Luna POV.
Zoals Luke gezegd heeft komen we inderdaad snel bij een klein barretje aan. Ik ga naast Luke zitten en we bestellen wat te drinken. "Die Jai he? Waarom waarschuwen mensen me voor hem?" Vraag ik zachtjes aan Luke. Luke kijkt me verbaasd aan en zucht dan een beetje. "Jai is.." Hij denkt even na. "Jai is zo'n jongen die verkeerde dingen doet. Hij dealt drugs en drinkt vaak, hij vecht en bedreigd mensen. Hij is heel goed in liegen en dingen achterhouden waardoor hij nooit gepakt wordt. Nja, als hij gevochten heeft of als hij iemand heeft bedreigd wordt hij 9 van de 10 keer wel gepakt." Zegt Luke. Ik kijk hem verbaasd aan. "Ben je serieus? Hij ziet er helemaal niet zo uit." Zeg ik. "Klopt, daarom wordt hij ook niet snel verdacht voor drugs maar zoals je van andere blijkbaar al hebt gehoord, blijf bij hem uit de buurt. Hij is echt gevaarlijk, hij kan je zo in die shit meesleuren." Zegt Luke. Ik knik zacht.
Als ik 's avonds thuis kom zitten mijn gedachten weer bij Jai. Waarom denk ik zoveel aan hem? Ik pak mijn spullen voor de volgende dag en stap onder de douche. Ook daar gaat Jai niet uit mijn gedachten.
Als ik onder de douche vandaan kom heb ik bedacht dat ik echt uit Jai zijn buurt moet blijven. De meiden en jongens waarschuwen me niet voor niets. Ik pak mijn telefoon en zie dat ik in een nieuwe groep zit. Het is een groep met de mensen waar ik die middag mee was. Ik ga in bed liggen en begin wat te typen.
Ik lig rustig in mijn bed met mijn oortjes in. Ineens komt mijn moeder mijn kamer binnen. "Jezus mam, ik schrik me dood!" Zeg ik lachend. Mijn moeder lacht ook. "Hoe was je dag?" Vraagt ze. "Leuk. Na school was er een basketbal wedstrijd, ik was erheen gegaan en daarna ben ik met een paar mensen ergens iets gaan drinken." Zeg ik. Mijn moeder knikt. "Ik hoorde dat ze nog een cheerleader zoeken, zal ik proberen mee te doen?" Vraag ik. Mijn moeder knikt. "Ja! Dat moet je zeker doen, dat is hartstikke leuk!" Zegt ze. Ik glimlach. "Oke, ik zal het morgen even vragen."
--------
Jai POV.
Als ik 's ochtends wakker wordt zit Luna weer in mijn hoofd. Ik kan niet stoppen met aan haar te denken en ik haat mezelf daar echt voor. Ik sta op en neem een douche. Ik maak me verder klaar en pak mijn telefoon.
Y: kom op school naar 019, ik heb een pakje wat je even naar iemand moet brengen.
U: goed, hoeveel?
Y: 350
Ik stop mijn telefoon weg en ga snel naar school. Dat pakje wil ik zeker wel brengen.
Als ik op school kom ga ik snel naar mijn kluis. Ik pak de juiste boeken en gooi de rest in mijn kluis, snel doe ik mijn jas erbij en dan doe ik mijn kluis weer dicht. Snel loop ik richting lokaal 019. Als ik daar kom staat er niemand. Ik leun tegen de kluisjes en wacht.
Nog geen minuut later komt er iemand aanlopen. Ik ken hem niet. "Ben je hier voor Yoram?" Vraagt hij. Ik knik en hij geeft me een pakje. "Vanmiddag, 4 uur. Achterbuurt in de Quarterstraat. Hij verwacht een man rond de 30, groot gebouwd, donker haar en een licht Iers accent." Zegt de jongen. Ik knik weer en loop weg. Snel ga ik naar mijn kluis en verstop het daarin. Daarna ga ik naar mijn les.
Luna POV.
Ik zit bij aardrijkskunde naast Veroni. "Hey Veer, ik hoorde dat jullie nog iemand voor het cheerleader team zochten?" Vraag ik. Veroni knikt. "Jazeker. Hoezo?" Vraagt ze. "Ik zou het wel willen." Zeg ik. "Oh top! Als je vanmiddag kan, kan je laten zien wat je kan?" Antwoord ze. "Ik heb het nog nooit eerder gedaan, ik dans." Leg ik uit. Veroni knikt. "Hoog niveau?" Ik knik. "Dan moet het goed komen, kan je vanmiddag dan? Ik laat je wel wat dingen zien." Zegt ze. Ik knik.
