Its the JK (dutch)

Eten bij Jungkook

Ik loop samen met Jungkook gauw alle dunne steegjes uit. Hier willen we niet meer zijn.
Ineens word Jungkook gebeld. Hij neemt op
'Hallo, met Jungkook.'
...
'Hai mam'
...
'Ja, ik ben hier met dat meisje ja, Yona'
...
'Ja, ze was gevangen genomen door 8 mannen, waarvan ze er al 2 mee op de grond had geslagen, en samen deden we de andere zes. Ze is nu op, dus wat ik wil vragen, kan ze met ons mee-eten?'
...
'Heb je al gegeten?' Vraagt Jungkook aan mij
'Ja, maar ik lus eigenlijk wel wat.'
'Al gedaan, maar ze heeft alsnog trek.' Zegt Jungkook tegen de telefoon
...
'Nee, ze is niet mijn vriendinnetje.'
...
'Haha, dat wel, ja.'
'Wat?' Vraag ik nieuwschierig
'Je bent mijn vriendinnetje niet, maar ik wil het wel.' Zegt Jungkook tegen mij
Ik kijk gauw weg als ik bloos
'Waar haalt Anouk ons op?' Vraagt Jungkook aan de telefoon
...
'Oh oke'
...
'Dan zie ik haar daar. Tot zo'
...
'Dag' en Jungkook hangt op
'Wie is Anouk?' Vraag ik snel. Ik hoop maar niet dat hij al bezet is...
'Dat is mijn chauffeur, Anouk, en ze is 31 jaar, als je misschien jaloers was.' Zegt Jungkook met een grijns
'Nee, Nee, hoe kom je erop?' Zeg ik snel en kijk dan gauw de andere kant op
Jungkook merk dat ik een beetje verlegen ben, dus slaat een arm om mij heen.
'Anouk wacht in die straat op ons.' Zegt Jungkook terwijl hij op een bord een straat aanwijst.
'En deze keer geen smalle weggetjes als het donker is.' Zeg ik
We beginnen aan onze weg en nemen gewoon drukke grote winkelstraten. Als we er zijn stappen we in en rijden naar Jungkook's huis.

Eenmaal aangekomen had ik ENORME ogen. Wat. Een. Huis. Huuge!!!!
'Welkom in mijn huis, Yona!' Zei Jungkook, terwijl ik JungShook naar zijn huis keek
'Ja, nu weet ik het zeker.' Zei ik met een zucht 'Ik droom.'
Ineens knijpt Jungkook hard in mijn arm 'Auw! Jungkook!'
'Eigenlijk zou je nu moeten wakker worden...' zei Jungkook. 'Dus droom je niet.'
'Jaja, oke. Laten we nou maar naar binnen gaan voordat deze droom voorbij is.' Zeg ik ongeduldig
We lopen naar binnen als ik een gast hoor roepen:
'Kooooook? Is dat je vriendinnetje?'
Ik zie een gast rond dezelfde leeftijd als Jungkook de trap aflopen.
'Nee-ee! Hou nou eens op!'
Ik kijk Jungkook aan van 'ga je me nog vertellen wie dit is??'
'Oh, juist.' Zegt Jungkook 'Dit is Hoseok, mijn broer. Hij is wel mijn geadopteerde broer, zijn achternaam is Jung en niet Jeon. Hij was te druk voor zijn vorige familie... Maar hij wil liever JHope genoemd worden of Hobi, wat je wil.'
'Hoi Hobi, ik ben Yona!' Zeg ik
Dan komt er een vrouw met een schort uit de keuken lopen.
'Is dat dat Meisje???' Vraagt de vrouw aan Jungkook
'Ja, dit is Yona. Yona, dit is mijn moeder.'
Jungkook fluisterde in mijn oor: 'Ze is een beetje heel erg wild over vriendinnetjes dus niet te veel over jezelf vertellen'
'Oh juist.' Zeg ik zachtjes terug
Even later zit ik net met met Jungkook op de bank, als ik ineens hoor
'EEEEEEETEEEEEEEEEEN!!!!!!!!!!!!!'
Dus we staan weer op en gaan aan tafel zitten.
Er stond van alles en het zag er echt heerlijk uit!
'Wie heeft dit gemaakt? Het is echt overtreffend lekker!' Vraag ik
'Dat hebben onze koks gemaakt.' Zegt Jungkook's moeder. 'Ze kunnen inderdaad lekker koken.'
'Lekker? Het was geweldig!' Zeg ik
'Wij eten dit soort dingen 3 keer in de week, dus voor mij, mijn moeder, vader,broer, is dit gewoon.' Zegt Jungkook zachtjes in mijn oor.
'Oh ja tuurlijk' zeg ik lachend

Er was gelachen en gegeten aan tafel, maar het was toch echt klaar en ik moet ook maar weer eens naar huis. Ik zit nu met Jungkook op de bank als ik door heb dat het wat laat is.
'Jungkook, ik moet naar mijn huis.' Zeg ik tegen hem.
'Ja, het is al laat. Blijf je niet bij mij slapen?'
'Dan moet ik even naar huis om mijn spullen te pakken.'
'Heb je niemand bij jou wonen?' Vraagt Jungkook 'geen ouders of roommates? Dan kan je dat gelijk aan ze vertellen.'
'Nee, ik woon alleen.' (Weet je dat ook gelijk weer (; )
'Dan hoef je alleen maar naar huis. Als hier iemand blijft slapen is dat altijd goed!' Zegt Jungkook 'Maar ik loop wel met je mee. Je weet maar nooit dat je weer wordt overvallen. Ik zal een tas meenemen met 2 koekenpannen van mijn moeder.'
'Haha, is goed' zeg ik lachend