UNTOLD [RPW STORY]

LAST

-

"Yung promise niya hindi niya tinupad,Naiisip ko nalang siguro bumawi lang siya sa kasamaan na ginawa ko sakanya na he leave me in pain kasi ganon rin ang ginawa ko sakanya hanggang ngayon wala parin siya,Hanggang ngayon umaasa parin ako na babalik siya ang tanga tanga ko diba? Wala eh ako kasi ang may kasalanan lahat kahit ilang ulit kung ipaalala sa sarili ko na may kasalanan rin siya mas sinisisi ko sarili ko sa mga nangyari eh kung hindi ako ganon siguro hindi kami aabot sa ganito. Hindi siya mawawala saakin inuna ko kasi yung takot ko na hahanap siya nang iba na mas higit pa saakin mas intindi ko sarili ko kaysa sa nararamdaman niya,Tapos ngayon hindi ko siya magawang bitawan hindi ko siya magawang kalimutan masisisi ba nila ako kung ganito ako magmahal? Masisisi ba nila ako kung nagmahal ako nang higit pa? Hindi nila kasi alam yung nararamdaman ko eh they only know na nagpakatanga ako pero they don't even asked what I feel kung masakit ba,Kung tutuloy pa ba ako kung alam ko naman na wala akong finish line na maaabangan,Yun lang kasi alam nila eh di nila alam yung buong story di nila alam yung rason ko kung bakit patuloy parin akong ganito. Pinilit ko naman magmove on eh pero yung memories hindi ko makakalimutan yun it's like I trap in his maze at di na ako muling makakaalis pa.Hanggang kailan pa ba ako magiging ganito? Forever? Haha

Siguro by now masaya na siya,Wala naman siyang pakielam saakin eh siguro ngayon may asawa na siya o kaya may girlfriend na siya yung mas higit pa kaysa saakin yung karapat dapat para sakanya hindi sa katulad ko na immature na nga hindi pa marunong magmahal".

Ininom ko na yung natitirang alak sa wine glass ko,Siguro aalis na rin ako dahil nalabas ko naman na lahat nang dinadamdam ko, Matagal na nang ikwento ko sa mga kaibigan ko ang nangyari but they only said that I'm stupid yun lang. Hindi manlang nila tinanong kung ano yung rason ko kung bakit tuloy parin akong umaasa kaya hindi ko na rin kinuwento ang lahat. I keep it on myself dahil wala rin naman nakakaintindi. I feel I only have myself by now sarili ko lang ang nakakaintindi saakin.

Kung magiging tanga rin naman ako siguro lulubusin ko na. This is what my faith goes on then be it. Wala na akong pakielam,Kasi pagod na ko sa lahat.

"Alam mo? Hindi naman masamang umasa eh pero natanong mo ba sa sarili mo na,Hanggang kailan ka aasa?" The guy asked,Ilang tao na rin ang nagtanong saakin non but I don't answer their question why? Kasi maski ako hindi ko alam, Hindi ko alam kung kailan.

"I don't know,If he will come and asked me na wag na kung aasa siguro yun na yung time na titigil na ako, I wait for him all the time it's been 6 years already since mawalan kami ng communication and I cant reach out of him kasi yun lang ang paraan para makausap ko siya" I answered, "Okay,So it's already late and I have to go thanks for listening to my story" Aalis na sana ako nang hinawakan niya ang kamay ko,I look at him na waring nagtatanong. 

"I'm sorry" He said,Tumayo rin siya at nagtataka ako dahil niyakap niya ko I don't even know him and I'm so confuse kung bat siya nagsosorry saakin for what?.

"I'm sorry for everything that I have done to you, I know naman na di ito matatanggal nang sakit nang nararamdaman mo, I'm so sorry for what I have done for being such a jerk and leave you hanging when I promise that I will never leave you I have my reasons,Please move on and forget about me" I think hindi gumana ang utak ko sa ngayon dahil It's still processing what he said, Kumulas siya sa pagyakap saakin and he hold my hands, Something hit my heart and it's broke by pieces I cant think properly