( Bu bölümü @Lostkanarya 'ya ithaf ediyorum)
Bir zamanlar bir hikaye vardı dinledigimiz
Onu dinlerken uyuyakalırdık ya!
Küçücüktü düşlerimiz
Minicikti ellerimiz
Dünya barışı, insan mutluluğu, sevimli arkadaşlar isterdik kendi çapımızda
İlerde doktor yada öğretmen olmak isterdik ya hani!
İşte şimdi onlar gerçekleşmemiş minik çocukluk düşleriydi
Onlar uzun zaman önceydi...
Küçük bir ninni gibi uyutur sonra gerçekliği vururdu yüzümüze
Sonsuz mutluluklar derdik o çocuk kitaplarına
Ve o kitaplarda hep mutlu son ile biterdi
Hiçmi kötü sonla biten bir kitap yoktu!
Yada hiç mi o sonun devamı olup insanlar üzülmüyor muydu?
Hiç mi kavga olmuyordu, hiç mi biri ölmüyordu?
Bunu düşünmüyorduk işte
O zamanlar küçüktük
Evcilik oynar annemizin sevgisiyle kucaklanırdık.
Bu yüzden kötü son nedir bilmezlik
Hep mutlu görünürdü onlarda
Biz gibi...
Bizim gibi...
Hep sevimli bebeklerimiz yada arabalarımız olurdu.
Çizgi film seyreder oradaki yaşama özenirdik
Hatırlıyor musun? Bir keresinde Tom ve Jerry yine kaçan kovalanır hesabi oynuyordu ve yine Jerry yakalayamıyordu
İşte bu gibi şeylerdi bizim Çocukluğumuz
Şimdi ise o zamandan kalanlar sadece eski püskü hatıralardı
Ne gerçekleşen hayallerimiz vardı, nede istediğimiz oyuncaklar şimdi yanımızdaydı
Hepsi geçmişimiz gibi kaybolup gitmişti hafızalarımızdan
Karlar ülkesiydi bizim hayallerimiz
Ve başına ya kral yada kraliçe koyardık o ülkeye
Sahip olamadıklarımız olurdu o ülkede
Ve biz hiçbir zaman küçük hayallerimize sahip olamadığımız için kızıp o ülkeyi yıkamazdık
Çünkü bu ülke bizim ülkemizdi.
Çünkü bu ülkede hayallerimiz suya düşüp göl oluştururdu uzaklarda bir yerde
Ve biz hiç ulaşamazdık
Bu yüzden adı KARLAR ÜLKESİ ydi
Bizim sahip olmadığımız şeyleri hafızamız gibi sildirdiği için. ..
Işte bu yüzden adı KARLAR ÜLKESİ ydi
Ve biz oradaki hayallerimize asla ulaşamazdık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbin dili
ŞiirKalbin diliydi bunlar Ve Yazacaklarını yazmıştı sevsede sevmesede çünkü kendinden izler taşıyordu Yumruk kadar bile değildi ama Ne kadar duygu varsa hepsini sıgdırıyordu Ne kadar küçük olsada Bunları taşıyacak kadar büyüktü Bu kadar asildi Çünkü duy...
