Mission Accomplished

Chapter 4 - Spending My Remaining Days

(Raffy's P.O.V)

Andito pala si Vince hinihintay si Kristelle .. Kinakabahan ako .. Hindi ko alam kung bakit pero parang hindi kasi maganda yung mangyayari .. Nakakailang ..

"Hi Vince! Pasensya na ha? Kanina ka pa ba naghihintay sa akin?" < si Kristelle..

"Hindi naman .. Tara na?" < hindi naman siya nagmamadali noh? Okay .. sige. wala nalang ako dito .. Invisible lang ako ..

"Teka! Paano ba yan Raff? Alis na kami?" < Sabi ni Kristelle na lumingon para magpaalam ..

"Sige. Okay na ako dito .. Ingat kau.." < sabi ko at nagsmile ..

"Sige. Ingat ka din!" < at nag-beso'beso kami dalawa ..

"Tara na!" < sabi naman ni Vince .. 

Haish .. tingin ko talaga galit siya sa akin ..Okay lang Vince .. pero sana, hindi kana galit sa araw na umalis ako ..

Mabilis dumaan ang araw, linggo, naging buwan at taon ..

*Isang taon ang nakalipas*

Hindi na ako nag-aaral .. Hindi na ako nag-enroll ngayong semester .. 

Sinabi nadin sa akin ni Mommy yung about sa taning ko .. at hindi naman ako nagulat dun ..

Sinabi ko ring alam ko yun matagal na .. Kaya ngayong isang taon nalang ang hinihintay namin . . Napagpasyahan ni Mommy na wag na ako paaralin dahil they want to spend the remaining year ng buhay ko na kasama ako .. We went sa mga magagandang lugar .. Araw'araw nasa mall kami .. Pero siyempre para hindi ako mapagod .. naka wheel chair ako ..

Pumunta kami ng Tagaytay , Baguio , Boracay .. at kahit saan pa ..

We also visited yung Chocolate Hills sa Bohol .. Mayon Volcano ..

Hindi na kami pumunta ng ibang bansa dahil bawal sa akin .. OKay nadin sa akin yun kasi I want to feel ang kagandahan ng Pilipinas kung saan ako nabuhay at dito din mamamatay ..

I also spend my time with my friends and classmates .. mga batchmates ko ..

Laking pasalamat ko  sa kanila kasi kahit yung iba busy at sa malayong lugar nag-aaral .. 

Umuwi talaga sila dito sa lugar namin para lang icelebrate yung reunion ng batch namin .. Our first reunion and unfortunately .. my last ..

Hindi ako nalulungkot dahil mawawala na ako .. I just want to spend my remaining months, weeks and days making happy moments with my family and friends .. 

Si Vince? Okay nadin naman kami pero hindi ganun ka-okay .. Alam ko naman yun na hindi niya talaga ako matatanggap .. Pero sana lang ,, makausap ko siya ng matino sa araw bago ako mamatay .. I want to talk to him seriously and to have the chance na masabi lahat ng gusto ko sabihin .. Pero, kung hindi man mangyari yun .. Okay nadin .. si Tracy na ang bahala dun ..

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Author's NOte:

YOW!!!! Naiyak ako habang tina-type itong chapter na ito .. AISH!!

Bakit kasi ganun yung buhay noh? Ang buhay nga naman parang LIFE LANG .. hahaha

heart_broken