"" Σήμερα,σε αυτόν τον μικρόκοσμο του τάμπλερ θα μοιραστώ πληροφορίες που δεν γνωρίζουν τα κανάλια και κανένα σάιτ. Θα μοιραστώ μαζί σας πως είδα τα πράγματα τα τελευταία 2 χρόνια μέχρι η κοπέλα του μπροστινού μου θρανίου,πηδήξει από τη ταράτσα στο σπίτι της γιαγιάς της στην Γλυφάδα.
Στη πρώτη λυκείου,η τάξη μου αποτελούταν από 23 άτομα. Μερικά από αυτά μου ήταν άγνωστα,μέσα σε αυτά και η τραγική πρωταγωνίστρια, η Βικτώρια.
Από τη πρώτη μέρα,τράβηξε τα βλέμματα όλων. Ήταν πανέμορφη. Τρομακτικά όμορφη. Ήταν επίσης απροσέγγιστη. Μέσα σε λίγες μέρες,καταλάβαμε πόσο κακό έμελλε να κάνει στους υπόλοιπους 22 αυτή η κοπέλα.
Οι μήνες που ακολούθησαν ήταν ένα μαρτύριο. Καθημερινά τσακωνόταν με τα αγόρια και δημιουργούσε έχθρες με τα κορίτσια. Στο διάλειμμα καθόταν μόνη πάντα. Τα ακουστικά δεν έβγαιναν ποτέ από τα αυτιά της. Όταν τη παρατηρούσα, σιγομουρμούριζε διαρκώς κάποιο τραγούδι.
Κάποιο διάστημα αργότερα θέλησα να τη πλησιάσω. Κάθε μέρα, χτύπαγε πόρτες, έβριζε, έκλαιγε και εξαφανιζόταν από τη τάξη. Ήθελα να διαπιστώσω τι προκαλεί σε αυτό το κορίτσι τόσο θυμό.
Ήρθα κοντά της και με αγκάλιασε με τον πιο όμορφο τρόπο. Μου είπε τα πάντα για τη ζωή της, τα δαιμόνια που την κυνηγάνε, τους ανίκανους γονείς της, τους ανθρώπους που τη πλήγωσαν. Τη συμβούλεψα,την έβαλα στον κόσμο των βιβλίων και της έδωσα να διαβάζει τα αγαπημένα μου βιβλία για να ξεχνιέται. Είχε δει κάποιον ψυχολόγο, αλλά δεν της άρεσε, τα παράτησε και δεν ξαναπήγε σε κανέναν. Μετά από λίγο καιρό απομακρύνθηκα. Δεν μου ταίριαξε σαν άνθρωπος και όντας ένα άτομο με δικούς του δαίμονες να τον κυνηγάνε,την άφησα. Πείτε με εγωίστρια ή οτιδήποτε άλλο,όμως αυτό ένιωθα και αυτό έκανα. Ίσως να μπορούσα να τη βοηθήσω κι άλλο,αλλά ένα παιδί βυθισμένο στο σκοτάδι δεν μπορεί να δώσει φως σε ένα άλλο παιδάκι στο σκοτάδι. Πρέπει να έχεις αγάπη για να τη μοιράσεις. Και εγώ δεν είχα.
2α λυκείου
Μια μέρα ήρθε στο σχολείο με 12 βαθιές συμμετρικές χαρακιές στα χέρια. Κάθε χαρακιά είχε ίση απόσταση από την άλλη και είχε ακριβώς το ίδιο βάθος.
"Γιατί ρε Βικ;"
"Μόνο αυτό μου έχει μείνει"
.....
Η χρονιά πέρασε πιο ήρεμα από τη προηγούμενη.
3η λυκείου
