1 ay sonra
buket gideli tam bir ay olmuştu bu zaman diliminde kimseyle konuşmuyordum arada bir ayşe anne odama gelip yemeğimi bıraktıktan sonra benimle konuşmak istesede ben konuşmuyordum hemde canım buket dışında başka şeylere de sıkkındı çünkü babam beni okula göndermek istemiyordu onun için kafasında sadece şu vardı
- kız kısmısının bu kadar okuması bile fazla yeter artık liseye gitmiyceksin evde oturup ablanlarla beraber tarlaya gidip iş yapacaksın
diyordu babama şunları demek istiyordum lakin büyüğüm diye sesimi çıkarmıyordum
yani o kadar kolaymıydı o kadar sene boşu boşuna mı okudum yani ben çok kararsızdım ne yapmam gerektiği hakkında hiç fikrim yoktu ama okumakta istiyordum offff kafam çok karışık ben bunları düşünürken odaya yemek bırakmak için geldi ve yemeği bırakıp tam çıkacaktı ama sonra vazgeçip yanıma geldi ve şunları dedi
- offf yeter artık baban ne derse desin sana onu vericem yeter artık senin bu cöküşünü izlemekten usandım
lafını bitirip hızla odadan çıktı yaa acaba bana ne verecekti çok merek ettim sonra ayşe anne elinde bir zarfla odaya girdi bana bunu uzatıp şunları dedi
- bu zarf bir hafta önce buketten geldi kızım baban bunu vermememiz hakkında bizi tembihledi lakin ben dayanamadım baban buketin senin kafanı bulandırdığını düşünüyo kızım ben odadan çıkıyorum rahat rahat oku
deyip birde alnına bir öpücük kondurup odadan çıktı zarfı açtım şunlar yazıyordu
- canım arkadaşım güneş öncelikle seni çok özledim canım burada çok sıkılıyor neyse aslında sana bu mektubu yazış amacım farklı birşey için seninle bizim puanlarımız aynı sayılır sen 500 puan almışsın ben 499 zarfın içindeki diğer kağıt sınav sonucun diğer kağıtsa istersen gel burada İzmirde birlikte okuyalım o uçak biletin 10 gün içinde gelmezsen bir daha seni rahatsız etmem birazcık daha kelime yazarsam gözyaşlarım yazıları bulanıklaştırcak okunmuycak hale gelir yanaklarından öpüyorum buket
elime uçak biletimi alıp ani bir karar vermem gerekiyordu ya gitmeyip o kadar okuduğum seneyi bir kenara bırakıp burda ablamlarla beraber tarlada calışacaktım yada herşeyimi burada bırakıp izmire gidip hayallerimi gerçekleştircektim şuanda sadece ani karar vermem gerekiyordu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mutlu olmak herkezin hakkı
RomanceAslında onun tek sucu mutlu olmak istemesiydi. Hayat buna izin vermiyordu. Hep tökezliyordu.Bakalım o şeytanın bacağını kırıp yoluna devam edebilecekmi? Yoksa pes mi edecek?