Sadece Benimle Kal !

2.Bölüm : Bilemiyorum !

Sabah gözüme tecavüz eden güneş ışıkları sayesinde uyandım. Ege' ye baktım, hala uyuyor. Karşıdaki saate bakmamla gözlerimi fal taşı gibi açtım. 

Saat 11.08 ' di. ! 

Eyvah okul !!! Benim dersim saat 8.30 da başlıyor ya olamaz. 

Neyse ya boşver. Zaten bu halimle okula gidicek de değilim. Yavaşça kalkıyordum ki Ege birden uyandı.

''Meriç nereye ? '' dedi yerinden zıplayarak.

''Hiiiç '' dedim. çok aptalım ya !

''Karnın acıktıysa söylerim şimdi hazırlarlar. Sen burda kal lütfen '' Allah' ım ! Taktı burda kal , burda kal... Hep burda kalıcak değilim ya ! Giderim kahvaltıdan sonra...

''Meriç ! İyi misin ? '' dediğinde kendime geldim.

''Hı hı '' Demekle yetindim sadece. 

Şimdi diyorsunuz ki sen aptal mısın ? Ama çocuğun hali çok kötü cidden. Ben haka şaşkınım birisi benim için bunları nasıl yapar ki ? Özelliklede Üstüne basarak söylüyorum ;

BENİM İÇİN.!

Karnım gurulduyor ya olamaz. İnşallah duymamıştır derken bana güldü. Bende kızartım tabi. Aslında öyle fazla utangaç falan değilim. Ama sadece erkeklerin karşısında böyle oluyorum. Karşımda kardeşim olsa bile. Ama kardeşim yok. Kafamı aşağıya eğdim. Eliyle tutup başımı kaldırdı. 

''Bunda utanılcak bir şey yok.'' dediğinde daha da utandım ve bu sefer de onun karnı guruldadı. Bende Güldüm. O da kahkahalarla gülüyordu.

''Biliyormusun en son 1 yıl önce böyle gülmüştüm.'' 

''Neden 1 yıl önce ? '' diye saf saf baktım sonra babsının söyledikleri geldi aklıma. Dank jeton daha yeni düşüyor.

''Çünkü seni o zaman görmüştüm. Çok ani olucak ama ben seni çok seviyorum. Şimdi bir şey söylemek zorunda değilsin. Ben sadece bunu bilmeni istedim.'' dediğinde kafamı sallamakla yetindim. 

Bu fafa sallama huyu da bende adet haline gelmeye başladı ya. Offf. !!

Ve çok düşündüğüm soruyu sormaya hazırlandım. ;

''Neden ben ? '' dedim.

''Efendim ? '' diyerek bana baktı. Zaten hep bana bakıyor.

''Neden başka kız değilde ben ? '' dediğimde anlamıştı...

''Çünkü sen karanlık caddere doğan güneşsin, çünkü sen geceleri parlayan en güzel yıldızsın , çünkü sen benim karanlığımı aydınlatıyorsun.'' dediğin de yüzüm kızarmıştı ama istemsiz bir gülümsemeydi bu.

''Sen dün neden ağlıyordun ? '' dedi. Ne diyeceğimi bilmiyorum...

''Merak ettim sadece.'' dedi...

''Nasıl desem bilmiyorum.'' diye başladım söze.

''Çekinme ben seni bir ömrüm boyunca bile dinlerim.'' dedi ve elimi tuttu. Yani elimi elimin üstüne koydu. Gözlerimin içine baktı.

''Anlatıcak mısın ? '' dedi ve direk söze başladım.

''Babamı 10 yıl önce kaybettim.'' dedim ve sözümü kesti.

''Biliyorum.'' dedi. Şaşırmıştım.

''Nerden biliyorsun ?'' dedim şaşakınca.

''Senin hakkında ki her şeyi biliyorum.'' dedi. gülümseyerek. Bende devam ettim.