YÜZSÜZ

Bölüm 3

Karakterler;

Umay ve Kayra kardeşler,

Mina ve Bahar kardeşler

Ermen ve Ediz,Kayra'nın yakın dostları

Aykut Kayra'nın sağ kolu

Ömer,Mina ve Bahar'ın babası

Bunları size sunmak istedim arkadaşlar :3

(who you are-jessie j)

♠♠ Kayra ♠♠

Teras katına çıkmak için merdivenleri çıkıyordum,Mina'ya neden dur dediğimi düşünmek için sessiz bir yerdi.Düşüncelerimi tazelemem gerekti,eski ben olmak istemiyordum.Aslen sebebi tam 3 sene önce kollarımda ölen nişanlımdı.İlk ve sondu,ellerimde öldürdüler onu.Evlenmemize tam 1 ay vardı sadece 1 ay.Ve kadınım şuan yanımda onu hissediyorum,fotoğrafı vardı,onu hep solumda taşırdım.Fotoğrafını çıkardım,ne kadar narin bir yüze sahipti..Aynı Mina gibi... Bunu demiş olamazdım yapamazdım,aşık olamazdım,oyalanmam gereken birşeyler olmalı bana eski kadınımı hatırlatan herşeyi unutmalıydım.Özellikle hayatıma yeni giren Mina'yı.Duygularıma engel olabilirdim,bu konuda yetenekliyim,unutmakta,yoksaymakta..Mesela eski kadınımı unutmakla başlaya bilirdim,cebimdeki çakmağı çıkardım ve resmin ucunu yakmaya başladım.Gözümden yaş aktığını hissedebiliryordum ama durdurmadım,en son o öldüğünde ağlamıştım.Duygusuz değildim ben,bende insandım.Ama beni duygusuz yapan onlardı.. Fotoğraf yavaş yavaş yanmaya başlamıştı,gözümdeki akan yaşı elimin tersiyle sildim.Fotorafı cam masanın üstüne koydum ve yanmaya devam edişini izledim.

Kapının orada birisini fark ettim,dikkatlice bakınca onun Umay olduğunu anladım.

"Gelebilir miyim?"diye sorduğunda kafamı sallamam yeterli olmuştu.

"Neler olduğunu sorabilme hakkına sahip olarak,neler oluyor?Neden bu kadar Mina'ya tepki verdin.Sesin benim odama kadar geldi."

koltuğa yayıldım ve,

"Neler olduğunu bilmiyorum,ya da neden dur dediğimi."

"Ha sen ordasın.Bak abicim,yaşam kaynağım.Aşık olman ya da hoşlanman seninde hakkın,buna engel olma o kıza ilk günden nasıl baktığını gördüm."derken saçlarını kulağının arkasına koydu ve yutkundu.Fazla tepki vereceğimi biliyordu,her söylediği lafı 3 kez düşünüp söylüyordu,sözlerinde sadece saflığın ve temizliğin kalıntıları vardı.Çünkü o,henüz aşık olmamıştı.

"Susman beni korkutuyor abi.Yoksa ondan mı-"sözünü kestim,

"Hayır,böyle şeye kalkışamam,evet hoş kız ama olmaz yapamam." derken,Umay'ın gözü cam masadaki küllere takıldı.

"Hala,o kadını mı özlüyorsun?Aradan 3 sene geçti,tamam sil hayatından demiyorum ama-" tekrar sözünü kestim.

"Ama ne?Ama ne?Sevmiyorum kimseyi anladın mı?O kadın(ölen nişanlım)onu da sevmiyorum,unutmak için izlerini yok ediyorum anladın mı?Şimdi git buradan,seninle konuşarak daha da sinirleniyorum."

"Ne zaman sinirlenmedin ki?Bana söyle ne zaman?Ne zaman içinde bana karşı öfken dindi?Ne zaman bana tam güvendin?"dedi ne sitemkar nede sinirliydi.Bunları samimice söylüyordu.Dediğim gibi saftı ve temizdi.Her bi sözcüge başlarken gözlerinden damla damla süzülüyordu yaşlar,herkesi üzüyordum.

"Sana burdan git dedim!"

"Eski abimi özledim!Her nerdeyse onu çıkar ortaya."dedi,bağırmıştı elimi yumruk yapıp masa altında gizledim,eski meski olmayacaktım.Birkaç dakika kapıda dikildi ve oradan gitti.Biramı dolaptan çıkarmak için mutfağa geçtim ve onu alıp tekrar terasa döndüm..