Ding...Dong...
အိမ္ေရွ့ထြက္ေပါ္လာေသာလူေခါ္ဘဲလ္တီးသံေျကာင့္ဧည့္ခန္းတြင္ဝိုင္အတူထိုင္ေသာက္ရင္းစကားစျမည္ေျပာေနျကေသာMrs.Winterတို့ဇနီးေမာင္နွံရုတ္တရက္ေျကာင္သြားျကရသည္။
"ဒီအခ်ိန္ျကီးက်မွဘယ္သူပါလိမ့္ေနာ္။က်ြန္မသြားျကည့္လိုက္မယ္"Mrs.Winterတစ္ေယာက္ေျပာေျပာဆိုဆိုနွင့္ထိုင္ေနရာမွထသြားေတာ့သည္။သူမတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ေတြ့လိုက္ရတာကေက်ာပိုးအိတ္တစ္အိတ္လြယ္ထားျပီးလက္ဆြဲအိတ္တစ္အိတ္ကိုကိုင္ထားေသာJael.
"အို....Jaelသမီးပါလား။ဒီအခ်ိန္ျကီးမွဘယ္လိုျဖစ္လို့တုန္း။Stacieနဲ့ေတြ့မလို့လား"သူမကထိုသို့ေမးလိုက္လ်ွင္Jaelတစ္ေယာက္လည္းခ်က္ခ်င္းေခါင္းညိတ္ျပကာ "ဟုတ္ကဲ့Mrs.Winter။စိတ္မရွိဘူးဆိုရင္ေလသမီးဒီမွာခဏေလာက္ေနလို့ရမလားမသိဘူး။အေနွာင့္အယွက္မေပးပါဘူးရွင္။ကတိေပးပါတယ္။" Jael၏ရုတ္တရက္ေတာင္းဆိုလာမွုေျကာင့္Mrs.Winterလဲခဏတာေျပာစရာစကားတို့ဆြံ့အသြားေတာ့သည္။ခဏအျကာမွသတိျပန္ဝင္လာကာ"ရပါတယ္သမီးရယ္အဆင္ေျပသေလာက္သာေနပါ။လာလာ...ေလာေလာဆယ္အထဲဝင္"ေျပာေျပာဆိုဆိုနွင့္Jaelကိုအိမ္ထဲသို့ဦးေဆာင္ေခါ္သြားေတာ့သည္။"ကဲ....Stacieကိုေခါ္ေပးရမလား။ဒါမွမဟုတ္အန္တီတို့guest roomမွာစီစဥ္ေပးရမလားသမီး"
စိတ္အားထက္သန္စြာနွင့္ကမ္းလွမ္းလာေသာMrs.Winter၏ကမ္းလွမ္းခ်က္ကိုJaelတစ္ေယာက္အျပုံုးေလးနွင့္ပဲေခါင္းခါမိသည္။ "ရပါတယ္..သမီးStacieနဲ့ပဲတစ္ခန္းတည္းေနလိုက္ပါ့မယ္။သမီးအတြက္သိပ္အလုပ္ရွုပ္မခံပါနဲ့ရွင္။ဒါဆိုရင္..သမီးအခုStacieအခန္းကိုပဲသြားလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။သူအခန္းထဲမွာရွိတယ္မလားဟင္?"
"ရွိတယ္သမီးေရ...ဒီအခ်ိန္သူအိပ္ေသးမွာမဟုတ္ဘူး။ဝင္သြားေလသမီး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါအန္တီေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္"ဤသို့ျဖင့္Jaelတစ္ေယာက္Mrs.Winterတို့ဇနီးေမာင္နွံကိုေက်းဇူးတင္နွုတ္ဆက္စကားေျပာအျပီးသူမ၏သူငယ္ခ်င္းStacieရွိရာအိပ္ခန္းဆီသို့တက္လာခဲ့ေလသည္။
"Stacie?
