Arkamdan delicesine koşarak gelen varlık nefes alış verişimin hızlanmasına sebep olurken, ayağıma takılan taşları hiçe sayıyordum. Karşıdaki bir kaç ağacın arasına yapılmış küçük ev sığınabilecekmişim gibi görünsede arkamdan gelen varlık düşünmeme hiçte yardımcı değildi. Kaçabileceğim başka yer olmadığı için kendimi eve attım, kapıyı kilitlemeyi ihmal etmeyerek üst kata koşup camdan dışarı baktığımda hiç kimseyi göremedim. Ağaçların arasında ki kıpırtı ilgimi çekmişti biraz daha dikkatli bakınca siyah kapşonlu giyen birisinin bana baktığını gördüm , kirli sakallı kaşında ki yarık izi bariz belli olan adam eve doğru yürümeye başlamıştı. Korkuyla gözlerim daha da açılırken omuzuma dokunan el ile birlikte çığlığı bastım.
"kızım kalk hadi. Kahvaltı çoktan hazır."
Anneme olumlu şekilde kafamı salladığımda, odadan sessizce çıkışını izledim. Ayaklarımı yataktan aşağı sarkıtıp gördüğüm kabusu düşünmeye başladım. Son bir haftadır her gece bu kabusu görmem normal gelmiyordu artık bu konuyu anneme anlatacaktım. Ayağa kalkıp banyoya giderek rutin işlerimi halletim sonrasında aşağı indim kahvaltı masasında babamı görünce afalladım.
"Baba?"
"Günaydın kızım. Seninle konuşacaklarımız var, nasıl bir tepki vereceğini bilmediğimiz için yüz yüze konuşmak istedik."
Babamın bu açıklamasından sonra iyice meraklanmaya başladım çünkü annemle babam ayrılalı 2 yılı geçiyordu. Annem babamın kendisini iş ortağı ile aldattığını söylemişti fakat babama bir türlü yakıştıramadığım için ona karşı asla kin duymamıştım. Masaya oturup annemin çay koymasını bekledim. Bir süre sonra annem de oturunca gözlerimi soru sorarcasına ikisinin arasında gezdirmeye başladım. Babam anlamış olacak ki boğazını temizledikten sonra konuşmaya başladı.
"Biliyorsun ki annen işlerini iyice büyüttü. Yurt dışında yeni bir işletme açma kararı aldı ve orada yeni bir hayat kurmak istiyor."
benim tepkimi ölçmek için ikiside yüzümü inceliyordu. Bu konuşmanın sonu nereye gidecek tahmin ediyordum ama devam etmesi için kafamı salladım.
"Senide götürmek istiyor tabii istersen, istemezsen yanıma yerleşirsin ve her ay sonu yurt dışına anneni görmeye gidebiliriz."
ne diyeceğimi bilemediğimden bir süre sustum. Sonuç olarak arkadaşlarım, okulum ve en önemlisi Sanem buradaydı. Sanem benim en iyi arkadaşımdı birlikte büyümüştük. Babamla yaşamayı kabul etsem bile farklı şehirde yaşamak zorunda kalacaktım. Artık bir cevap beklediklerini fark edince yerimde biraz dikleştim
"Biliyorsunuz ki bu benim son senem okulumu arkadaşlarımı değiştirmemi bekleyemezsiniz. bir sene geç açamazmısın anne?"
Annem düşünür gibi oldu fakat düşünmeden cevap vereceği o kadar belliydi ki
"Annecim aslında çoktan açılmış bir iş yerinden bahsediyoruz şu anda başında gidip durmam gerekiyor."
babamla kalmayı kabul edemezdim hem şu an evli olduğunu biliyorum kesinlikle o evde kalamam aklımdan asla izin vermeyecekleri bir teklif geçirdim ve onlara sundum.
"Bu evde kalmak istiyorum, hem Sanem'de gelir okulumda yakın olmazmı?"
anne ve babam birbirlerine baktıktan sonra bana döndüler.
"Bu kocaman evde tek kalamazsın hem korkarsın sen."
diyen babama hayretle baktım ne yani tek sorun benim korkmammıydı? asla korkmayacağımı bildiği haldemi soruyordu yoksa bu bir bahanemiydi?
"Tabii ki de korkmam."
"Tamam o halde her hafta düzenli olarak hesabına para göndereceğiz. Aksi bir olay olduğunda babanı arayacaksın ve gelip seni alacak."
ne yani kabul etmişlermiydi. çok heycanlanmıştım. Odama çıkıp üzerimi hızla değiştirdim ve Sanemin yanına gitmek için taksiyi aradım o gelene kadar saçlarımı tarayıp sevdiğim parfümü sıktım annemi öpüp evden dışarıya adım attım hava yağmurluydu. taksiye binip Sanem'ler in adresini verdim fazla uzak değildi mesafe bu gece Sanem'lerde kalacaktım zaten. Geldiğimizde ücreti uzatıp taksiden indim sanem kapıda beni bekliyordu.
"Kumsal"
"Sanem"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"KUMSAL ERDİNÇ"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"SANEM DEMİR"
Hayırsız arkadaşım çok özledim seni" diyerek boynuma atladı bende onu özlemiştim. sıkıca sarıldıktan sonra eve geçtik gün boyu tatilde neler yaptığımız hakkında konuştuk ve Nihayet akşam olmuştu. Uyumak için Sanem'in odasına çıktık aslında uyumak bahanemizdi gece geç saatlere kadar ettiğimiz sohbet yetmezmiş gibi konuşacaktık. Bana tatilde tanıştığı kişiyi anlatırken elim telefonuma gitti saat gece yarısını çoktan geçmişti gözlerim artık kapanmaya başladığında Sanem'e iyi geceler dilemiştim.
Yanağımda ıslaklık hissedince gözlerimi açtım sebepsizce gözümden yaş gelmişti Dönüp Sanem'e baktığımda uyuyordu tekrar uyuyacağım sırada cama gelen ışık ürpermeme sebep oldu yavaşca kalkıp cama doğru ilerledim aşağı baktığımda gözlerim korkuyla açıldı.
