Someone Point of View
Araw araw akong naiyak sa sakit na makita ang aking anak na laging sinasaktan ng umampon sa kanya, hindi naman nya kailangan pagdaan pa yon
"Balang araw anak mayayakap na ulit kita" bulong ko
Ngayon ay nandito ako sa mall sinusundan sya kasama na nya pala ang kanyang kapatid at mga kababata, kanina noong nasa restaurant sya kasama ang hinayupak na lalaking hindi ko kilala at pagkaalis na pagkaalis nila ay agad kong binugnog ang lalaki at dinala sa mental
Wala silang karapang pahirapan ang anak ko ng ganun lalo na sya ang magliligtas sa Kingdom, wag lang silang magkamaling saktan ulit ang anak ko sisguraduhin ko wala akong sasantohin
Parang hinaplos ang puso ko ng makita kong nakangiti ang anak ko pero hindi buo iyon parang kulang na kulang. Nakit ko sya kaninang lumaban sa kaaway nya ni wala nyang alinlangang sabihin sabihing mayaman sya pero totoo naman sya mayaman kami, oo ginawa ko lang syang tumingin sa lupa para malaman ang hirap pero kong hindi lang talaga dumating ang mga lalaking yun siguro kasama ko pa din sya
Anak pangako magpapakita ako sayo, hindi na kita iiwan kagaya ng mga nang-iwan sayo, nagpahirap sayo
Paglumabas ang kapangyarihang itinatago mo ikaw na ang mamumuno sa kaharian na para sayo, ako na ulit ang magtuturo sayo para maging matatag at ako na ulit ang tatay mong nasasandalan sa lahat ng sakit na mararamdaman mo
v_vv_vv_vv_vv_vv_vv_vv_vv_v
Gagawa ako ng paraan para maging isa ka at ang iyong kapangyarihan, gagawa ako ng paraan kong paano matatalo ang isa pinakamalakas mong kalaban and i give my all strength for you my daughter
Ilalayo kita sa mga mananakit sayo pangako anak. Nandito sila ngayon sa arcade at bumili ng token habang si Zi naman ay lumilinga-linga na parang may hinahap k parang may nararamdaman na nakatingin sa kanya, mukang ako ang nakita nya kaya natigilan sya buti na lang ay tinawag sya ng kanyang kapatid
Someday you will know the truth sa buong pagkatao mo
Hindi sya makapag concentrated sa kanyang ginagawa dahil linga ya ng linga dito sa gawi ko, minsan ay nawawala na sya ng time sa laro nya kaya natatalo sya
Ngumisi ako sa kanya at tumayo papalapit sa kanya muka namang alam nyang pupuntahan ko sya kaya tumayo sya at nagulat naman ang mga kasama nya
Zi POV
Papalapit sa akin ang lalaking nakaupo malapit sa akin kaya agad akong napatayo
"O Zi bakit may problema ba?" tanong ni Ja
"W-wala may pu-puluntahan lang a-ako" utal kong sabi at pumunta sa garden at umupo sa swing
"Bakit hindi ka makipaglaro sa kasama mo?" biglang may nagsalita sa likod ko
Pagtalikod ko ay parang tumigil ang mundo ko, ang puso ko
"T-t-tatay Re_-rey" utal na usal ko
"Kamusta ka na anak?" ngiti nyang sabi
"Tay namamalik mata lang ba ako?" iyak kong sabi
"Shhhh princess wag kang umiyak, hindi ka namamalik mata buhay pa ako baby" sabi nya sabay punas ng aking mga luha na patuloy sa pag-agos
"Tay bakit ngayon ka lang, bakit hindi ka nagpakita?" sunod sunid kong tanong
"Matagal na akong umaaligid aligid sayo anak, alam kong nararamdaman mo ko, yung first day of school mo nandon ako sa library nagbabasa konyari, kanina nakita ko kong pano ipinagmalaking mayaman ka hahahaha" tawa nya
"Tay totoo namang mayaman tayo sa utak" nguso kong sabi
"Tara dadalhin kita sa palasyo natin" ngiting sabi ni Tatay
"Tay wag kang magbiro, sa panahon ngayon mabilis umasa" kamot ulo kong sabi
