The Airplane Crash ✔

=37=

p.o.v Lexi

Bij het weeshuis aangekomen staat Lynn al bij de deur met Adam in haar armen. Ik loop snel naar haar toe en neem hem van haar over.

'hee schatje. Heb je het leuk gehad'.    
Hij lacht een keer en spartelt dan met zijn beentjes.

'kom je wel even met mij mee? Ik heb iets voor je geregeld' vraagt Lynn.

Verbaast loop ik achter haar aan. We stoppen bij een deur die zich bevind in een doodlopend pad.

'in dit kamertje zit in een psycholoog, en die zal gewoon even met jou praten. We snappen dat het moeilijk is wat je vader bij je heeft gedaan. En we hebben gewoon het idee dat je het niet met ons kwijt kan en dus maar goed over je vader gaat praten. Of dat hij je misschien dwingt te zeggen dat je terug wil naar hem.

Maar deze vrouw is compleet te vertrouwen en mag zelfs tegen ons niks zeggen over wat je tegen haar zegt. Dus als je bij iemand je gevoel kwijt wil, doen het dan bij haar'.

Ik snap er echt niks van. Hoezo denkt iedereen dat papa mij heeft mishandeld? Waarom geloven ze me niet gewoon als ik zeg dat hij echt van me hield en er niks is gebeurd?

'maar papa heeft ons nooit iets aangedaan, echt waar. Je kan me aan een leugendetector leggen zo zeker ben ik ervan. Papa wou het allerbeste voor ons. Maar door hun stomme management moesten ze ons wegdoen'.

'ga maar gewoon even met die mevrouw praten, je hoeft niet bang te zijn dat je vader je nu iets doet als je het tegen iemand zegt want hij mag niet meer bij je in de buurt komen. En hij komt hier niet zomaar in'.      
'ik wil niet met haar praten'.                  
'toch hebben we nu een gesprek voor je gepland'.

'ik ga niet. Papa heeft ons niks gedaan en ik vind het belachelijk dat jullie alleen maar denken dat hij ons wat heeft aangedaan'. 'jullie worden niet zomaar weggehaald bij je vader, en hij wordt niet zomaar opgepakt Lexi'.

'nee, alleen als er een bak met geld voor wordt betaald. Anders hadden ze hem nu niet vrijgelaten. Ik vind het al erg genoeg dat ik hem 2 maanden niet kan zien. Maar het maakt het nog 10 keer erger dat hij hier keer op keer wordt beschuldigd van mishandeling. Ik ga daar niet naar binnen'.

En met die woorden loop ik weg, naar de kamer op het blaadje dat ik heb gekregen van Sean. Na een tijdje lopen kom ik dan eindelijk aan bij de kamer. Ik klop aan en er wordt open gedaan door iemand die zeker niet Sean is.

'hee, slaapt Sean hier' vraag ik aan de jongen voor me.                                     
'Sean, chick voor je aan de deur' roept de jongen de kamer in.                            
'praat toch eens normaal over meiden. Wie staat er aan de deur?'.

Ik hoor het bed kraken waarna ik hem zie verschijnen in de deuropening.  

'hee Lexi. Jij eet ook vroeg' zegt hij lachend.
'niet grappig'.                             
'oww'.

Ik loop zijn kamer in en ga misschien een beetje arrogant op zijn bed zitten. 'zoo, dus Sean heeft eindelijk iets aan de haak' vraagt de jongen die de deur opende. 'nee, zeker niet'.

Sean komt ook de ruimte in gelopen, en gaat naast me op het bed zitten. 'ik zie dat er wat is. Tell me'. 'Gewoon wat problemen met de leiding hier'. Zouden de andere jongens nog wel hetzelfde nummer hebben? Zouden hun mij Niall kunnen geven. Misschien heeft zijn familie nog hetzelfde nummer. Ik heb het nummer van opa en oma.

'over het algemeen zijn de leiding best lief hier. Hoe kun je nou weer ruzie met hun krijgen?'. 'ze hebben vooroordelen over mijn vader' antwoord ik kortaf.

'even wachten, ik moeten even bellen'. Ik pak mijn telefoon en zoek naar Harry zijn nummer. Gelukkig staat hij ver bovenaan. Ik druk op het belicoon, maar hoor al gelijk dat het nummer niet in gebruik zijn. Shit. Dat zal ook wel betekenen dat de rest van de jongens ook een andere telefoon hebben.

Alleen Opa en Oma kan lukken. Ik zoek het nummer van Opa en druk dan weer op het belicoon.

