Ze kijkt me aan en loopt de tribune af. Tranen lopen over haar wangen en ze begint harder te lopen. Ik adem zwaar.
"WOWOR, WAT BEN JE AAN HET DOEN?!!!" Schreeuwt mijn coach.
Ik kijk naar links mijn coach, de cheerleaders en de scout kijken me afwachtend aan.
Ik kijk naar rechts. De tribune vol met schreeuwende, drukke mensen.
Ik kijk voor me. Recht in de ogen van de tegenstander. Ook hij kijkt me afwachtend en verward aan.
Ik kijk naar beneden, naar de bal in mijn handen en dan maak ik een beslissing die mijn toekomst kan maken of breken.
Ik gooi de bal over mijn schouder en ren de zaal uit.
"Luun, Luun!" roep ik.
"Jai? Wat doe je?"
"Luun! Wacht!!"
"Jai, wat doe je hier?! Het spel, je toekomst!"
"Vergeet het spel!"
"Nee Jai, ik kan je het spel niet zomaar weg laten gooien. Ik mag je je toekomst niet zomaa-" Ik druk mijn lippen op die van haar.
"Dat kan wel, jij bent mijn toekomst."
