Katane (Askıda)

Lütfen Gitme!

Kendime geldiğimde Katane başımdaydı ve kolanya şişesini üstümde boşaltmıştı anlaşılan. Ona sımsıkı sarıldım ve o sırada kapı eşiğine yaslanan Zero'yu gördüm. Lanet olasıca herif!

"Katane... Beni bırakma..."

"Dan-"

"Biliyorum, sen robotsun ama ben seni seviyorum..."

"Dan-"

"Hem de çok seviyorum. Lütfen gitme!"

"Gidemem-"

"Biliyordum!"

"Aptal resmen üstüme yattın nasıl gitmemi bekliyorsun?!"

Zero kahkaha atmaya başladı. Profesörse gülmemek için dudaklarını ısırdığından tuhaf seslerle Zero'ya eşlik ediyordu.

-Zero.

Zero sesi duyunca yüzündeki tüm kan çekildi ve gülmeyi kesti. Arkasında bir kız vardı. Uzun, iki kuyruk olan saçları büyüleyiciydi. Gözleri ise maviydi.

"E-Efendim?"

"Çocukla uğraşmayı kesin yoksa ben sizi keseceğim."

Bunu duyunca hem Zero hem de profesör yaramaz çocuklar gibi başlarını önlerine eğdiler. Hah. ZAFER!

"Hey çocuk!"

Tahmin edildiği gibi korkma sırası bana geçmişti ve "Efendim?" diye mırıldanmaya çalıştım ama sadece ağzımda bir şeyler geveliyormuşum gibi duyuluyordu.

Kız duygusuzca baktı ve "Ben Onyx. Tanıştığımıza memnun oldum, Dan. Profesör senin hakkında çok şey anlattı. Ama duygusal şeylere ayıracak vaktimiz yok. Beni anlıyor musun?"

Bir şey diyemedim... Ne diyebilirdim ki zaten? 'Lütfen gitmesin onu çok seviyorum da!'... Saçmalamaktan başka bir şey olamazdı.

"Evet" diye mırıldandım. "Anlıyorum."

Kız gülümsedi fakat gözleri hala duygusuzdu "Akıllı bir çocuksun."

Katane'ye baktım. Bir şey demiyordu. Sadece ikimize bakmakla yetindiğini anlamıştım. Ne yapabilirdi ki?

*1 Saat Sonra*

"İşte Katane, burası da kalacağın oda. Bu da oda arkadaşın-"

"Zero kendi adımı söyleyebiliyorum!" diye çıkıştı mor saçlı çocuk. "Adım Destry."

Katane buradaki herkesin ne kadar tuhaf olduğunu düşünürken çocuk bunu anlamış gibi "Destroy kelimesinden geliyor, yani 'Yok et.' Ben yok etmek için yapıldım da..." Çocuk kırmızı gözlerini yere dikti ve hiçbir şey söylemedi.

"Seni neden böyle yaptı?"

Çocuk hüzünlü bir şekilde gülümseyip "Çünkü okuldaki serserilerin ona zorbalık yapmasından bıkmıştı. Sonra beni yaptı ve hadlerini bildirdi. Peki senin adın ne ve ne anlama geliyor?"

"Adım Katane. Bildiğim kadarıyla anlamı yok. Ya da Dan söyledi ve unuttum. Ama manevi bir değeri var. Dan'in ikizi Japonları çok severdi... Sırf onun için bu ismi koydu."

"Katane-San diyebilir miyim?"

Katane hiç düşünmeden "Ne istersen de." diye homurdandı.

"Bu arada... Neden '... Severdi...' dedin ki?"

"O öldü."

-Zero'nun Gözünden:

Zero bir şey demeden sessizce kapıyı kapattı ve dışarı çıktı. Çocuğun neden öyle davrandığını daha iyi anlıyordu, robotu sevgiye duyduğu ihtiyaç için yapmıştı, yok etmek veya ayak işlerini yaptırmak için değildi. Adımlarını sıklaştırdı ve duygusuz davranmaya çalıştı. Ne de olsa yarın o robot da diğerleri gibi bir yıkım silahı olacaktı. Ayrıca duygusuz olması işlerini kolaylaştırabilirdi.

"Zero."

Zero sesin sahibine dönmeden önce 'Şimdi yandık!' modundan çıkmak için çok uğraşması gerekmedi. Hiç bir şey olmamış gibi sırıttı ama Onyx ona gülümsemedi bile.

"Bir şey mi oldu soğuk prenses?"

"Toplantı odasına gel." Onyx onu umursamamıştı bile!

"Tamam, tamam. Sen nasıl istersen." Zero belini büktü ve kollarını yere uzattı. Sanki Onyx onu bir yere sürüklemese olmazdı.

"Bebek gibi davranma. Sadece aptallaşıyorsun." Onyx derin bir iç çekti.

"Pekala..."

Toplantı odasının önüne geldiklerinde Onyx kapının önünde durdu ve elini kapıya koydu. Elinden bir çeşit kıvılcım çıktı ve içeri girdiler.

"Geç kaldınız! Zero hep geç kalır zaten de..." Adam kıs kıs güldü.

"Çok komiksin Nate! Senden nefret ediyorum!" Zero küçük bir çocuk gibi kollarını kavuşturup somurttu.

Siyah saçlı bir adam odaya girdi ve herkesin aynı anda ayağa kalkmasıyla "Başlayalım mı?" dedi...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Selam arkadaşlar! Gomenne~ Uzun zamandır yazamadım çünkü tatildeydim. Umarım yeni bölüm hoşunuza gider.