Sorry
Jazz POV
Habang pababa si Tin ay nag babasa lang ako ng wattpad. Napaka bagal banamang babae ang kupad kupad kumilos.
"Hay salamat.. Gising na ang prinsesa ng mga nerd.... Whahaha".
"Mamamooooo....... ". Pabaang na sagot nya na halatang tamad na tamad pumasok.
"Galing mo dre ikaw lang ang kilala kong nerd na Good in outside but Bad in inside".
"Mama moooo bad... Naiinis nako nag bago na naman ako hah pero bat ganun nilalapitan na naman ako ng tukso para bumalik sa dati". Malungot nyang sabi. "Ayoko na baka makasakit ako ulit ng tao... Lalo na ngayon mukhang lahat ng students sa school sismulan nanaman ako lalo na yung lima".
"Hayaan mo na wag kanang ganyan mag bago na tayo... At teka sinong lima?".
"Ahh yun ba yung mga nag pahiya sakin nung first day ko sa school". Pilit na ngiti nya.
"Ang harshhhh naman pala sa bago nating school.... Ohhb teka bago ang lahat kala ko ba ang di kana mag susuot ng salamin may contact ka naman hah pinapahirapan mo lang ang sarili mo at ang sabi mo di kana mag iipit ng buhok".
Nag lalakad na kami papunta sa labas ng gate nila.
"Ayokong tanggalin ang salamin ko siguro maka sanayan narin pero mas gusto ko toh para kayt papano masama man ang ugali ko sa panloob ay mabuti naman sa panlabas". Sabi nya habang ang layo ng tingin.
"Okay its your choice". Sabi ko at sumakay nalang ng car.
Ang totoo yan si CRISTINE GALE... KALA NYO LANG MABAIT YAN OPPPPPSSS DATI OO PERO nung TUMUNGTONG KAMI NG 1YEAR LAGI SYANG BINUBULI NG CLASSMATES NAMIN PERO MGA HALF QUARTER NA AYYY JUSKO ANG LOKA NAG IBA NA SIMULA NUNG MAKILALA NYA ANG AKALA NYANG PARA TALAGA SA KANYA... NAKAKAIYAK MANG ISIPIN PERO SYA NA DAPAT ANG MAG KWENTO NUN SA INYO. PATI NARIN KUNG BAKIT SYA NAG KA GANYAN. HEHEEHEHE.
Cristine POV
Habang na sa car, iniisip ko parin yung mga nangyari dati pilit kong inaalis yun sa utak ko. Pano ba yan ayaw parin umalis ehhh. Ang iisipin ko muna ngayon ang yung mga pwedeng mangyari samin sa loob ng tatlong buwan, isasantabi ko nalang muna siguro yung mga iba kong iniisip.
Anong kala ng mga students agad akong susuko... Wag ako hehehe di pa nila ako kilala.
Bumaba na ako ng car kasama si jazz, pinag titignan kami ng mga studyante yung iba natatakot yung iba naka ngisi.
Awat na my self nangako ka sa sarili mo mag babago kana kung ayaw mong ipadala sa New York..
Nag lakad na kami ni jazz sa hatungo. hangang dun ay di parin natatapos bulungan. Ito namang si jazz taas ang noo habang nag lalakad di ko maiwasan mapa ngiwi.
"Huyyy jazz ano bayan para kang tanga!!.. Alam mo yun". Sabi ko sa kanya habang naka tungo.
"Ikaw kamo bat ka naka tungo? Ang ganda naman pala ng school ehhh dapat proud ka".
"Ohhh guys... Look we have a new student here".
"Ohhh goodluck to the two of them".
Napatingin naman si jazz sa nag salita. Tinaasan nya ng kilay, na akmang haharapin pero pinigilan
"Stop na!. Wag mo nang patulan".
"Okay easy lang titignan ko lang naman wag kang OA jan hehehhee wala ka banamang tiwala sakin ehh".
"May tiwala ako sayo, kaya nga wag mong patulan".