buket dediklerinin ardından hüngür hüngür ağlamaya başladı bende ona eşlik ettim yani ağlamaktan eşlik ettim birbirimize sarılıp iki arkadaş hüngür hüngür ağladık
aslında buketlerin gitceğini az buçuk tahmin ediyordum lakin bu kadar erken gitceklerini düşünmemiştim yada çiçek teyzenin gitmeyi kabul etmiyceğini düşünmüştüm
buket benim sırdaşımdı buket benim dostumdu buket benim can yoldaşımdı buket benim ilk arkadaşımdı buket benim kardeşimdi buket benim herşeyimdi
1 gün sonra havaalanı
buket annesi ben mardindeki havaalanına geldik çiçek teyzeye çok sinirliydim o kadar gitmemeleri için uğraşsakta gitmekte kararlıydı buketle belkide bir daha hiç görüşemiycektik belki de birbirimizi bugün son görüşümüz olacaktı gitme saatleri geldiği için birbirimize sarıldık buket kulağıma şunları dedi
- birgün seninle tekrardan karşılaşıcağız
hayallerimizi gerçekleştireceğiz bunu sakın unutma
buketin dediklerinin ardından kendimi ağlamamak için sıkıyordum bende buketin kulağına şunları dedim
- umarım birgün seninle tekrardan karşılaşacağız hayalerimizi gerçekleştireceğiz bunu kesinlikle unutmuycam sende unutma
evet anlamında kafasını salladı çiçek teyze ilerden bağırıyordu
- buket kızım hadi ayrılma fastınız bittiyse uçağı kaçırmadan gidelim
dedi bu nasıl bir anne yaa arkadaşımla belki de bu son konuşmamız bu son sarılmamız onuda bize çok görüyo
buket benden ayrılıp annesinin yanına gitti bende ona el sallayıp oradan uzaklaştım arkamı döner dönmez içimde tuttuğum o ağlamayı salıp hüngür hüngür ağladım beni havvaalanının dışında bekleyen arabaya bindim araba dediğime bakmayın küçük birşey herneyse arabanın arka kapısını açıp arka koltuğa oturup emniyet kemerini takıp ağlamama devam ettim aklıma o anda buketle yaşadığım bütün iyi kötü anılar gözümün önünden geçti sanki aslında buketle hiç kötü bir anım olmadı bugün dışında hatta
bir tanesini anlatıyım
7. sınıfın 1 . dönemindeyiz buketle her sınav notumuz aynı o 100 aldı bende 100 alıyorum o 95 aldı bende 95 alıyorum artık hoca şüphelendi yerlerimizi değiştirmeye karar verdi çünkü biz o hoca yerimizi değiştirene kadar hep birlikte oturuyorduk neyse hoca beni hoca masasının en önüne oturttu onuda bizim sınıfta 3 bölük sıra vardı onuda son bölük sıranın en arkasına oturttu gene bir sınav yaptı gene biz aynı notları aldık sonra bizi tekrar eski yerimize oturttu bi keresinde de SBS sınavında ben kitapçığa doğru işaretlemişim lakin kodlamayı yanlış yapmışım işin garibi bukette aynı soruyu kitapçığa doğru işaretlemiş lakin oda benim gibi kodlamayı yanlış yapmıştı
hani 8 . sınıf bittiğinde bir sınava giriyoruz yaaaa ondan aldığımız notlada bir liseye gidiyoruz işte o sınavda ilk defa buketle benim sınav notum aynı değildi ben soruda kitapçıkta yanlış işaretlemişim kodlamayı doğru yapmışım bukette o aynı soruda kitapçıkta doğru yapmış kodlamayı yanlış işaretlemiş
bunun gibi çok güzel anılarımız vardı hatta hayalimizdede ben mimar olup ev tasarlıycaktım oda mühendis olup o tasarladığım evleri yapıcaktı
buket le bizim anılarımız hayallerimiz vardı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mutlu olmak herkezin hakkı
RomanceAslında onun tek sucu mutlu olmak istemesiydi. Hayat buna izin vermiyordu. Hep tökezliyordu.Bakalım o şeytanın bacağını kırıp yoluna devam edebilecekmi? Yoksa pes mi edecek?