Acı (Sasunaru)

1.2 (FİNAL)

***Sasuke***

"Sasuke. Üzgünüm. Biz... Naruto'yu kaybettik. "

Gözlerimi korkuyla açtım. Sadece bir rüyaydı. Yatakta yatan sarışınıma baktım.

"Ne zaman uyanacaksın sarışınım? "

Elimi saçlarında gezdirdim. Hızlı soluk alış verişini dinledim. Sonra da kalp atışların odaklandım.

"Sen de beni bırakmayacaksın değil mi? "

Gözlerimin dolduğunu hissettim.

"Söz verdin. Seni bırakmam dedin. Gitmeyeceksin değil mi? "

Elini tuttum. Sıcacıktı. Kalbi gibi sıcacık. Hep içimi ısıtıyordu bu kalp. O kalp yaşama tutunacaktı değil mi? Bırakmayacaktı atmayı.

O sırada Sakura içeri girdi.

"Günaydın. Sasuke. "

"Günaydın. "

"Tsunade san Naruto'nun kontrollerini yapmamı istedi. İznin olursa... "

"Yapabilirsin. "

Naruto'nun alnına ufak bir öpücük kondurdum ve odadan ayrıldım. Dışarıda Sakura'nın çıkmasını bekledim. Naruto'ya bir şey olursa... Hayır. Ona hiçbir şey olmayacaktı. Naruto benim canımı yakmazdı. Bunu yapmazdı. O benim yaşamam için önüme geçmişti. Dünyadan gidip benim canımı yakmak için, ben tekrar karanlığıma bırakmak için değil.

Sakura dışarı çıkınca yanına gittim.

"Sakura. Naruto, o nasıl?"

"Merak etme. Gayet iyi."

Sevinmiştim. Naruto iyi olacak. Biliyorum. Beni bırakmayacak. Tekrar Naruto'nun yanına döndüm. Sarı saçlarını okşarken kukağına fısıldadım.

"İyileşiyorsun aşkım. "

Başımı göğsüne dayadım ve göz yaşlarımın sarışınımın göğsüne doğru bıraktım.

"Teşekkür ederim. Beni karanlığıma terk etmediğin için. "

O sırada saçlarımda hissettiğim ellerle gözlerim istemsizce ardın kadar açıldı.

"Teşekkür ederim. Seni sevmeme izin verdiğin için. "

Başımı hızlıca kaldırdım. O okyanusu andıran masmavi gözlerle buluştum. Bana nazikçe gülümsedi. Gülümsese de gözlerinde hafif, acı bir ton sezmiştim.

"N.. Naruto. "

Ona sıkıca sarıldım. Elimi saçlarında dolaştırırken kokusunu içime çektim.

"Aptal. Neden böyle bir şey yaptın? "

Kollarını bana sararken yavaşça fısıldar gibi konuştu.

"Ben sensiz yaşayamam Sasuke. "

"Ya ben? Ben sensiz yaşayabilir miyim? "

İkimiz de sadece birbirimize sahiptik. Omzumda bir ıslaklık hissettiğimde onu daha sıkı sardım.

"B.. Ben.. Seni öyle görünce... "

"Konuşma artık. "

Gözyaşlarım akmaya devam ederken konuşmayı sürdürdüm.

"Sen yanımdasın ya hala. O yeterli. "

Ortama sessizlik hakim olurken bozmaya yeltenmedik bile. O gitmemişti. Hala yanımdaydı. Daha ne isteyebilirdim?

***Birkaç Gün Sonra***

"Ben biraz daha içecek getireyim. "

Naruto daha iyi durumdaydı. Sakura Naruto'nun kontrolleri için bizde kalıyordu. Ben istemiştim kalmasını. O da beni kırmamıştı. Sakura bardaklarımıza kolayı doldururken gülümseyerek baktım ona. Sakura'nın olması beni rahatlatıyordu. Naruto'yu yakından takip edebilirdi çünkü.