1 hafta sonra..
Adliye binasının kapısından annem ile çıkıp elimdeki kağıtlara öfkeyle bakarken,babam hemen arkamızdan geldi. Teyzem kardeşimin elini tutmuş susturmaya çalışıyordu ,annem ise hiçbir şey söylemeden arabaya binip beklemeye başladı. Sarılmak için üzerime gelen babama yönelip kollarını tuttum ve hışımla bağırdım
Yeon doo: bana dokunma! İstemiyorum. Sen, babam falan değilsin.!
Yutkunup cevap vermek için,dudaklarını araladı
Baba:kızım.. yapma böyle.
Yeon doo:görüşmemek üzere. Bay bay.
Deyip arkamı dönüp arabaya bindim. Teyzem şoför koltuğuna geçip iyi olduğumuzu sorduktan sonra arabayı çalıştırdı ve yol almaya başladık. Başını cama yaslamış ara ara burnunu çeken annem gözümden kaçmıyor değildi. Kolay değildi 19 yıllık evliliği bitmişti. Hemde ihanetle!
Pazar günü olduğu halde ertesi gün okula gitmemeye karar verdim. Zaten bu geçen hafta berbat geçmişti. Yaralarım daha da iyileşmiş artık rahatça hareket edebiliyordum. Tae'de sürekli arıyordu,her ne kadar saklamaya çalışsamda o gayet rahattı. Bu düşünceleri lafamdan sıyırıp attıktan sonra anneme biraz daha yaklaştım ve gözüne gelen saçlarını parmaklarımla çekip göz yaşını sildim.
Yeon doo:anne..
Anne:...
Yeon doo:annee..
Anne:efendim?
Yeon doo:böyle olma. Tamam biliyorum berbat bir durum ama..
Anne:sen düşünme bunları kızım. Bak bir hafta sonra mezuniyetin var.
Gözlerimi devirip kendi oturduğum camın yanına geçtim. Camı açıp kışın sonbahar etkisindeki son günlerinde esen çok hafif serin rüzgarı ile derin bir nefes alıp kulaklığı takıp rahatlatıcı bir şarkı açtım.
(Oeçndğldümdölşjfjytçzxldm)
Dalıp giderken eve geldiğimizi dahi farketmemişim. Arabadan inip kardeşimi kucağıma alıp eve girdim. Hemen arkamdan annem ve teyzem geliyordu. Ağlamaktan yorgun düşmüş kardeşimi yatağına bırakıp,salona geçerken annem ve teyzemin konuşmalarını işittim.
Teyzem :bak böyle olmaz! Yanıma gelin,hadi yeon doo büyül idare eder,peki henüz aklı yetmeyen 8 yaşındaki evladın??
Annem: ahh! İstemiyorum eun. Ben bakarım başımızın çaresine.!
Laflarını bölerek özgüvenle saolana girip
Yeon doo:ben küçük değilim. Kendime ve size bakabilirim. Teyze,yardımların için teşekkürler ama sizin evde kalamayız.
Teyze:ama yeon..
Yeon doo:aması falan yok.
Teyze:okulun?? Okul ne olacak üniversiteye gidicektin?!
Yeon doo:1 yılımı dondururum. İşler düzene binince başlarım.
Anne: hayır! Bak buna izin vermem yeon doo! Okula ara veremezsin!
Yeon doo: anne bana reşitsin,yetişkin oldun diyen sesndin! İstemiyorum. Gitmiycem üniversiteye.
Anne:gidiceksin!
Yeon doo:hayır!
Teyze: yeon doo..mutlu olucakmısın gitmeyince?
Yeon doo:.....
Teyzem "peki kendinize iyi bakın" deyip çıktı. Onu uğurladıktan sonra hızla odama çıkıp telefonuma gelen bildirimlere baktım. Mesajlar ve aramaların çoğu tae'den gelmişti. Ama bir bildirim dikkatimi çekmişti, JMN "kendine dikkat et kim yeon doo😄" yerimden sıçrayıp hızla telefonu attım. Biraz sakinleşince koşarak aşağı inip ayakkabılarımı giyindim. Annemin "nereyee?!" Deyişini bile umursamadım. Koşarak tae'nin evine gittim. Kapıyı defalarca çalmama rağmen limse açmadı. Tekrar eve dönüş yolunda hemen onu aradım.
Taetae'm aranıyor..
Tae: efendim meleğim?
Yeon doo: taeh! Neredesin sen??
Tae:evdeyim
Yeon doo: n-nasıl?? Tae! Ben evine geldim ve sen yoktun!
Tae: ş-şey.. duştaydım da ondan.
Yeon doo: konuşmamız lazım.
Tae: şimdi olmaz yeon do.
Bunu söylereken arkadan bir erkek sesi daha geldiğini farkettim " kapa şu telefonu!" Diye seslenerek sanki biri onu zorluyormuş gibiydi.
Yeon doo: tae! Ne oluyor???
Ne çeviriyorsun arkamdan?? Yanındaki kim? Jimin mi?
Tae :ne saçmalıyorsun yeon?!
Yeon doo: biliyordum. Sende jimin'in adamlarındansın. Senide tuzağına çekti o köpek.!
Tae: yeon doo! Sonra konuşuruz!
Telefonu yüzüme kapattı. Öfkeyle adımlarımı hızlandırıp eve yöneldim içimdeki kini farkediyordum. Hırçınlaşmış,öfkelenmiş,ağlıyordum.
Arkadaşlar yorumlarınızı eksiltemyin lütfen yaa
😔
Voteleride bekliyorum..
Vee size bir soru samimiyetle cevaplayın lütfen : kitap nasıl ilerliyor??
