegen ze heb gedaan.

Gelukkig heeft mijn beste vriend en mijn kamer genoten me op dat moment gesteunt wat me heeft geholpen. Maar nog steeds is het raar dat ze er niet meer zijn'.
'ik zou er niet aan moeten denken om mijn ouders kwijt te raken' antwoord Tess.

'hoe is Nederland' vraagt Rose dan. 'heel anders dan Engeland, en ik denk in een goede zin anders. Je hoeft geen pakjes aan op school, alles is goed geregeld en is altijd wel wat te doen. Daarbij hoef je niet zo ver te rijden voor de winkel ofzo want alles zit dicht bij elkaar. Nederland is echt mooi en goed geregeld' vertel ik.

'als we een keer een soort vriendentrip gaan doen ofzo dan gaan we sowieso langs Nederland' zegt Vince, wat de rest laat zuchten. 'jij weer met je vriendentrip'. 'ja wat nou, dat zou toch super cool zijn. Met zijn alle op een reis. Ik zou het echt geweldig vinden' antwoord Vince, 'dat zien we dan wel tegen de tijd dat we 18 zijn ofzo' antwoord Evelynn.

'hoe lang zijn jullie al vrienden met elkaar'. 'Evelynn en Thomas zijn al vrienden sinds groep 3. In groep 4 zijn Vince en Rose erbij gekomen. En in groep 6 is Tess erbij gekomen. Ons vriendengroepje heeft dus al een hele geschiedenis'.

Uit de dingen die ze over zichzelf hebben verteld weet ik dat Thomas en Tess een relatie hebben samen. De rest is single. 'jongens, over 5 minuutjes gaan we verder met het programma' zegt de juf door de klas.

'heb je een foto van je beste vriend. Ik wil wel eens zien of Nederlandse jongens knap zijn'. Evelynn kijkt me grijnzend aan. Lachend haal ik mijn telefoon tevoorschijn en zoek een foto van Jason op. Moeilijk is dat niet want ik heb er best wel veel van hem.

'oee die Engelse jongens kunnen wel een voorbeeld nemen aan de Nederlandse jongens' zegt Evelynn, kijken naar mijn telefoon.'is hij nog single?'. 'nee, en hij is homo. Dus je maakt geen kans'. 'jammer'.

Al snel zijn de 5 minuten voorbij en moeten we weer op onze plek gaan zitten, waarbij ik er dus achter kom dat ik naast een jongen van het andere groepje zit. Hij is knap, maar ziet er verschrikkelijk arrogant uit.

'hee, kom dadelijk bij ons groepje zitten, veel gezelliger. Daarbij kunnen we nog wel een hotte chick gebruiken' fluistert hij in mijn oor. Door zijn woorden lopen de rillingen over mijn rug heen. Ik kijk hem raar aan. Respectloos als je het mij vraagt.

'Waarom wil je me bij jullie groep?' vraag ik dan maar. 'Hoe dat ik het net zei. We kunnen nog wel een mooi meisje gebruiken bij ons. Je zal met meer respect worden behandeld als dat je bij die losers gaat staan. Wij kennen mensen uit hogere klassen, dus we zijn zo populair' antwoord hij. Hoezo noemt hij hun losers? En nu nog denken dat ik bij ze wil staan.

'nee, ik ben liever bevriend met losers die aardig zijn dan mensen die denken dat ze alles zijn en alleen maar uit zijn opmijn lichaam of wat dan ook' antwoord ik. 'dat zien we nog' zegt hij voordat hij zich boos terug draait. Wat gezellig...

Na de schooldag en de nummers te hebben uitgewisseld van alle kinderen uit het groepje loop ik de school uit.

Al snel zie ik Niall staan met Adam in zijn armen. Ik loop op ze af en pak Adam uit zijn armen. 'hee vriendje, was het leuk op het kinderdagverblijf'.

Ik geef hem een kusje op zijn voorhoofd, waarna hij zijn handjes op mijn wangen legt. 'hij heeft het goed gedaan zeiden ze daar. Hij heeft in het begin even gehuild maar is al snel wat opgefleurd en heeft vrolijk mee gedaan' antwoord Niall.

Met zijn 3e lopen we naar de auto waar ik vrolijk vertel over mijn nu al nieuwe vrienden. Niall luistert glimlacht toe terwijl hij ons naar huis toe rijd. Thuis aangekomen is mijn verhaal ook wel weer klaar. We stappen uit en lopen het huis in waar de rest van de jongens al zijn. Louis en Liam zijn aan het gamen terwijl Harry aan het koken is. Zodra we binnen komen we worden we begroet waarna ze gelijk weer verder gaan met gamen.