Epilog

43 3 0
                                    


Kładę się i gaszę światło. Nie zasnę, ale muszę spróbować. Myślę, że koszmary kiedyś odejdą, że kiedyś przestanę odgrywać to w nieskończoność w głowie, lecz na razie wiem, że czeka mnie długa noc. A muszę wcześnie wstać, bo nie zdążę na pociąg.

Mam nadzieję, że ciocia będzie w domu.

Koszula ✔Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz