RUN AS FAST AS YOU CAN (Completed)

CHAPTER 10: AS PROMISED

Chapter 10: As Promised

Nagpalipat-lipat ang tingin ko kay Trench na nasa tabi ko at kay Tatsulok na nakatayo sa harap. He stood there proud and firm, without any remorse.

Tumayo ako at humakbang sa harap. Nang muli kong sinulyapan si Trench, nagulat rin siya sa reaksyon ni Tatsulok. He was spaced out these past days but what made him do something today?! It was a bit reckless act. Puto, ang kapal ng mukha niyang tumayo sa harap and grab credits over something na hindi naman niya pinaghirapan!

Maybe Trench didn't expect such act from his cousin kaya bahagya rin siyang nagulat. Mayamaya ay yumuko na lamang siya matapos huminga nang malalim.

Binilisan ko ang paghakbang patungo sa harap at tumabi kay tatsulok. I discreetly grabbed his arm to get his attention. Ayokong gumawa ng eksena lalo na't nandito si Jean-Claude pero hindi tama ang ginawa ni Triangle.

"What's this?" I asked in a low voice, gritting my teeth.

"What?" tanong niya. Pusangina, nagmamaang-maangan pa!

"This?!" He doesn't seem like the lost Triangle I slept with— puto, bakit tunog imoral?! Ang ibig kong sabihin ay ibang-iba siya sa Triangle na kausap ko kagabi? Okay, alam kong simula't sapul ay masama ang ugali niya but today? Parang naglevel up yata. He's giving me dark gazes! Ibang-iba sa Tatsulok na halos ipagpilitan na ang sarili sa akin!

"Is there any problem?" tanong ni Bionic arm.

Sabay kaming napatingin ni Tatsulok sa kanya. I took that chance to correct what's wrong with this situation.

"Yes," mabilis kong sagot. "It's about Triangle's project. Hindi iyon sa kanya. It as Trench's!"

Nabalot ng bulongan ang buong klase. Trench was taken aback by my sudden confession samantalang cool na nakatayo lamang si Triangle at nakapamulsa.

"What are you saying? Ibig mong sabihin ay kinuha ni Triangle ang project ni Trench?" Jean-Claude.

Umiling ako. "No, not that. Trench did it on his own will."

Muli ay nagbulongan ang mga estudyante. Puto, ang hilig nilang makichismis ah! Pero sabagay, they should feel bad after talking down on Trench last time. Pusanggala nila, kung husgahan nila si Trench akala nila ang tatalino nila! Actually, it doesn't only apply to our classmates kundi maging sa ibang tao! Nagkamali ka lang ng kaonti, huhusgahan na nila ang buong pagkatao mo na para bang kilala ka nila? Hindi mo nga kilala ang sarili mo, tas ikaw ilang beses ka lang nagkamali kung makahusga sila parang alam nila lahat sa'yo as in lahat lahat!? Puto, does anyone see my point here and agree with me?!

Naguguluhang napatingin silang lahat kay Trench na nakaupo pa rin at nakayuko.

"Trench? Is that true?" tanong ni Bionic arm.

Trench breathed out heavily. Mas humigpit pa ang pagkakakuyom ng kamao niya at ilang saglit lamang ay tumayo siya. His eyes met mine before he looked straight at Bionic arm who was waiting for his reply. Hindi pa man niya naibubuka ang bibig upang sumagot ay nagsalita na si Triangle.

"That's not true, this is my research," wika niya na nagpasinghap sa aming lahat. I hate to say this pero sobrang kapal na talaga niya para sabihin iyon.

Things were heated up inside the classroom. Hindi nakawala sa paningin ko ang pagkadismaya sa mukha ni Trench habang nakatingin sa kanyang pinsan. Alam kong gaya ko ay hindi niya inaasahan ang mga salitang lumalabas sa bibig ni Tatsulok.

Napamasahe sa ulo niya si Beethoven. He shrugged his shoulders and looked at Miss Venna.

The latter stepped forward and looked at the TT cousins. "Okay, let's settle this for now. Triangle, are you sure of what you're saying?"