"Anak mayaman talaga tayo kaya lang kita dinala sa mahirap na katayuan para makita mo kung gaano kahirap ang pinagdaan ko bago ko masambit ang masagana at matinong yaman" paliwanag nya
"Tay magpapaalam muna ako baka hanapin nila ako e" syempre baka makapatay si Ja
"Anak malaki ang galit sa akin ng kapatid mo kaya bawal mong sabihing sasama ka sa akin baka ikulong kanya" malungkot nyang sabi
"Pero Tatay nasusundan nila ako kahit saan ako magpunta"
"Akin na ang phone mo ako ang bahala" malaking ngiti nyang sabi
Ibinigay ko ang aking phone na bigay pa ni Jay kahit naman malaki ang utang na loob ko kay Jay hindi ko pa din ipagpapalit ang aking nag-iisang Tatay
"Yaan na hindi ka na nila masusundan mamaya ibabalik ko na lang ulit yan pagkatapos kitang dalhin sa mansion na pinangarap ko para sayo" sabi ni Tatay at pumunta kasi sa parking lot para makaalis na
"Tay na saan na ang mga pinalaya ko dati?" tanong ko habang nasa daan kami
"May kanya kanya na silang pamumuhay pero hanga talaga sila sa sipag mo dahil binabantayan ka rin nila pag may inaasikaso ako sa trabaho, meron na rin silang kanya kanyang company na pinapatakbo nang marangal" sagot ni Tatay habang nakatingin pa din sa daan
"E Tay bakit hindi mo ako kinuha sa mga nag-ampon sa akin?"
"Dahil titingnan ko kong hanggang saan mo kayang mabuhay para sa sarili mo at sa ibang tao"
"Pano po pala kayo nabuhay?"
"Hindi naman ako namatay anak, pinigil ko lang ang aking paghinga noon para makatakas ka sa mga papatay talaga sa akin pero mukang ikaw pa ang nakapatay ng wala sa oras"
"Sorey nemen Tey" pabebeng sabi ko
"Ano ayos naman ang naging pag-aaral mo sa Kingdom?"
"Okay lang Tay pero kulang pa din kasi wala ka, ikaw kaya ang unang nagturo sa akin kung paano lumaban sa masasamang tao"
"Hahahahaha, anak paminsan minsan wag mo akong intindihin dahil mas makakabuti kong wala kang iniisip sa pag-aaral mo"
"Tatay naman kong makatawa akala mo naman kung sino ang kaharap?" nguso kong sabi
"Ito naman si Princess hindi na maloko, syempre kailangan mo namang tumawa katulad ko masiyahin sa labas nga lang ng katauhan ko"
"Bakit Tay sa loob ba hindi?"
"Hindi dahil araw-araw inaalala ko kung paano ka saktan ng mga hinayupak na umampon sayo na akala mo hayop kang walang silbi" usal nya
"Tay pano kaya kong hindi tayo nagkahiwalay?" pag-iisip kong tanong
"Siguro nakilala ko ang taong dapat mong pagkatiwalaan at nakilala mo ang taong dapat mong kalabanin sa lahat ng oras" hala ang lalim nun tay a
"Siguro masaya at makulay ang mundo at buhay ko ngayon Tay" mahinang usal ko "Tay wag na lang kaya akong bumalik sa kakambal ko para magkasama tayo?!"
"Aba anak yan ang hindi pwede dahil paglumabas ang kapangyarihan mo dapat sa Kingdom para walang makakuha sayo dahil kung dito lang sa ordinaryong mundo ay pwede mong kilalanin na panginoon ay ang masasamang tao"
"Tatay naman ang hard magsalita"
"Ganun talaga paggwapo ang Tatay no"
"Hala Tay ano konekkkk?!" tawa kong sabi
"Hulaan mo anak?" natatawang hamon nya
"Dahil ang anak nyo ang maganda yun ang konek dun diba Tay tama ako?!" tawang sagot ko
"Hahahahahahahahahaha" sabay naming tawa "Very good answer my dear daughter"
"Aba Tay narinig mo ba yung line ko kanina nung nakipagsinghalan ako don sa kaaway ko kanina"
"Oo naman hahahaha, para ka ngang dakila kung magsalita sa harap nila"
"Sabi sayo Tay e mana mana lang yan"
"Nagkwentuhan lang kami ng nagkwentuhan hanggang dumating kamu sa mansiong sinasabi ni Tatay
....................................................
