Finally nasa Pinas na kami. Bukas na ang concert ko dito pero still hindi ko pa din nakikita at nakakausap si Cha. Paano na ito?
Nandito ako sa mall ngayon para makapag-relax. I do still have jetlag pero ayoko naman na magkulong lang sa hotel. Tapos itong manager ko umalis pa at may imemeet daw siya na importanteng tao.
Pansin ko na maraming girls ang napapatingin sa akin. Shit sana wag nila ako makilala.
Pero buti nalang at magaling ako! I'm wearing my best disguise and i'm totally look wasted. Hindi dapat nila ako makilala kung hindi baka hindi na ako makauwi ng buhay.
As expected napapatingin talaga ang mga girls sa akin, no doubt.
Wait. Si Manager Ko ba ung nakita ko?
Naglalakad ako papunta sa store ng Krispy Kreme kung saan ko nakita si Manager Ko nang biglang bumukas yung pinto nito at may tumatakbo na girl. Umiiyak ba siya?
Nakayuko lang siya and madudulas siya kaya tumakbo agad ako palapit sa kanya pero guess what,
I found myself lying on the floor and pakiramdam ko nabalian ako ng buto. Then this girl is laughing hard at me. Nakaupo siya ngayon sa sahig at bigla naman ako umupo dahil sa marami na ang nakatingin sa amin.
"Ano nakakatawa huh?!" I said while looking at her.
Hanggang ngayon tumatawa pa din siya and still hindi ko pa din makita ang face niya.
"Salamat kasi pinatawa mo ako. Hahaha. Nakita mo yung itsura mo nung nadulas ka? Epic fail!" Then she raised her head to me and a sad smile form in her lips pero parang gulat
Finally. I whispered
"May sinasabi ka ba?" Gulat na tanong niya sa akin.
"Uhm...Wala! Tumayo na nga tayo." Inalalayan ko siyang tumayo pero natumba ako and it turns out na tinulungan nalang niya ako itayo.
"Sure ba na okay ka? Hindi ka nga makatayo diyan. Weak mo naman haha." May gana pa talaga siya tumawa pero wala akong pake.
"I'm not weak and yes okay lang ako."
"Tutal sabi mo ayos ka na sige aalis na ako bye!"
Mabilis siyang tumalikod sa akin pero mas mabilis ako sa kanya at napigilan ko agad siya.
"Gotcha. What's wrong with you? Iiwan mo nalang ako na ganito and to tell you the truth it's all your fault!"
Nagulat naman siya sa sinabi ko at hindi ko mabasa ang iniisip niya.
"Ha? Ako?! Anong ginawa ko?!"
Haha it's my turn. Kaya mas lalo pa ako lumapit sa kanya. Pinagpapawisan na siya ngayon at wala akong pake kung may makakita sa amin basta ayoko lang umalis lang siya.
"Are you damn stupid? Sa tingin mo sino ang taong tatakbo sa mall habang umiiyak? Saka use your senses always! Nadulas ako kase muntik kana madulas pero ano nangyari ako nabiktima!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko pero hindi ako galit.
But wait why is she laughing again? Is there something on my face? Ugh what it is?!
"Ano tapos ka na ba sa kadramahan mo and hello nandito tayo sa Pilipinas kaya pwede ba tigil-tigilan mo ako sa pag eenglish mo! Hahaha." Tapos tumawa ulit siya. Ako ba pinagtatawanan niya?
"Bakit ka ba tumatawa huh?" Tinitigan ko siya masama.
"You remind me of something pero sobrang magkaiba kayo."