Stacie...အထဲမွာရွိလား?ငါပါJaelပါ။ဝင္လာလို့ရမလား?အခန္းအျပင္မွJaelတစ္ေယာက္တံခါးလဲေခါက္ေအာ္လဲေအာ္ေခါ္ေပမယ့္တဖက္မွထူးသံျပန္မျကားရ။မထူးပါဘူးဟုေတြးရင္းJaelလည္းအခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ကာဝင္လိုက္ေတာ့သည္။အခန္းတံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းသူမျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းကHeadphoneကိုက်က်နနတပ္ထားျပီးအိပ္ရာေပါ္တြင္ေမွာက္လ်က္အေနအထားျဖင့္Laptopတစ္လုံးခ်ထားကာအလုပ္ရွုပ္ေနေသာသူမ၏သူငယ္ခ်င္းStacie။
Stacieကေတာ့Headphoneတပ္ထား၍လားမသိ။သူမအခန္းထဲဝင္လာသည္ကိုသတိထားမိပုံမေပါ္။ထို့ေျကာင့္သူမကပဲအရင္ကုတင္နားကိုကပ္သြားလိုက္ျပီးStacie၏ပုခုံးကိုပုတ္ကာေခါ္လိုက္သည္။ထိုအခါတြင္မွStacieသည္သူမေရာက္ေနသည္ကိုသတိထားမိကာအံ့ျသသြားသည့္ပုံစံနွင့္Headphoneကိုခ်ြတ္ျပီးသူမကိုေခါင္းအစေျခအဆုံးျကည့္ပါေတာ့သည္။ "Jael?ဒီအခ်ိန္ျကီးဘယ္လိုျဖစ္လို့?ဘာလာလုပ္တာလဲ?Stacieကသူမကိုတအံ့တျသေမးေတာ့သည္။
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲStacieရာ။ငါ့အေဖေပါ့။"သူမကသက္ျပင္းခ်၍ေျပာလိုက္မွပဲStacieလဲသေဘာေပါက္သြားဟန္ျဖင့္ "ေျသာ္...နင္တို့စကားမ်ားျကျပန္ျပီကိုး။ဒီတစ္ေခါက္ကေရာဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲ" Stacieကထိုသို့ေမးလာေသာအခါJaelတစ္ေယာက္လည္းလ်ို့ဝွက္မထားနုိင္ေတာ့။မဟုတ္လ်ွင္လည္းခံစားခ်က္မ်ားနွင့္မြန္းက်ပ္လွျပီျဖစ္ရာသူမStacieကိုအရာအားလုံးကိုေျပာျပမိပါ၏။သူမ၏ရွင္းလင္းခ်က္ျကီးျပီးဆုံးသြားျပီးေနာက္မွာေတာ့Stacieလဲသက္ျပင္းရွည္ျကီးတစ္ခ်က္ကိုခ်လိုက္ျပီး"ဘယ္တတ္နုိင္မလဲဟာ...စိတ္ေလ်ာ့ထားလိုက္ပါဟာ"ဆိုသည့္စကားတစ္ခြန္းသာေျပာနုိင္ေတာ့သည္။ထို့ေနာက္သူမတို့နွစ္ေယာက္လုံးအတန္ျကာသည္အထိဘာစကားမွမေျပာျဖစ္ဘဲဒီအတိုင္းသာကုတင္ေပါ္၌ထိုင္ေနခဲ့ျကသည့္။တိတ္ဆိတ္ျခင္းကိုစတင္ျဖိုခြဲလိုက္သူကေတာ့Jaelပင္။ "Stacie?ဒီအတိုင္းသာဆိုရင္ငါ့ရဲ့Broadwayအိပ္မက္ကျဖစ္လာနုိင္ပါ့ဦးမလားဟင္" ထိုေမးခြန္းကိုေမးလိုက္သည့္Jaelရဲ့အသံေလးကတိုးညွင္းလွသည္။အေသအခ်ာဂရုစိုက္၍နားေထာင္ပါမူအသံကတုန္ယင္ေနသည္ကိုပါျကားနုိင္ေလသည္။
YOU ARE READING
Now I Understand.
FanfictionEver since I fell into Mo Dao Zu Shi fandom,I've always wanted to create my own fanfic and save all those poor souls who deserve better.And this is how this story was born into reality. Disclaimer: :This fiction is purely for entertainment purpose...
