7bölüm

1K 40 5
                                    

Burakgil yanımıza geldiğinde ben kafamı masaya gömdüm utangaçlığımdan funda ise gülüyordu ve o işte sesi duydum lanet girsin Burak ta gülmüştü kalbim çıkacak gibi atmasına neden oldu

"çok güzel oynuyorsun" diyip güldü ben ise kafamı masaya vuruyorum küçük küçük oradan funda "aha doktorumuzuda kaybettik " diyip güldü burakgilde eşlik ettiler her zaman böyle rezil oluyordum işte konuyu değiştirmek için burağın yanındaki çocukun adını sordum senin adın ne ben eda buda kuzenim funda"çocukta yakışıklıydı ama Burak kadar değil Burak demedim ben Burak nerden çıktı o çirkin şey iç sesim:çarpılacaksın jojuk daşşş 
Neresi taş Bee hıh 
BARIŞ
👇

"BARIŞ memnun oldum" barış iyi birine benziyordu ama içini zamanla öğreneceğiz bakalım biz böyle konuşurken nedense burağın gözleri kısılmış  bize sinirli bakıyordu  acaba neden bir anda bileğimi tutup çekiştirmeye başladı beni
Laboya içerisine çekti beni duvarla arasına aldı ben şaşkınlıktan konuşamıyorum
"BARIŞ ile bu kadar samimi olma!!" diye bağırdı ben yerimden sıçradım ama eda alta kalır mı asla!   "sanane istediğimle konuşurum sana neeee!!" duvara yumruk geçirdi ben yerimden sıçramış olabilirim  " sadece bana samimi ol ama başkalarına olma" gözlerimin içine derin bakıyordu sanki koskoca mafya yalvarır gibi bende kısık sesle "neden söyle bana"
Çünkü"
" çünkü"
" kalbimi çaldın ufaklık "diyip burukça gülümseme kondurdu kırmızı dudaklarına  dudaklarıma usulca yaklaştı dudaklarımız birbirine deyecekken Bi ses" eda " diye bağırdı o kişi
" ......." Di

Bölüm sonu ponçiklerim biliyorum uzun zamandır yoktum okul başladığı için zaman bulamadım ama elimden geldi kadar yazmaya devam edeceğim sizi çook seviyorum aşklarım volte+yorum yapmayı unutmayın sizi gönülden seviyorum ❤️❤️❤️😘

İmkansız HayatlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin