Yaziyorum,Sadece...

Ben yorgun bir kız çocuğuyum

"Ahh" ben size kendi hikayemi yazarken güya ünüversiteye geçmiş olan kuzenim kafama yastık atmıştı. Şu an onu inceliyorum ama o sadece vine izliyor.Şaçında benim tokam, tshirtünün uclarını gögüslerine çekmiş benim aksime olan incecik belini serinletmeye çalışıyordu.

'Şu ahmak telefonunu bırakıp sadece bana dönemezmisin' tabikide hayır.

"Göz torbaların gitmiş" dedim sessizliği bozmak için.

"Derken?"

"Göz altların" onları gösteriyordum.

"Hayır duruyorlar"

"Gitmiş" dedim ısrarla.

Hafif mutlu bişekilde 'hayret' der gibi bi haraket yaptı. Ve yine sessizlik. Odadaki tek ses şu ahmak telefondan çıkan ahmakça ingiliz bir adamın sesi.

Tuvaletim geldi. Ama hayır bu bölümü kaydetmeden gidemem; çünkü o kuzenim Zeynep meraklı bir kız ve işgillendi. Kahretsin. Hikayemi okumak istiyor.

" Şimdi olmaz " dedim. Tedirgindim.

"Okicam." ısrarcıydı.

"Hayır" dedim tableti göğsüme bastırdım.

"Sen sanki onu yayımlamicaksın" meydan mı okuyordu?

" O zaman yayınladığımda okursun" dedim. 'çok şaşıracaksın zeynom çoooookk'

"Adın ne" dedi takip etmek için söyledim. "Takip ediyorum"

"Tamam ben de bunu yayımlayınca takip edirim" yani en az bir ay sonra.

Tekrar telefonuna yöneldi şimdi ise video izliyordu. Kardeşinin vidiosuydu. Henüz 8 yaşındaydı ama 10 olduğunu iddia ediyordu. Vidioda ablasına asılacak olan piçleri nasıl dövecegini söylüyordu. Nede olsa artık o judoya gidiyordu. Çelimsiz şey -_-.

ikinci vidioda ise kuzenim üniversiteye gittiğince minik kardeşinin ne yapacağını soruyordu ve cem sadece 'uyuyacağım' cevabını verdi. Kız Manisaya gidiyordu sevdiceğinin yanına.Şu an bunu hatırlayınca üzüldüm. Oldukça kıskanç biriyimdir. Onu seviyorum ve şunu biliyorum ki onu özleyeceğim. Sanırım arkadaşlarınından ve sevgilisinden onu kıskandığımı söylememe gerek yok. Bir yıl boyunca burada olmayacak. :-\

Ve artık tuvalete gitmem gerekk ''Owwwww"

Huzurrrrr işte saf mutluluk bu. Diğerleri acı verici her zaman.

Aklıma nerden geldi bilmiyorum ama şu an aşk konusuna yoğunlaştım. Kuzenin kapının önüne teyzemin yanına indi enişten işten yeni geldi ama ben aşk! düşünüyorum çünkü kırgınım.

Kime: bilmiyorum.

Neden: bilmiyorum

kalbimde kapatılmasına ihtiyaç duyduğum yara ve burada bir hikayedeki Jules'ı kıskanıyorum.

Saat 21:35 nasıl bu kadar uzun sürdü bilmiyorum.

İki mısralık bir siir şimdi yazdım ve sizinle paylaşmak istiyorum.

Ben yorgun bir kız çocuğuyum

Hiç bir suçu olmayan.