🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈
Kolum dan tutup çekenin Arda olduğunu gördüm , ona bakıp kolumu elinden kurtardım. Ve hala çocuğu döven kişiye hitaben
R:DUR !! Bırak onu hemen !
Diye bağırdım böylelikle koridorda kilerin bile dikkatini çekmeyi başardım. Aferin rüzgar kırk yılda bi kahramanlık yap dedik içine sıçtın...
evet Yine iç sesim devreye girdi
İç sesimi takmayıp çocuğa odaklandım yani yerdeki olan dayak yiyen arkadaşa
Elmacık kemiği kızarmış ki yarına kalmaz morarıcak , dudağı patlamış kaşı yarılmış ahh bide burnu kanıyor sanırım
Yerdeki çocuğu döven kişi bana bakıp
X: bu ibne yimi bırakıyım? Hm?
Diyip karnına bi tekme daha attı çocuk sa acı içinde inle di, yok ben daha fazla dayanamam artık , çocuğa doğru ilerlerken.
Yandan gelen sesle durdum ve sesin geldiği yöne baktım
Kantin de ki çocuktu bu mavi gözlerini bana dikmiş sinirle bakıyordu, neden sinirlendiğini de anlamadım ama neyse.
- Doruk bu kadar yeterli bırak artık .
Dedi. Ve Doruk denen kişi ise çocuğa tam bir tekme daha atacak ken
Hemen hızla ilerleyip doruğu ittim ve sendelemesine sebep oldum. Doruk sinirle bana bakıyordu şimdi .
Benim yanıma gelip bana vuracağını anladığım da, refleksle kolları mı yüzüm'ün önünde tuttum ve darbenin gelmesini bekledim.
Ama ne darbe geldi ne de bir ses kolları mı yüzüm den çekip ona baktım.
Mavi gözlü çocuk doruğun kolunu
Havada tutmuş ve bu sefer sinirli bakışlarını doruğa çevirmişti
- yeterin ne sini Anlamıyorsun doruk
Dedi. bu bir soru değil di aksine bi cevap da beklemiyordu bu cümle çok sakin bi şekilde söylemişti
Sanki fırtına öncesi bi sessizlik di
Doruk elini mavişin elinden kurtardı ve -ismini öğrenene kadar maviş diyeceğim - doruk bana bakıp
D: bu burada bitmedi ezik.
diyip hızla ilerleyip gözden kaybolduğu sıra da arkasından maviş gitti gitmeden önce de.
Tek bir bakışıyla Kalabalığı dağıttı. Bende hemen yanı başım da olan ve yerde ayağa kalkmaya çalışan çocuğa yardım ettim...
🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈🌈
