Adem'den;
4 saat olmuştu, ne bir hemşire, ne de bir doktor çıkmıştı dışarı. Eva'nın yakınları gelmemişti, onun için tek bekleyen kişi bendim. Umutluydum ama çok korkuyordum. O güçlü bir kızdı, 3 ay boyunca konuştuğum kız artık benim her şeyimdi.
Kafamı duvara yasladım ve birkaç damla akmasına izin verdim. Ardından biriken tüm gözyaşlarım şelale gibi akıverdi.
Sabret dedim kendime, o iyileşecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖRDÜĞÜM || Texting
Short Story@ evafrodit: Bana bağlanmamalıydın. @ evafrodit: Ben kanserim Adem, ölürsem ne yapacaksın? @ evafrodit: Bana bir şey olacak. @ evafrodit: Acı çekiyorum. @ evafrodit: Nefes alamıyorum. @ evafrodit: Belki o gün beni denize itmeseydin, beni tanıma...
