You're The One That I Love

Chapter 23

   Pagdating naman ni Aziz sa Hospital,ay Gulat na Gulat si Aziz sa nakikitang taong katabi ni Doctor Tan ngayun.

"A-ate!?"nauutal na tawag niya sa ate niya,kasabay ng namumuong luha sa mga mata.

"Ka-ilan mo pa sa a-min itinatago ito bunso??"namamaos na tanung ni Margareth sa bunsong kapatid. Kanina pa siya iyak ng iyak ng malaman ang tunay na kalagayan ng kapatid.

"Pa-pano mo na-laman ate!?"tanung niya dito habang ang mga mata ay san san nakatingin.

Ikinuskos naman ng ate niya ang kamay nito sa mukha dahil sa pagkabigong sasagutin agad siya ng kapatid,"Importante pa talaga san ko nalaman hah Bunso!!?"naiinis niyang turan dito,dahil kailangan niyang ipakitang malakas siya at hindi nanghihina,natatakot sa kalagayan niya.
Hindi naman nakaimik agad ang nakakabatang kapatid.

"Naalala mo kahapon na sa akin ka sumababay pagpasok mo?"pagpapaalala niya dito, at tumango naman ang kapatid bilang pagsang ayon habang kinukot kot nito ang daliri na lagi niyang ginagawa nito kapag nahuhuli na siya sa sekreto o pagsisinungaling niya.

"Hindi mo napansing nalaglag mula sa bag mo ang isang bottle ng gamot, na akala ko vitamins bottle mo na wala ng laman."

  "Ihahabol ko sana sayo kaso nagmamadali ka."

  "Pero ng titigan, I'm just curious kasi iba ang name na nakalabel sa bottle, so I decided na bumalik sa mansion at tignan ang vitamins akala pinalitan lang ni Nanay ang Vitamins mo!"

  "And buti wala sila nanay sa mansyon kahapon and I checked your medicine cabinets and I was wrong na pinalitan ang vitamins mo!!"at hindi na nito napigilan ang ang tuloy tuloy na pag agos ng kanyang luha habang nagkkwento sa kapatid na ngayun ay nakayukyok lang sa gilid ng inuupan nito ngayun na animoy batang pinapagalitan.

  "And I've notice it was so difference,and I was so uneasy pero kailangan kong pumasok that moment, that's why ngayun ko lang nalaman na kung para saan ang gamot na yun!!"

  "dahil ngayun ko pinatingin kay Doctor Tan,Bu-nso Ba-kit!!?"unti unti nitong nilapitan ang kapatid at pagkalapit at pagupo niya sa tabi nito ay agad naman siyang niyakap ni Aziz.

Habang ang doctor naman ay maingat na lumabas ng opisina niya upang mapag isa ang dalawa at hindi niya na din napigilan ang luhang kanina pa pinipigil na bumagsak para sa kondisyon ng kababata.

At humagulhol naman ng iyak si Aziz na tipong sobra sobra na ang sakit na nararamdaman.

"A-te,Plea-se!!"

"Wa-g mo muna sasabihin kila nanay!!!!"pagmamakaawa niya dito..

Hilam na hilam na luha ang mukha ni Aziz, at bigat na bigat na din ang dib dib sa pagsisinungaling niya.

"Ate, please"hawak na nito ang kamay ng ate niya habang umiiling ang ulo at ang mga mata'y patuloy sa bag agos ng mga luha.

Hindi agad nakaimik si Margareth, hindi alam kung kaya niyang manahimik sa sitwasyon ng kapatid, ngunit tila'y nadala siya sa mga mata nito at  napa "Oo sa nais nito."at dali Dali siya nitong niyakap.

Matapos ang konprontasyon ni Marga sa kapatid at mabigyan ulit ng panibagong reseta ni George ay sabay ng paglabas nila ng hospital ang pagtunog naman ng Cell phone ni Aziz.

Buddy
Calling........

At nagulat siya ng kunin ito ng kapatid at siya ang nakipagusap,pumewesto naman si Aziz sa bench na mayroon ang hospital.