You're The One That I Love

Chapter 25

"Boogsh! Boogsh! boogsh!"

"G*go ka Keane!!!!!"sigaw ng kuya Jonathan niya at lahat sila ay gulat na gulat sa ginawang pagsuntok ng kuya niya.

"Jonathan, tama na ano ba!!"pigil ni kuya Joshua dito, ngunit hindi ito nagpapigil.
Tuloy tuloy pa rin si kuya sa pag suntok Kay Gab.

Halos lahat kahit ang mga magulang ay di basta agad naawat ang dalawa.

Hindi ko alam ang nararamdaman ko ngayun, yung lakas ng kabog ng dib dib ko ay sobra sobra,at hawak hawak naman ako nila ate Marga.

Pero hindi ko na kaya ang ginagawa ni kuya Jonathan sakanya.
Kaya tinakbo ko agad ang pwesto nila.

"Kuya!!!"

"Ano ba tama na,please!!!"pagmamakaawa ko habang nakaharang sa kanya.at kasabay ng pagluha ko,tsaka lang tumigil si kuya at hinarap ulit si Keane.

"Tanga ka ba Irish Aziz!!!"

"Jonathan!!!"sabay sabay na saway nila tatay sakanya, samantalang ang mga kaibigan ko ay tahimik lang at mga hilam ang luha sa kanilang mga mukha habang mga nakayuko.

Naguguluhan ako sa mga nangyayari.

"Di ba Tay,gusto niyo ng ebidensya!?"may angas na tanung ni kuya kay tatay.

Ako naman ay labis ang kabang nararamdaman.

"Ano ka ba naman Jon'Jon,kakaayos niyo lang ni Gab kanina ah?"takang tanung naman ni Nanay.

Napapailing si kuya,habang...

"Maling mali na nakipag ayos ako sakanya Nay!!!"

"Alam niyo kung bakit!!!?"malakas na sigaw at pagtatanung niya at pagtingin sa mga kaibigan namin.

"Dahil dito!!!"kasabay ng pag angat ni kuya na kinuha niya sa lupa, na hindi ko napansin. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko sa hawak hawak ni kuya.

At hinagis niya ito kay Gab.

"Ano Keane!!!!?"

"Kailan mo sasabihin sa kapatid ko na aalis kana!!!?"

"Kailan mo tatapusin ang pagpapamukha sa kapatid ko na kunwari mahal mo siya!!?"

Naguguluhan akong napalingon kay Keane, hindi ko alam kung sino ang pakikinggan ko.
Hindi ako manhid!

"Ano!?""

"Kasama ang babae mo!!?"

"At mas mahal mo pa rin hanggang ngayun si Bella, na kahit kayong mga kaibigan niya ay alam ito!!!!?"labis labis na galit ang mababakas sa boses ni Jonathan.

Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko, at lalong lalo na doon sa huling sinabi ni kuya.

Nagpupuyos ang puso ko sa sakit, ang kaninang akala ko hindi na ako iiyak dahil sakit,akala ko iiyak nalang ako dahil sa saya.

Pero nagkamali ako, ang sakit sakit sa dib dib na pati ang mga tao sa paligid mo, yung mga taong pinagkakatiwalaan mo yun pa ang sasak sayo patalikod.

Pero hindi,gusto ko marinig ang paliwanag niya o nila...

Humarap na ng husto si Aziz kay Gab, at ginagap nito ang kamay ng Nobyo.

"Hi-ndi ba sa-bi mo MOB,wag ko agad paniniwalaan at nangako akong pakikinggan kita....!"

"Plea-se tell me MOB!!"pagmamakaawa niya dito at puno ng pag asang bawiin ang mga sinabi ng kuya niya tungkol dito.

Habang ang nakakasaksi kasama ang mga magulang nila at kasabay ng pag iiyakan.

"Ye-s!"

"T-hat's tr-ue!"sagot nito na deretsong deretso ang pagkakatingin sa mata ni Aziz,at walang kakurap kurap.