Ik steek mijn vinger op. "Meneer, mag ik even naar het toilet?" Vraag ik. "Hoe lang doe je erover?" Vraagt hij. Ik kijk hem vreemd aan maar hij vertrekt geen spier. "5 minuten?" Zeg ik vragend. "Nee, dat duurt me te lang." Zegt hij. Ik schiet in de lach. "2 minuten dan?" Zeg ik. "Deal. Wees op tijd terug of je krijgt een straf!" Zegt hij. Ik grinnik en loop het lokaal uit. Als de deur dicht is trek ik snel een sprintje. Als ik de hoek om ga ren ik recht tegen iemand aan. En dat persoon is natuurlijk Jai, of-fucking-course.
"Hey." Zegt Jai. "Hey.." Zeg ik zacht terug. Jai draait zich een beetje en ik draai mee. Hierdoor sta ik nu met mijn rug tegen de muur en Jai voor me. Hij grijnst naar me en zet zijn hand tegen de muur naast mijn hoofd. "Waarom moest je gister zo snel gaan? Ik had graag nog even met je gepraat." Zijn andere hand glijd over mijn kaak. "Ik uh.. Ik... Mensen waren op me aan het wachten." Stotter ik. "Hmm.." Hij lacht zachtjes. "Mensen hebben het over mij gehad, of niet soms?" Vraagt hij. Ik slik. "N-N-Nee." Zeg ik. Mentaal wil ik mezelf slaan omdat ik stotter.
Ik ga wat rechter op staan in poging hem zich minder machtig te laten voelen. "Oh niet? Ik vond het wel heel raar dat nadat je met die meisjes was, en de jongens van mijn team je ineens niet meer met me wilde praten.." Zegt hij. Zijn stem is steeds net iets hoger dan gefluister. Het kippenvel gaat over mijn rug terwijl hij me aan staart.
"WOWOR! HOE VAAK MOET IK JE NOG VERTELLEN OM VAN DE LEERLINGEN VAN DEZE SCHOOL AF TE BLIJVEN." Hoor ik ineens een stem. Jai zucht en gaat weer rechtop staan. Hij houd zijn handen in de lucht. "Ik deed niet eens iets!" Zegt hij. "Oh nee? Ik kom hier de gang in, wat zie ik. Jij die over onze nieuwe leerlinge heen hangt!" Ik kijk op zij en zie een leraar staan. "Vraag aan haar! Ik deed niks! We waren gewoon aan het praten." Zegt Jai. De leraar kijkt me aan. Ik kijk naar Jai en hij kijkt me doordringend aan. "Luna, is dat waar?" Vraagt de leraar. Ik kijk terug naar hem. "Ja, we waren gewoon aan het praten." Lieg ik. Nja, lieg. Eigenlijk was het wel zo, we waren gewoon aan het praten. Alleen hij kwam nogal... Dichtbij.
"Ik wil dat jullie beide naar je les gaan, nu." Zegt de leraar. Ik knik en draai me om. Jai pakt mijn pols en ik kijk hem aan. "Ik zie je later, love." Zegt hij met een knipoog. Ik rol mijn ogen en loop weg.
Als ik mijn lokaal in ga denk ik aan wat Luke gister vertelde. Misschien ging het gene wat de leraar zei wel over dat hij iemand had bedreigd. Ik slik en ga zitten. "Dat duurde langer dan 2 minuten." Zegt Veroni grinnikend. "Haha, ja ik kwam iemand tegen." Zeg ik nep lachend. Veer stopt met lachen en kijkt me serieus aan. "Wie? Wat is er gebeurd?" Vraagt ze nu bezorgd. "Ik kwam Jai tegen, Jai uit het basketbalteam." Zeg ik. "OMG, praatte hij tegen je?" Vraagt Veer. Ik knik. "Blijf uit zijn buurt, als je met hem omgaat kom je waarschijnlijk alleen maar in de problemen." Ik zucht, I know.. I know.. Denk ik in mezelf.
----------------------------------------------
HELLO,
Het heeft even geduurd maar eindelijk 10 votes! De 4 comments waren er in no-time! :) Het volgende hoofdstuk komt na 15 votes en 7 comments (meerdere keren reageren telt natuurlijk niet!)
Deel dit verhaal zo veel mogelijk want dan komen er sneller 15 votes en dat betekent een nieuw hoofdstuk!
Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden!
Oh trouwens, tips zijn altijd welkom!!! Als er iets in mijn story niet bevalt, kwa schrijfstijl, meld het gewoon! :)
Oh en, veer en Veroni is dezelfde persoon; gewoon een bijnaam.
----------------------------------------------