Bobby, 'heey Lexi. Mijn god, Niall is helemaal in paniek. Gelukkig heb je je telefoon nog'.

Lexi, 'komt Niall mij snel weer ophalen?'

Bobby, 'Zo snel mogelijk Lieverd, echt waar'

Lexi, 'waarom hebben ze een andere telefoon'.

Bobby, 'dat wordt ze gedwongen. Je oma en ik moeten over een half uur ook een andere telefoon gaan halen dus dan kan je niet meer met ons bellen. Ook hebben ze een ander huis dus je kan niet naar het huis gaan waar ze eerst woonden. Ik weet niet het precieze adres, alleen dat ze ver van London afwonen nu. Niall mag niet naar je toe komen, anders had hij je al lang van school gehaald. Maar weet dat Niall van je houd Lexi. Hij zit alleen maar op zijn kamer en is echt heel erg verdrietig'.

Lexi, 'Is Niall bij jullie?'

Bobby, 'toevallig wel. Hij is hier voor een dagje. Ik zal hem gelijk halen'

Even hoor ik niets anders dan voetstappen. Tot dat er weer stemmen te horen zijn.

'ik ben nog goed hoor pap. Nog 2 maanden' hoor ik Niall zijn stem. 'ik heb hier iemand voor je aan de telefoon'. 'wie is het dit keer? Ik hoef geen medelijden pap, dat weet je'. 'Lexi is hier aan de lijn. Dit is de laatste keer dat je haar kan spreken voor nu, dat weet je'.

Ik hoor een paar geluiden en dan eindelijk Niall zijn stem weer.

Niall, 'lieverd. Wat geweldig dat ik je eindelijk weer kan spreken. Gaat het goed daar?'.

Lexi, 'papa, ik mis je zo. Ze zeggen hier steeds dat jij ons mishandeld hebt. En ze willen me naar een psycholoog sturen. Ik wil dit allemaal niet. Ik wil terug naar jullie'.

Even hoor ik een snik van de andere kant komen, voordat hij weer begint te praten.

Niall, 'het komt goed liefje. Luister gewoon naar wat de mensen je vragen te doen en dan ben ik er over 2 maandjes weer. De jongens en ik zijn alles eraan aan het doen om te zorgen dat je terug kan komen bij ons. Nog even en dan zijn we weer bij elkaar. En dan laat ik niemand meer aan jullie komen lieverd, echt waar'.

Lexi, 'ik wil gewoon zo graag weer met je knuffelen'.

Niall, 'zodra ik je kom ophalen zullen we gelijk weer knuffelen. Hoe gaat het eigenlijk met Adam'.

Lexi, 'ik denk wel goed hoor. Ik heb ervoor gezorgd dat hij bij mij slaapt en ik houd hem heel de tijd bij me zodat niemand hem van me kan afpakken. Ik zorg dat we samen hier blijven en dan zullen we je snel weer zien'.

Niall, 'je bent de beste Lex. Ga maar gezellig spelen met andere kinderen daar en dan vliegt de tijd voorbij. Voordat je het weet ben ik er weer. Nu moet ik echt gaan want we willen deze telefoon verstoppen zodat we je nog kunnen bellen. Als je niks meer van ons hoort dan is deze telefoon afgepakt, maar ik zal er over 2 maanden weer staan'.

Lexi, 'tot over 2 maanden Niall. Je bent de beste vader ooit'

Niall, 'doei Liefje. Tot snel'

Daarna wordt er opgehangen. Van het fijne gevoel wat ik net had, is er nu niks meer over. Ik mag blij zijn dat ik hem iniedergeval heb kunnen spreken.

Ik leg mijn telefoon weg en zet Adam weer op mijn schoot. 'wat was dat dan' vraagt Sean. 'mijn vader'. 'oke, wacht, vertel me daar dadelijk meer over. Eerst wil ik dingen zoals je leeftijd en hobby's weten'.

Beide gaan we in kleermakerszit op het bed zitten. En zo begin ik met vertellen over dingen zoals mijn hobby's en het verhaal van mijn ouders en Niall. Sean luistert met aandacht naar mijn verhaal. Ook zijn kamergenoot luistert mee.

'wow, dat is ook niet niks. Nu snap ik wel waarom je zo beschermend bent over Adam'. 'jaa, hij mag echt absoluut niet geadopteerd worden. Over 2 maanden wil ik weer gewoon terug kunnen naar mijn vader'.