Neden Müslüman Değilim?

Neden Müslümanlıktan Çıktım?

Bunu aslında Müslümanlığa atfetmek istemiyorum. Büyük ihtimal Yahudi bir ailede de olsam Hristiyan bir ailede de olsam aynı düşüncelere sahip olacaktım. O yüzden Müslümanlığa çok takılmamanızı istiyorum.

Müslümanlıktan uzaklaşmamın ilk nedeni düşünmek oldu. Ben hep düşünürüm ama sürekli iyi anlamda değil bazen saçma sapan şeyleri düşünürüm. Yolda giderken bir yaprak görürüm acaba buraya gelene kadar nasıl bir yol izlemiştir diye düşünürüm. Şu an ölsem acaba ne olur diye düşünürüm. Yani iyi şeylerin yanında saçma sapan şeylerde düşünürüm. Bir gün aklıma bir soru geldi.

"Müslüman bir ailede olmasaydım yine de Müslüman olur muydum?"

Bu sorunun cevabını bulmak için çok düşünmeme gerek yoktu. Tabii ki hayır. Hristiyan bir ailede olsaydım Hristiyan birisi olacaktım, Yahudi bir ailede olsaydım Yahudi olacaktım. Bu hep böyledir.

Aileler çocuklarının kendi taraflarında olmalarını istedikleri için çocuklarına hep kendi fikirlerine aşılarlar. Bu şekilde bakınca aslında normal bir şeymiş gibi görünüyor. Ama değil. Bu yapılan şeyin normal bir şey gibi görünmesinin tek nedeni herkesin yapıyor olması. Aslında bu yapılan şey çok yanlış. Çocuğun kendi fikirlerine müdahale etmek oluyor. Çocuğun fikirlerini aile kendi fikirlerine göre şekillendiriyor.

Sorunun cevabını "hayır" olarak alınca yine düşünmeye başladım. "Nerede benim düşüncelerim, benim fikirlerim" diye sordum kendime. O zaman bir karar aldım. Ben bütün dinleri bırakacaktım ve araştırarak kendi fikirlerime kendi düşüncelerime uyan dine gidecektim. Öyle de yaptım. İlk başlarda soranlara "Müslüman değilim ama ben de ne olduğumu bilmiyorum" diyordum. Çünkü gerçekten ne olduğumu bilmiyordum. Ben aslında kendimi arayışa çıkmıştım.

Bütün dinleri araştırmaya başladım. Başladım ama içine girdikçe fark ettim ki ben o denizde boğulacağım. Benim ilk başlardaki düşüncem dünya üzerindeki bütün inanışları araştırıp kendime hangisini daha yakın hissediyorsam ona gitmekti. Ancak planlarım istediğim gibi gitmedi. Çok fazla din ve inanış var. Her birinin içine girince çıkamıyorsunuz. Bende düşündüm ne yapabilirim diye. Sonra aklıma bir fikir geldi. Ben dinleri araştıracağım ama derinlemesine değil üstünkörü bakacaktım. Bana mantıklı gelen hangisiyse ona inanacaktım. Ben de öyle yaptım bütün dinleri temel olarak araştırdım. Ama bana yakın olan bir şey bulamadım. Ben de kendim düşünüp kendi fikirlerime göre hareket edeyim dedim. Ve uzun süre yaratılış, inanış vs. gibi konuları kendi kafamda bir mantık çerçevesine oturtmaya başladım. Sonra bir arkadaşıma kendi düşüncelerimi anlattığımda bana "Düşüncelerin Agnostikliğe benziyor. İstersen bir araştır." Dedi. Agnostikliği araştırırken her ne kadar %100 benim düşüncelerime benzemese de büyük oranda benim düşüncelerime benziyordu. O yüzden ben genelde hangi dine inanıyorsun diye sorduklarında "Kendime inanıyorum" demeyi tercih ediyorum.

Bu durumu ben bir örnekle size şöyle anlatayım. Diyelim ki üniversite tercihi yapacaksınız. Ama hangi bölüm seçeceğinizi bilmiyorsunuz. Ne yaparsınız. Nelerden hoşlandığınızı bilirsiniz ve ona göre bir bölüm seçmek istersiniz. Bütün bölümlerin temeline bakarsınız ve size en uygun olan bölümü seçersiniz. Ben de işte aynen böyle yaptım.