Rozdział 29

120 4 0
                                    

Przez kolejne dni starałam się nie patrzeć na kalendarz by zapomnieć o przeprowadzce. Ale niestety było to niemożliwe. Przyjaciółki próbowały mnie pocieszać ale...nie potrafiły. Każde pocieszenie każda rada byłaby kłamstwem. To koniec. Koniec moich marzeń znajomości z dziewczynami i koniec z...Kamilem. To bolało mnie najbardziej.

W piątek siedziałam z Agatą w naszej ulubionej kawiarni. -Kiedy wyjeżdżasz?-spytała Agata. 
Widziałam że stara się być spokojna i opanowana ale znałam ją jak nikt inny i wiedziałam że jest zrozpaczona.
-Jutro.-powiedziałam cicho.
Nagle to do mnie dotarło. Już jutro będę w drodze do Niemiec. Dzisiaj jest mój ostatni dzień. Ostatni dzień w moim ukochanym mieście. -Tak bardzo będzie mi ciebie brakować.-powiedziała Agata.
Chciałam powiedzieć że nie wytrzymam bez niej ale czułam że jak zacznę mówić to się rozpłaczę.
Ścisnęłam dłoń Agaty. Nie musiałyśmy nic mówić. Rozumiałyśmy się bez słów.

Wieczorem w domu spojrzałam na kalendarz.
Jutro.

Baletnica z przymusu Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz