1 hafta sonra
* Günlerdir uyuyamıyordum ve ağlamlarım biraz geçmişti çünkü boşuna ağladığımın farkına vardim. Biraz telefona bakmak istedim çünkü o akşmadan beri bakmıyordum. Telefonda armalara girdim ve 102 cevapsız aramayı gördüm. " Çüş bu ne lan " ilk tepkim buydu sonra baktım ki Ali hariç çete beni 1 haftadır aralıksız aramış. En sonunda karar verdim ve Oğuz kuşumu aradım.
- Alo
+ Alo
- Yaprak knk nerdesin sen ya? Bir haftadır öldük meraktan sen o gün öyle gidince Ali de çok üzüldü.
+ B.. ben biraz kafa dinlemek istedim.
- O sırık oğlanlamı?
+ Ya hayır tabiki sadece beni evime bıraktı, hepsi bu.
- İyi tamam knk da buluşalım bir yerde ya özledik seni valla.
+ Ali hariç hepiniz gelebilirsiniz.
- Ha bu arda Merve ve İrem de gelicek ha.( Bilmeyenler için İrem Oğuz un kız arkadaşı) sorun olmaz değil mi?
+ Ali gelmesinde kim gelirse gelsin Oğuz kuşum.
- Knk ya A...
+ Aklından bile geçirme Oğuz saat 1 de orayım.
Deyip telefonu kapattım. Ve annemin sesi "Yaprak kahvaltı hazir kızım hadi gel aşağı."Aşağı inerken gözüm aynaya takıldı bir de ne göreyim göz altlarim morarmış! "Eee Yaparak Ayvar uyumazsan o kadar olucaği bu" dedim kendi kendime. Annemlerin fark etmemesi için yapıcak bir şey vardı o da makyaj. Son çaremdi. Hızlıca yatak odasına girdim ve hemen annemin makyaj malzemelerinde sürmeye başladim. Amacım sadece göz altlarını kapatmaktı ama oralara sürünce yüzümle rengi farklı oldu bende yüzümün heryerine sürdüm ve birde baktım ki pff ya bus eferde cok ruhsuz görundum hafif bir ruj surup asagi indim indiğim an annem bi çığlık patlattı. " Oha kızımız makyaj yapmış Taner. Babam da epeyce şaşırmıştı. Açıkçası ben de kendime şaşırmıştım. Ama yapıcak bir şey yoktu. Kahvaltıda annem hala kendi kendine sevinirken babam gazetesini okuyordu bense Barış ı düşünüyordum. Daha önce hiç tanımadığım birinin kollarında ağlamamıştım. Ve kendimi ilk defa daha tanımadığım birinin kollarinda huzurlu hissetmiştim. Okul vakti gelince ayaklandım, annem ve babam ile vadalaştıktan sonra yola koyuldum. Dış kapıdan çıktığımda bir motor ve bir adet Barış gördüm istemsizce gülümsedim. Yüzünü görebilmem için biraz kafamı kaldırmam gerekti.(malum kısa boyluyum)
Her zamanki lafını söyledi.
- Atla." Artık bu lafa alışmıştım ama merak ettiğim bir şey vardı.
+ Nereye gidiyoruz?
- Okula.
+ Sendemi bizim okuldasın? Yani.
- Sanırım.
+ Sanırım?
- Okula bırakıyım seni bakalım benimde okulum orasımıymış.
+ Tamam. Deyip motora bindim ve geçen günkü gibi ellerkmi belinde buldum. Napıyım hızlı gidiyo çocuk. Sonunda bu düşümcelerden çıkıp kula gelebildik. Ve çete bana merakla bakıyordu. Ali de dahil.
Oğuz a, Sinan a ve Gökkuşuma selam verip sınıfa çıktım. Barışta arkamdan geldi.
- Evet evet okulum burası. Dedi ve güldü "sonra aklıma.
+ Geldi e ztn biz okulda tanışmadık mı?
- Ya yenimi aklına geldi küçük hanım deyip yanaklarımı sıktı. Ve kendi sınıfına geçti. O yanaklarıma dokunuca elim bir anda yanaklarıma gitti ve Barış burda olsaydı şu an da utançtan kızarırdım burda olmaması iyi oldu. Dedikten sonra bende sınıfa girdim. Ve bir şey beni kolumdan çekip duvara yasladı...
Uhh evet 485 kelime umarım bu bölümü beğenmişsinzidir kuşlarım bu sefer sınır koyucam.
_____________________
Sınır= 5 oy 5 yorum
