Okur İstekleri: AU Olaylar

Duruşma

Mia'nın İsteği – 'İçimdeki Karanlık'daki duruşma sahnesini Neville'in bakış açısından okumak istiyorum. Mesela anne babasının hayatta olduğunu ve bir kardeşi olduğunu ilk defa öğrenişini. Orijinalde de şaşkın olduğunu anlayabiliyorsun, biliyorum ama ben biraz daha onun düşüncelerini görmek isterim.

---

Duruşma – İçimdeki Karanlık – AU Bakış Açısı – 55. Bölüm

Fısıltılar sinir bozucu olmaya başlıyordu. Mahkeme salonundaki neredeyse herkes, meşhur Karanlık Prens'in yakalanışı hakkında heyecanlı ufak bilgiler paylaşmakla meşguldü. Ne kadar sinir olursa olsun, Neville bunun anlaşılabilir olduğunu kabul ediyordu. Büyücülük dünyası bugün için çok beklemişti; Karanlık Prens'in duruşmaya çıkarıldığı gün. Sihir Bakanı, Neville baktığında adamın koltukları kabarık bir şekilde yerinde oturduğunu gördü, kendi fısıltılarını Madam Bones ile paylaşıyordu. Gücü dâhilinde ne varsa Karanlık Prens'e erişebilmek için kullanmıştı. Seherbazlar, Tetikçi Büyücüler, Ödül İlanları, hepsini yapmıştı. Ama Prens'in yakalanışı bunlardan biriyle gerçek olmamıştı. En sonunda oydu, Neville'di, Harry Potter'ı yakalayan. Yine de, Neville bunu ne ödül parası ne de şan şöhret için yapmıştı. Onun nedeni çok daha basitti; intikam. Annesiyle babasını öldürdüğü, ailesini ondan aldığı için Karanlık Prens'i bitirmek istiyordu. Ama intikamını alamadı. Bakanlık araya girmişti ve şimdi, Neville geriye yaslanıp adaletine kavuşabilmek için bu sözüm ona duruşmaya katlanmak zorundaydı.

Neville muhtemelen mahkeme salonunda sessizce oturan tek kişiydi. İkinci sıradaydı, gözleri en uçtaki kapının üzerine odaklanmıştı, açılıp hükümlüyü içeri getirmesini bekliyordu. En sonunda, getirdi.

Kapılar açıldı ve önce her zamanki gibi tedirgin ve tetikte görünen Deli-Göz Moody'i gördü. Hemen yanında, Neville'in herkesten, Lord Voldemort'dan bile çok nefret ettiği çocuk vardı. Her tarafı ağır zincirlerle bağlı Harry Potter mahkeme salonuna getirilirken geniş zindan suspus oldu.

Attığı her adıma birbirlerine değen metalin sesi eşlik ediyor, ses mahkeme salonunda yankılanıyordu. Neville midesinin bu sesle düğümlendiğini hissetti. Anlamadığı bir sebepten onu rahatsız ediyordu. Varlığının her bir parçasıyla Harry Potter'dan nefret ediyordu. Onun küçük düşüşünü görmek tatmin edici olmalıydı. Ama değildi. Harry Potter'ı zincirler içinde görmek istemiyordu, öldüğünü görmek istiyordu. Bu kadar basitti.

Moody, Potter'ı odanın ortasındaki sandalyeye götürdü. Asasının bir hareketiyle zincirler yok oldu. Neville, Moody çocuğu sandalyeye alçaltırken izledi. Harry Potter oturduğu an, ahşap sandalyeden sallanan zincirler hayata gelerek uzuvlarının etrafına sarıldı. Neville işte o zaman gördü Potter'ın yüzünden geçen paniği. Çenesinin gerilen kaslarında, yumruk yaptığı ellerinde ve Moody'e bakarken gözlerinden geçen parıltıda görebiliyordu. Tekrar, düşmanının dehşet içindeki görüntüsünün onu iyi hissettirmesi gerektiğini düşündü, ama Neville'in tek hissettiği midesinin daha da düğümlendiğiydi.

Karanlık Prens sonunda, şimdi hepsinin önünde otururken başka çaresi kalmadığında mahkeme salonuna göz gezdirirken izledi. Yeşil gözlerin salonun arkasına fırladığını gördü, şüphesiz tanıdık yüzleri arıyordu. Neville, James Potter ve Profesör Potter'ın burada olduğunu biliyordu, onları daha önce görmüştü. Yeşil gözler odanın kalanını dolaşır, sonunda onun da üzerinden geçerken izledi. Acılı bakışı dosdoğru karşıladı ve zümrüt yeşili bir çift göz şaşkınlık içinde büyürken neredeyse zaferle gülümsedi. Ona bakmaya devam etti, Potter'ı bakışını ilk ayıran olmaya zorladı.

Sihir Bakanı boğazını temizlediğinde oda sessizleşti.

"Şimdi sanık burada olduğuna göre, başlayabiliriz."