Katane (Askıda)

Gizemli Yabancı

Katane adama tip tip bakıyordu. Bu herif de kimdi? Ve onu etkileyebileceğini mi sanıyordu da büyük bir özgüvenle girmişti içeri?

-Sen kim olduğunu sanıyorsun gerizekalı?

Adamın gülüşü birden söndü ve wtf oldu. Parmağını Katane'ye uzattı ve ergensi bir şekilde "Haa?! Bu ne cürret!" diye bağırdı. Daha sonra kendine geldi ve kollarını kavuşturup gözlerini kıstı. Bu robot işimize yarayabilir.

Katane bir şey deme gereği duymadı. İlk defa böyle bir tiple karşılaşmıyordu ama aklındaki sorulara yanıt arıyordu. Bu adam kimdi ve neydi? "Belki de bir robot daha yapmışlardır..." diye düşündü. Ama hayır, duyguları vardı. Yoksa bu kadar çıkışmazdı ve gözleri parlıyordu. Katane kendi soluk ve bir buz kadar soğuk gözlerini düşündü. Arada uçurumlar vardı...

-Ben Sebastian. Buraya ne için geldiğimi sadece profesör ve şu öğrencisi biliyor. Normalde sadece profesör bilmeliydi ama seninle işimiz olduğundan dolayıııı... Neydi senin adın sarışın? Oh evet Dan, Dan'in olduğun için ona da söyledik.

-Ben kimsenin değilim.

-Evet evet, her neyse. Bak, insanları korumak için insanları kullanamayız.

Katane tam ağzını açmıştı ki durdu. Bir şey olacaktı ve bu da hayatını 180 derece değiştirecekti, anlamıştı.

"Dan ile kalmak istiyorum." birden ağzından dökülmüştü bu söz...

-Sanırım bu mümkün değil. Seni ajan yapacağız. Robot yapmaya çalıştık fakat bizde bunu yapmak için yeterli bilgi yok. Bu yüzden bu laboratuarı aldık. Profesör de öğrencilerini bu yönde teşfik etti. Çoğu harika şeyler yaptılar ve şuan bizimleler. Ama aralarında SENİN DE olman gerekiyor.

-Pourquoi?! (Neden?!)

-Bak seni anlamıyorum ama sanırım merak ettin. Sana az önce de söyledim, "İnsanları korumak için insanları kullanamayız.".

-Yani seninle mi geleceğim?

-Evet. Gelmezsen seni zorla almaya hakkım var. Adam cebinden cüzdanını çıkardı ve içinde bir şey aramaya başladı. Sonra kart gibi bir şeyi gösterdi: "ÖZEL JAPONYA AJANI KOD ADI: ZERO". Katane gözlerini kıstı ve tam inkar edecekken başbakanın imzasını gördü. Harika!

Zero, cebinden bir kağıt çıkardı ve okumaya başladı:

"1956. Kanuna göre insan güvenliğini tehtid edebilecek durumlarda ajanlara iş düşer. Gizli güçlerle olan savaşta yanına İSTEDİĞİ silahı veya aleti alabilecek konumdadır." Zero "İstediği" kelimesini vurgulayarak söylemişti.

Yani Katane onunla geliyordu.

~ Dan'in Gözünden ~

Şu ana kadar hiç sesimi çıkartmadım. Çünkü profesör beni tembihlemişti ama dayanılacak gibi değil! Ben... Ben onun için çok uğraştım! Hayır! Gitmesine izin vermeyeceğim!

-Durun!

Zero sağ topuğunun üstünde dönerek bana baktı, "Anlamadım?"

-Lütfen durun! Onu yapmak için çok uğraştım! Onun için... Lütfen... Lütfen durun.

-Sen kafayı mı sıyırdın bücürük? Okuduklarımı duymadın mı? İSTEDİĞİM her şeyi alabilirim. Ayrıca zorluk çıkarırsan seni tutuklayabilme hakkım var, onu da okumamı ister misin? Zero sırıtıyordu.

-Onun için ikizimden vazgeçtim ben!

-Beni hiç ilgilendirmez. Zorluk çıkarma.

Bacaklarımın beni daha fazla taşıyamayacağını hissettim ve dizlerimin üstüne düştüm. Her yer yavaş yavaş kararıyordu. Hayır, Katane'yi alamazlar! Neden böyle oluyor?! Neden sevdiklerimi hayat benden alıp duruyor?!

"K-Katane..."

Son gördüğüm şey üçünün şaşkın bakışlarıydı...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Selam arkadaşlar! Açıkçası pek beğenilmediğini sanıyordum... ^^" Ama yorumları ve beğenileri görünce çok sevindim! Okuduğunuz için bile size teşekkür edebilirim, ne de olsa zaman önemli. Lütfen zamanınız varsa yorum yazıp oynar mısınız? Hepinize teşekkürler!