SEDİR

40 31 4
                                    

bu hüzün nedir içimde ki ..
her gece oturduğum bu sedirde
neden başka diyarlarda buluyorum bugün kendimi..
hasretlik çekenin kalbine karlar yağarmış derdi annem..
40 fırının ateşi yansa da ısıtamazmış o kalbi,
hep öyle derdi buruk gülümsemesiyle...
ne haklıymış..
Bir insan bir insanı böyle özlememeli belkide..
karlar yağdırmamalı içine ..
Buz tutturmamalı bir eylül akşamında..
halbu ki eylül sarılı-kırmızı caddeleri süsleyen yapraklarındır...
karlar insanın kalbine değil yeryüzünün üstüne dökülmeli..
Insan insana hasretlik çekmemeli..
gülmeli,sevmeli,bakmalı,görmeli..
kilometrelerce öteye düşmemeli..
Şimdi bir pencere önünde,sedir de geçiyor yaşamım..
kalbimde kar,aylardan eylül...
öylesine hasret..
öylesine ağlamaklı..

      GramafonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin