This is my first ever story, I pray and I wish that you may love and like this story of mine.
I'm not a good writer but I want your comment and suggestion to my story of what should I do that my story become interesting, exciting and cool story..
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Pagkagising ni Aziz,inilibot niya ang kanyang paningin sa buong kwarto at napagtantong nasa hospital na siya sa oras na ito.
Ang daming katanungan sa kanyang isipan kung sino ang tumulong sa kanya. pero kilala niya ang amoy na yun,na naamoy niya sa taong tumulong sakanya bago siya nawalan ng malay.
Saktong naman ang pag pasok ng nurse ay nakaupong nakasandal na siya sa board ng hospital bed.
"Gising na po pala kayo ma'am,Sandali lamang po at tatawagin ko po muna si Doc." Pag bati at pagpapaalam muna ng nurse sa kanya.
Makalipas ng ilang minuto ay bumalik na ang nurse kasama ang doctor. At pag angat ng ulo ni Aziz mula sa pagkakayuko ay gulat at tuwang tuwa siya sa nakita.
"Doc George!"tuwang pagbati niya dito.Napangiti ang doctor at agad naman siya nitong niyakap,sinuklian niya din ito ng mahigpit na yakap.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Si Mr. George Tan ang nagiisang anak ng kaibigan ng Papu niya nagkikita lamang sila nito noon tuwing magbabakasyon sila ng buong pamilya sa France dahil dun din namamalagi ang papu niya.At sa murang edad nito at sa taglay na katalinuhan ay natupad nito ang pangarap na pagiging mahusay na doctor at ngayun siya na ang namamalakad ng hospital na pagmamay ari mismo ng pamilya Tan na pinagdalhan kay Aziz sa loob pa lamang ng dalawang taon.
"Ikaw kinakalimutan mo na naman ang paginom ng gamot mo ha!akala mo siguro di ko malalaman nhoe!?" pagalit na sabi nito na may pagaalala sa kanya habang chinecheck ang vitals niya.
"Amf,anong oras na pala?"pagiiba niya sa usapan.
"6:00pm na po ma'am." sagot naman ng nurse.
Dali dali siyang bumababa sa Kama at tumayo ng maalala ang usapan nila ni Señora Clara.at bigla siyang "Ouch!" napaaray dahil nalimutan niya palang may dextrose na nakatusok sa kamay niya.
Tinignan siya ni George na may pagsusumamo sa mga mata at hinawakan siya nito sa magkabilang balikat.
"You are not going anywhere Miss Robinson, you need to take some more rest!And please listened to me, just for now!"maawtoridad na may pakiusap na salita nito sa kanya na hindi kaagad sa kanya nakapagpaimik.
