(bastille -no angel ile okuyabilirsiniz)
Şahin Kılıcını çekti cesur
Uzun uzun baktı kızın gözlerine
Korku mu vardı? yoksa endişemi? bilemezdi
O ince tiz sesi doldurmuştu odasını
Kızın bedenini aldı cesur ve kalbine sapladı
Hiç bırakmayacak gibiydi kollarına yerleştirdi hemen küçüğünü
Kız dokunulmaktan, benligini kaybetmekten o kadar korkuyordu ki sustu
Ve uzundu düşünceleri, sessizdi gözyaşları
Uzun süre düşünmüşte hemen aklına gelen cevabı vermek istermiş gibi heyecanlıydı gönlü
Cesurun aşkıyla harmanlanmıştı kızın gönlü
Ve kız öylesine seviyordu ki cesuru
Kutuplar bile bu aşkın sıcağıyla erimişti
Şairler bile yeniden şiir yazmak istemişti onlarin aşkına.
Sonsuz olan güneş bile daha mutlu ve daha ışıltılıydı güne
Cesur kadına baktı tekrar o aşk dolu ışıltı ile
Pınarlar bile bu kadar güçlü değildi
Akarsular bile bu kadar durgun değildi
Çocuklar bile bu kadar masum değildi onun bakışına
Nefes alışı bile bir melodi olan bu kadına sahip olmak istedi
Ruhuyla okşamak istedi
Hani derler ya "En büyük aşklar nefretle başlar"
Onların aşkı öyle değildi iste
Daha korkuluydu aynı cesurun nefesi gibi...
Kız kalbinin bu kadar atmasına şaşırarak derin nefeslerinden en büyügünü alarak cesurun kolları altında en büyük huzurunu bulmuştu.
Cesur ilk defa bu kadar mutluydu
Kız ise sessizce konuşmaya çabalarken cesur onun dudaklarına sahip oldu
O mistik, sırlarla dolanmış, mühürlü dudaklara sahip oldu
Kız o anın şokuyla utansa bile cesura karşılık verdi
Cesur onun cesuruydu
Ruhunu okşayan ilk erkekti
Kalbini okşayan en hayat dolu kişiydi
Sanki... Sanki onu tamamlayan diğer yarısı gibiydi
Uzun bir ömür vardı önlerinde cesurla sevdiği kızın
Cesur onu aldı ve sonsuzluğuna sapladı kızı
Onun masumluguna en büyük şeytanlığö ile cevap verirken
Kız ise hayatının en tutkulu havasını yaşıyordu
Sanki binbir ton mor vardı kalbinde
Ve hepsi o kavanozdan çıkmış gibiydi
Cesur kızı aldı benligine ve büyük olan iri cüssesine soktu kızı
Kız cesur'una sahipti
Kalpleri gibi bedenleri de bir'di artık
Ruhları mühürlenmiş birer girdap gibiydi
Bu girdap onların aşkıydı
Bu girdap onların AŞK GİRDABI'ydı
Ve onlar ruh eşi olarak sonsuza dek mutlu yaşamışlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbin dili
PoesiaKalbin diliydi bunlar Ve Yazacaklarını yazmıştı sevsede sevmesede çünkü kendinden izler taşıyordu Yumruk kadar bile değildi ama Ne kadar duygu varsa hepsini sıgdırıyordu Ne kadar küçük olsada Bunları taşıyacak kadar büyüktü Bu kadar asildi Çünkü duy...
