RUN AS FAST AS YOU CAN (Completed)

CHAPTER 19: ONE WAY

Chapter 19: One Way

Isa-isang tinawag ni Ma’am Venna ang klase upang iabot ang aming mga quizzes. Hindi ko tuloy maiwasang mainis. She returned the paper based on the score at halos kalahati na ng klase ang natanggap na ang mga papel nila ngunit sa akin ay wala pa.

Psimpleng sinulyapan ko si Trench sa tabi ko. He was the second one to receive his paper following Triangle. Tiyak kong malaki ang score na nakuha niya at ayaw ko nang alamin kung ilan.

Puto, bakit wala pa rin sa’kin? Aaminin kong nahirapan ako sa quiz na ‘to pero pusangina, wag naman sana akong bumagsak.

“Gallego,” tawag ni Ma’am Venna.

Agad akong tumayo upang lumapit sa harap. She handed me my test booklet at bahagya kong tiningnan ang marka na nakuha ko. Just one point... If I missed a point, babagsak talaga ang score ko. I was relieved.

“That’s not what I’m expecting from you Sunny,” mahinang wika ni Ma’am Venna. She looks like she’s disappointed over my score. Sabagay, I can’t blame her. She gave me reviewers yet ganito pa rin ang mga markang nakukuha ko.

Hindi ko rin naman magawang madisappoint sa score ko. I deserved it. I didn’t study. I took for granted Miss Venna’s kindness. Isang beses ko lang yatang binuksan ang mga pinahiram niyang reviewers. Hindi naman sa nagdadahilan ako pero puto, kasalanan ‘to ni Moran eh!

Hindi ako makapagfocus sa pag-aaral dahil sa kanya! The past weeks were very exhausting for me. Pakiramdam ko ay lahat ng mga hinanakit ng mga taong nawalan ng mahal sa buhay dahil sa nangyaring mandatory death sa Capital Circle ay nasa akin lahat.

The Capital even launched a fireworks display the night after the mandatory death. Ang bastos lang! Tila nagsaya pa si Moran dahil pinapatay niya ang 200 na matatanda para lamang mabawasan ang populasyon! The Capital should be mourning and not launching fireworks! Hayop si Moran! Demonyo! Sugo ng diyablo!

“Hindi po ako nagdadahilan Ma’am Venna pero...” huminga ako nang malalim. “Hindi po ako nag-aral.”

She nodded her head. “Obviously. And the reason?”

“Iniisip ko po ang nangyayari sa Capital,” sagot ko. The problems really bothered me a lot. The earthquake, tsunami, the raise in population, Moran’s shitty solution which is the mandatory death. The next cremation of 200 old folks will be next month. At least I was assured that the old people weren’t canned and distributed to lower wards.

“When will you start thinking about yourself?” untag ni Ma'am Venna sa akin.

Mula sa pagkakayuko ay agad akong napatingin sa mukha ni Miss Venna. There was conviction in her voice. “P-po?”

“You’re too young to think about every problem that the Capital must face,” seryosong sabi niya. “Sunny think about yourself. Paano kung dumating ang araw na kaalaman na lamang ang kaya mong ipanglaban? That’s what we, teachers here at the Academy are trying to instill in your mind. Darating ang panahon na kahit ano pang pag-aalsa ang gawin natin, walang saysay iyon. We could end up dead anytime. They can incapacitate you anytime they want. All that’s left to you is your knowledge and that’s the weapon you can use against them. That's also something they cannot take away from you. Sasabihin ko ‘to nang pault-ulit, stop thinking about Capital’s problem, think about yourself.”

Hindi ko maiwasang makaramdam ng inis. May point si Miss Venna pero puto! “Wag n’yo po akong pangunahan sa mga desisyon ko sa buhay.”

Bahagya siyang nagulat sa sinabi ko ngunit ilang saglit lamang at tumango-tango lang siya. “Pasensya na, masyado ko lang sigurong dinibdib ang tungkulin ng guro na maging pangalawang magulang.”